ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 60

ทุกคนถึงกับตะลึงงันและมองไปที่เย่เทียนที่กำลังเอามือไขว้หลังอยู่

เพียงแค่สามหมัดก็เอาชนะได้ คงไม่ต้องพูดถึงความแข็งแกร่งของหวางลี่อีก แค่ดูผลลัพธ์ก็ทำให้ทุกคนต้องตกใจจนผวากันไปหมดแล้ว!

แม้เหล่ยซิงไห่กับจ้างตงที่เกิดเป็นนักสู้ ในเวลานี้ก็ถึงกับสั่นไปทั้งตัว

ผู้แข็งแกร่งระดับดำสำหรับพวกเขานั้นเป็นความแข็งแกร่งที่ใหญ่ค้ำฟ้าจริงๆ!

แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าเย่เทียนแล้ว มันกลับทำอะไรเย่เทียนไม่ได้เลย ซึ่งนั่นก็หมายความว่า เย่เทียนคนนี้แข็งแกร่งกว่าเขาเสียอีก

"นี่เราทำอะไรลงไป ถึงดูถูกเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ถ้าเขาจะคิดบัญชีเรา เราจะเหลืออะไรอีก?"

จ้างตงอดไม่ได้ที่จะตบหน้าตัวเองแรงๆ ในเวลานี้ ความเสียใจอย่างสุดซึ้งก็ได้ครอบงำจิตใจเขาไปแล้ว

สำหรับเหล่ยซิงไห่นั้นตัวสั่นรุนแรงมากกว่าเดิม ในตอนนี้เขาทำได้เพียงหลับตาลงอย่างหมดหวัง เพราะเขารู้ดีว่าศพต่อไปก็คือเขา!

"นี่มัน……"

ส่วนเชิ่งหู่ได้แต่อ้าปากข้างและยืนทื่ออยู่กับที่ราวกับเพิ่งถูกฟ้าผ่า

“คุณเย่ ไม่สิ ท่านเทียน ท่านเทียนครับ!”

ในขณะนั้นหลิวชิงก็ตั้งสติได้และตะโกนด้วยความบ้าคลั่ง ทำให้ทุกคนตื่นจากความตกใจ

จากนั้นหลิวชิงก็วิ่งเข้าไปหาเย่เทียนเหมือนสุนัขตัวหนึ่งพร้อมกับใบหน้าที่ยิ้มแย้ม "ท่านเทียนครับ ท่านทรงพลังจริงๆ เลยนะครับที่ล้มไอ้แก่คนนั้นได้เพียงแค่หมัดเดียว!"

"หุหุ ยังไงท่านเทียนก็เก่งที่สุด ลงมืออย่างเด็ดขาด ทำได้ดี ทำได้ดีมากครับ ฮ่า ฮ่า ฮ่า!"

เมื่อพูดจบเขาก็หัวเราะออกมาอย่างสะใจ

เย่เทียนที่เห็นเขาเป็นแบบนี้ก็ไร้คำบรรยาย เมื่อกี้ถ้าไม่ใช่เขาชิงลงมือก่อน หลิวชิงคนนี้คงคุกเข่าต่อหน้าหวางลี่ไปแล้ว

แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็เข้าใจหลิวชิงดี เมื่อต้องเผชิญหน้ากับความตาย ใครก็เลือกทำเช่นนี้เหมือนกัน

"พอแล้ว ผมฆ่าเขาให้แล้ว ส่วนเรื่องที่เหลือ คุณจัดการเองเลยนะ"

เมื่อฟังคำพูดนี้ หลิวชิงก็พยักหน้ารัวๆ จากนั้นหันไปที่เชิ่งหู่อย่างกะทันหัน และนัยน์ตาก็เต็มไปด้วยความเย้ยหยัน

"พี่ใหญู่เชิ่ง คนหนุนหลังแกก็ตายแล้ว ตอนนี้แกจะเอาอย่างไงต่อ?"

เชิ่งหู่ที่ได้ยินอย่างนั้นก็กลืนน้ำลายอย่างไม่หยุด เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเย่เทียนจะแข็งแกร่งขนาดนี้ และสีหน้าของเขาในตอนนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับศพเลย

แต่เขาเคยสถานการณ์ที่ดุเดือดแบบนี้มาแล้ว และสถานการณ์ในตอนนี้ เขารู้ดีว่าไม่มีทางเอาจะชนะได้อย่างแน่นอน

หวางลี่ที่สามารถเดินอยู่บนผิวน้ำ และยังสามารถหยุดกระสุนปืนได้ เก่งพอแล้วยัง?

แต่ท้ายที่สุดกลับถูกเย่เทียนล้มด้วยสามหมัดเท่านั้น!

และเวลานี้ เขามีแค่ทางเลือกเดียวเท่านั้น

โดยที่ไม่มีการลังเลใดๆ เขารีบคุกเข่าต่อหน้าเย่เทียนทันที

"ท่านเทียนครับ การล่วงเกินของผมที่ผ่านมา ผมขอท่านเทียนผู้ใจบุญอภัยให้ผมสักครั้งเถอะครับ ขอแค่ท่านให้อภัยผม ต่อจากนี้ไป แก๊งเสือดำของผมก็จะคอยรับใช้ท่านเทียนไปตลอดครับ!"

เมื่อเขาพูดจบ หลิวชิงก็ขมวดคิ้วขึ้น แต่ในไม่ช้าเขาก็รู้ตัวและพูดขึ้นทันทีว่า

"ท่านเทียนครับ ผมด้วยครับ นับตั้งแต่วันนี้ ท่านจะสั่งแก๊งไผ่เขียวของผมไปทางซ้าย ผมจะไม่ไปทางขวาเด็ดขาด หรือแม้ว่าท่านจะสั่งให้เราบุกน้ำลุยไฟ แก๊งไผ่เขียวของผมก็จะทำตามทุกคำสั่งของท่านครับ!"

พวกอันธพาลสองแก๊งใหญ่ของเมืองเจียงหนัน เมื่อได้เห็นฝีมือของเย่เทียนแล้ว พวกเขาต่างก็ยอมจำนนให้กับเย่เทียนทันที!

แต่เย่เทียนไม่ได้รู้สึกอะไรกับพวกเขา เพราะเขารู้ดี การที่ทั้งสองคนนี้ทำเช่นนี้ ก็เพราะพวกเขาได้เห็นความแข็งแกร่งของเขา

ถ้าไม่อย่างนั้น เขามั่นใจได้ว่าพวกเขาไม่ทำเช่นนี้หรอก!

และเย่เทียนก็ไม่มีเจตนาที่จะฆ่าใครอีก เขาฆ่าแค่หวางลี่คนเดียวก็เพียงพอที่จะหยุดเชิ่งหู่คนนี้ได้แล้ว