“เย่เทียนใช้พลังงานภายในเป็นจำนวนมาก ซึ่งทำให้เหล้าปีศาจที่เหลืออยู่ในร่างกายของเขาหมดลง ทำให้พลังงานทั้งสองในร่างกายของเขาชนกัน”
เสียงตอบกลับของไอ้หนูนี่เทียนหยิน ทำให้รูม่านตาของหลู่ซีซันหดตัวเล็กน้อย และดวงตาของเธอมองไปที่เย่เทียนอย่างสงสัย
ฟังสิ่งที่ข่งเทียนหยินพูด กัวหมิงเลี่ยงไม่ได้ชนะเย่เทียนหรือ?
“ถ้าการเดาของฉันถูกต้อง ระหว่างต่อสู้กับเย่เทียน กัวหมิงเลี่ยงน่าจะสัมผัสถึงร่างกายของเย่เทียนบาดเจ็บ สุดท้ายเขาก็อารมณ์ไม่ดีแล้วจากไป”
ข่งเทียนหยินเองก็มีอายุมากกว่าไม่น้อยแล้ว และมีโอกาสได้พบเห็นต่างๆนานากับโลกใบนี้มากมาย ดังนั้นเขาจึงสามารถทายออกสิ่งที่ กัวหมิงเลี่ยงคิดอยู่
“คงจะเป็นอย่างที่ว่า เมื่อพวกเขาทำการเคลื่อนไหวครั้งสุดท้าย จักรพรรดิของเย่เทียนก็ล้มลงด้วยตัวเขาเอง ฉันกลัว กัวหมิงเลี่ยงกลัวที่จะถูกวิพากษ์วิจารณ์ด้วยเหรอ?”
จินไห่เซวียนก็เดินเข้ามาเช่นกัน มองเย่เทียนด้วยความนับถือในสายตาของเขา
แม้ว่าสุดท้ายแล้วคนที่แพ้คือเย่เทียน แต่เย่เทียนต่อสู้กับกัวหมิงเลี่ยงเป็นเวลานานที่สุดที่เคยเจอมา แม้แต่เหตุผลของการพ่ายแพ้นี้ ก็เนื่องมาจากความขัดแย้งด้านพลังงานในร่างกายของเขา
ก่อนหน้านั้น ทั้งสองคนก็พอๆ กัน ซึ่งในหมู่คนเมืองเถาหยวนยังไม่มีใครสามารถทำได้เลย ซึ่งเพียงพอที่จะพิสูจน์ว่า เย่เทียนแข็งแกร่งเพียงใด!
ที่สำคัญที่สุด ไอ้หนูนี่เทียนอายุเท่าไหร่? กัวหมิงเลี่ยงอายุเท่าไหร่? หากเย่เทียนได้รับเวลาอีกสักสองสามปี เขาอาจจะมีพลังมากกว่า กัวหมิงเลี่ยงก็ได้? นี่เป็นการพิสูจน์ว่าพรสวรรค์ของเย่เทียนเหนือกว่า กัวหมิงเลี่ยงหรือไม่?!
“เอาล่ะ ทุกคนออกไปก่อน ให้ฉันรักษาเขาให้หายก่อนค่อยว่ากัน!”
โดยไม่รอให้หลู่ซีซันถามคำถามใดๆ อีก ข่งเทียนหยินก็เตือนขึ้นมาทันทีว่า “ไอ้หนูนี่เพิ่งออกแรงไปอย่างเต็มที่ ตอนนี้ไม่มีเหล้าปีศาจช่วยบรรเทาความบาดเจ็บ ฉันกลัวว่าพลังทั้งสองจะขัดแย้งกันในตัวร่างกายจะบ้าคลั่งมากขึ้นไปอีก หากพลังทั้งสองในร่างกายของเขายังไม่ถูกระงับลงได้ ไอ้หนูนี่สูญเสียฐานการฝึกฝนของเขาไปก็ถือว่าโชคดีมากแล้ว!”
ในระหว่างพูด ข่งเทียนหยินได้เดินผ่านหลู่ซีซัน และรีบวิ่งเข้าไปในห้องของเขา
ด้วยเหตุนี้หลู่ซีซันและ จินไห่เซวียนจึงไม่กล้าที่จะล่าช้าและรีบตามไป
ข่งเทียนหยินเองก็ไม่พูดอะไรมากกว่านั้น วางเย่เทียนไว้บนเตียงอย่างระมัดระวัง และหมุนเวียนพลังวิชา พลังภายในที่แข็งแกร่งรวมตัวกันอยู่ในมือของเขา ทันใดนั้นก็ชี้ไปที่หน้าอกของ เย่เทียนพร้อมกับพลังของเข้า
พัฟ!
หลังจากที่วางมือลง เย่เทียนที่หมดสติก็สั่นไปทั้งตัว เมื่อเขาอ้าปาก เขาก็พ่นเลือดสีดำออกมา
อย่างไรก็ตาม หลังจากคายเลือดสีดำนี้ออกมา ใบหน้าที่ซีดขาวของเย่เทียนก็กลับมาเป็นสีแดงกุหลาบเล็กน้อย
เมื่อข่งเทียนหยินเห็นเช่นนี้ เขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและอธิบายว่า “ไอ้หนูนี่แข็งแกร่งจริงๆ เส้นเอ็นยังไม่ระเบิด ถือว่ายังมีโอกาสที่จะฟื้นฟูได้”
อย่างไม่รอที่ทุกคนจะโล่งอกกันหมด เย่เทียนที่เพิ่งฟื้นเลือดได้เล็กน้อยก็มีโอกาสเกิดขึ้นอีกครั้ง สองสีที่ต่างกันโดยสิ้นเชิงค่อยๆ ปรากฏขึ้นบนพื้นผิวของร่างกายของเขา
ด้านหนึ่งเป็นสีแดงซึ่งแสดงถึงความร้อนที่แผดเผา และอีกด้านหนึ่งเป็นสีน้ำเงินน้ำแข็งซึ่งแสดงถึงความหนาวเย็น
ฉากนี้ทำให้หัวใจของหลู่ซีซันกระตุกอีกครั้งอย่างไม่ต้องสงสัย เธอคว้าแขนของ ข่งเทียนหซีอิ๊ว อย่างประหม่าแล้วถามว่า "คุณลุงโข่ง เกิดอะไรขึ้นกับเย่เทียนคะ?"
“คราวนี้ ความขัดแย้งระหว่างพลังงานทั้งสองในร่างกายของเขามีแนวโน้มที่จะรุนแรงมาก และมันก็เริ่มปรากฏออกมานอกร่างกายแล้ว”
ข่งเทียนหยินส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ ความยากลำบากปรากฏขึ้นระหว่างคิ้วของเขา
อันที่จริงแล้ว เย่เทียนยังอยู่ในสภาพที่เลวร้าย ในตอนนี้ พลังงานทั้งสองในร่างกายของเขาปะทะกันอย่างรุนแรง ทำให้ร่างกายของเขาแสดงสถานะเป็นศัตรูด้วยไฟและน้ำแข็งที่เข้ากันไม่ได้ ทำให้เขารู้สึกอึดอัดอย่างยิ่ง
ใช้เวลาไม่นานก่อนที่ร่างกายของเย่เทียนยิ่งแบ่งกันอย่างลึกซึ้งมากขึ้นเรื่อยๆ ถ้าเด็กเข้ามา เขาอาจจะกลัวจนร้องไห้ได้
"อืม?!"
ใบหน้าของ ข่งเทียนหยินเปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาหันหัวของเขาอย่างเร่งรีบและตะโกนใส่ จินไห่เซวียน "อย่ายืนอยู่ตรงนั้นอย่างโง่เขลาแล้ว ไอ้หนูมาช่วยหน่อยเร็ว!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่