“เฮ้ๆ รอเดี๋ยวนะ!”
เมื่อเห็นกู้เฉียงพยายามจะเปิดประตูห้องขัง เย่เทียนก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างชั่วร้ายออกมา และเตือนอย่างใจดีว่า "พวกคุณต้องคิดดีๆนะ ถ้าพวกคุณเปิดประตูห้องขัง แสดงว่าพวกคุณยั่วยุผมก่อนนะ ถึงตอนนั้นไม่ว่าพวกคุณจะโดนทุบตีจนสาหัสแค่ไหน ผมก็แค่เป็นการป้องกันตัวนะ!"
“ลิงส่งคุณมาเล่นตลกใช่ไหม?”
กู้เฉียงมองไปที่เย่เทียนอย่างดูถูก ราวกับว่าเขาได้ยินเรื่องตลกที่ตลกที่สุดในโลกและเยาะเย้ย"เย่เทียน ผมรู้ว่าคุณชกต่อยเก่ง แต่ในห้องที่แคบเช่นนี้ และเผชิญหน้ากับคนมากมายเช่นนี้ ผมจะคอยดูว่าคุณจะสู้ยังไง!”
ในระหว่างการสนทนา เขาโบกมือกลับไป และผู้คุ้มกันที่มีพลังนับสิบคนหรือมากกว่านั้นที่เขาจ้างมาก็ก้าวไปข้างหน้าอย่างเงียบๆทันที และแต่ละคนก็มองไปที่เย่เทียนด้วยเจตนาร้าย
เย่เทียนขมวดคิ้วอย่างกะทันหัน มองจากสิ่งนี้ บอดี้การ์ดเหล่านี้น่าจะเป็นทหารผ่านศึก และเต็มไปด้วยรูปแบบของกองทหารที่แข็งแกร่ง เมื่อเทียบกับบอดี้การ์ดรุ่นก่อนของกู้เฉียงแล้ว ระดับของพวกเขานั้นสูงกว่ามาก
อย่างไรก็ตาม หากเผชิญหน้าเย่เทียน คนเหล่านี้ก็ยังน้อยไป!
เย่เทียนส่ายหัวเล็กน้อยและถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ อย่างไรก็ตาม เขาได้เตือนพวกเขาแล้ว แต่พวกเขาเลือกที่จะไม่ฟังเอง ก็โทษเขาไม่ได้แล้ว!
“พวกคุณเป็นคนเลือกเอง หวังว่าคุกเข่าพวกคุณก็ต้องเดินต่อไป”
เมื่อผู้คุ้มกันสิบกว่าคนได้ยินคำพูดนั้น ก็แสดงสีหน้าโกรธจัด คำพูดของเย่เทียนเห็นได้ชัดว่าไม่ได้เห็นพวกเขาอยู่ในสายตา!
“คุณชายกู้ คุณชายเติ้ง พวกคุณไม่ต้องกังวล ผมรับรองว่าเขาจะต้องตายทั้งเป็น!”
เมื่อคิดถึงตรงนี้ บอดี้การ์ดที่มีกล้ามซึ่งดูเหมือนจะเป็นผู้นำก็ก้าวออกมา ตบหน้าอกของเขาและรับรองกับกู้เฉียง
“โอเค ผมชื่นชมคนมั่นใจอย่างคุณ!”
กู้เฉียงหัวเราะและให้กำลังใจ “ขอเพียงพวกคุณทำให้ดี ผมจะให้รางวัลพวกคุณคนละ 10,000หยวน!”
ดังคำกล่าวที่ว่า มีเงินจะปลุกผีขึ้นมาโม่แป้งให้ก็ยังได้!
ด้วยการสนับสนุนจากคำสัญญาเรื่องเงินของกู้เฉียง บอดี้การ์ดหลายสิบคนตะโกนราวกับเป็นตัวกระตุ้น ชายร่างกำยำที่เป็นผู้นำคว้ากุญแจในมือของกู้เฉียงและผลักประตูเหล็กบานใหญ่ของห้องขัง
ปัง!
ประตูเหล็กบานใหญ่ถูกผลักกระแทกกับผนัง ส่งเสียงดังกึกก้อง ราวกับว่าอาคารทั้งหลังสั่นสะเทือน
คราวนี้ เย่เทียนกลายเป็นเต่าในโอ่งอย่างสมบูรณ์ หากเป็นคนอื่น จุดจบจะไม่ดีแน่นอน
แต่ผู้คุ้มกันเหล่านี้จะรู้ได้อย่างไรว่าเย่เทียนนั้นเก่งแค่ไหน?
“ไอ้หนุ่ม อย่ากังวลไป เราจะไม่ฆ่าคุณหรอก อย่างมากก็แค่ทุบตีคุณให้หนักจนคุณลุกจากเตียงไม่ได้เป็นเวลาสิบวันครึ่งเดือน”
ชายร่างกำยำรอขวางประตูห้องขัง บีบสองมือแล้วส่งเสียงแกร๊กๆ แล้วพูดด้วยรอยยิ้มน่าเกลียด“แน่นอน นี่เป็นการที่คุณให้ความร่วมมือและเชื่อฟังเรา ไม่เช่นนั้น คุณจะอยู่บนเตียงนานกว่าและขยายเวลาเป็นสามหรือห้าเดือน!”
“พวกคุณต้องการชกต่อยผม และหวังว่าผมจะให้ความร่วมมือกับพวกคุณอย่างเชื่อฟัง? สมองของพวกคุณเป็นควายเหรอเหรอ?”
เย่เทียนเหลือบมองชายกล้ามโตด้วยท่าทางแปลกๆและถอนหายใจ ทำไมช่วงนี้ถึงเจอผู้ชายที่อวดดีเช่นนี้? ไม่รู้ว่ามีคนกี่คนแล้วที่พูดแบบนี้กับเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่