ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 769

“ฝากไปบอกพ่อแกให้ฉันด้วย บอกว่าฉันเย่เทียนจะสนับสนุนเขาให้ขึ้นตำแหน่ง!”

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ของเย่เทียนความไม่สบายใจของกู่หงเลี่ยงก็หายไปทันใด แต่กลับกลายเป็นว่าดีใจแทน ถ้าได้รับการสนับสนุนจากเย่เทียน งั้นพ่อของเขาก็จะไม่เป็นดั่งเสือมีปีกเลยเหรอ?

แม้จะพูดเช่นนี้ กู่หงเลี่ยงก็ยังถามด้วยความระมัดระวังว่า: “ทำไมแกจะช่วยพวกเรา?”

เย่เทียนยักไหล่ เหมือนจะยิ้มแต่ก็ไม่ยิ้มและกล่าวว่า: “แกก็น่าจะรู้ว่าฮาชิโมโตะมินาโตะแอบสนับสนุนอูชิงเจ๋ออย่างลับๆสินะ? แม้ว่าผู้หญิงคนนั้นไม่เลวเลยแต่ควบคุมยากเกินไป ฉันไม่อยากให้ความพยายามเสียเปล่าในตอนจบ ดังนั้นก็เลยต้องเตรียมการอื่นไว้โดยปริยาย”

กู่หงเลี่ยงคิดอย่างรอบคอบ ก็รู้สึกว่าสิ่งที่เย่เทียนพูดก็มีเหตุผล และความระแวงในใจก็ลดลงไปไม่น้อย “ทำไมฉันต้องเชื่อแกด้วย? ถ้าแกและฮาชิโมโตะมินาโตะร่วมมือกันจัดการเราจะทำยังไง?”

“งั้นคุณอยากจะกลับไปไหม?”

เย่เทียนยักไหล่ พูดอย่างไม่แยแสว่า: “ยังไงซะฉันก็บอกแกไปแล้ว ส่วนแกจะเชื่อหรือไม่เชื่อนั้น ก็ขึ้นอยู่ที่แกแล้วล่ะ”

กู่หงเลี่ยงได้ยินดังนั้น สีหน้าจริงจังทันที เขาคิดๆดู พูดอย่างประนีประนอมว่า: “ก็ได้!ฉันจะเอาคำพูดของแกไปบอกพ่อฉัน แต่เขาจะเชื่อแกไหม งั้นก็ไม่เกี่ยวกับฉันแล้วนะ”

“แค่นี้ก็พอแล้ว ฉันเชื่อว่าพ่อของแกไม่โง่พอที่จะต่อต้านฉันหรอก!”

เย่เทียนยิ้มกริ่มพร้อมกล่าวว่า: “โดยเฉพาะอย่างยิ่งในตอนนี้ที่สูญเสียผู้ช่วยคนสำคัญไป!”

ก่อนหน้านี้กู่หงเลี่ยงอาจจะปฏิเสธได้โดยไม่ลังเล แต่ตอนนี้เขาสูญเสียมือขวาของเขาอย่างชุยเต๋อไฉไปแล้ว ถึงคราวที่ไม่มีทางแข็งแกร่งได้เหมือนแต่ก่อน

ดังนั้น ในตอนนี้ แม้ว่ากู่หงเลี่ยงไม่เชื่อเขา แต่ก็ต้องเลือกที่จะร่วมมือกับเขา!

เรื่องที่ควรคุยก็คุยหมดแล้ว กู่หงเลี่ยงก็ไม่ได้มีความคิดที่จะอยู่ต่อ เขาแทบรอไม่ไหวที่จะหยิบถุงเงินบนพื้น ถามว่า: “งั้นตอนนี้ฉันไปได้หรือยัง?”

“ได้อยู่แล้วแต่ยังต้องทำให้คุณชายกู่ได้รับความไม่เป็นธรรมแล้ว”

เย่เทียนพยักหน้า ละสายตาไปมองเหลยเหลาหู่

เหลยเหลาหู่เข้าใจและรีบเดินไปทันที ทุบตีอย่างกะทันหันและเด็ดเดี่ยว ก็ทำให้กู่หงเลี่ยงน็อคและล้มลงไป

โยนไม้กระบองไว้ข้างๆ เหลยเหลาหู่มองเย่เทียนอย่างสงสัย อดไม่ได้ที่จะถามด้วยความอยากรู้ว่า: “คุณชาย ไม่ใช่ว่าพวกเราจะ‘ร่วมมือ’กันกับฮาชิโมโตะมินาโตะหรอกเหรอ?”

“นั่นมันเมื่อก่อน ตอนนี้น่ะ……”

เย่เทียนหัวเราะหึหึกล่าวอย่างลึกซึ้งจนคาดเดาไม่ถูกว่า: “หากสองฝ่ายมัวแต่ทะเลาะกัน มือที่สามก็จะได้ประโยชน์!”

เหลยเหลาหูพยักหน้าอย่างรู้กระจ่างแจ้งในทันที “คุณชายเย่ ฉันพอเข้าใจความหมายของคุณแล้ว!”

เมื่อจัดการเรื่องราวเสร็จเรียบร้อยแล้ว ในตอนนี้ทั้ง 2-3 คนก็ไม่ได้อยู่ต่อเป็นเวลานานเหลยเหลาหู่พากู่หงเลี่ยงจากไป เย่เทียนก็กลับไปนั่งบนรถคิดๆแล้วก็กดเบอร์โทรหาฮาชิโมโตะมินาโตะ

ตอนนี้ฮาชิโมโตะมินาโตะยุ่งนิดหน่อย กำลังรับช่วงต่อพื้นที่อิทธิพลของชุยเต๋อไฉรับสายโทรศัพท์จากเย่เทียนเธอกล่าวขอบคุณอย่างสุดซึ้ง : “เย่เทียน เรื่องวันนี้ขอบคุณคุณมากๆ ถ้าคุณไม่ใช้อุบายนี้ ฉันคงไม่สามารถจัดการกับชุยเต๋อไฉได้ง่ายๆแน่”

“เกรงใจอะไรฉันนักล่ะ? เราเป็นพันธมิตรกันไม่ใช่เหรอ!”

เย่เทียนหัวเราะเฮยๆๆดวงตาสีเข้มเป็นประกาย “มีเรื่องหนึ่งฉันคิดว่าต้องบอกคุณสักหน่อย”

“เรื่องอะไร?”

“ฉันเพิ่งจะให้กู่หงเลี่ยงเอาเงินกลับไป และก็……”

เย่เทียนกล่าวอย่างกระตุ้นให้เกิดความใจ: “ถ้าไม่ผิดคาดต่อไปฉันจะร่วมมือกันกับกู่เจิ้นเจียง!”

ฮาชิโมโตะมินาโตะได้ยินดังนั้น ขมวดคิ้วแน่น ทันทีที่เขาตอบสนองอีกครั้ง ถามอย่างลองเชิงว่า: “เย่เทียน นี่คุณคิดจะเล่นกลยุทธ์ไส้ศึกงั้นเหรอ?”