"ปล่อยเธอไปง่ายๆ อย่างนี้เลยหรือ?"
ด้วยการจากไปของช่ายเหมยเป่า เสวียนเฉิงขมวดคิ้วและอดสงสัยไม่ได้
"ฉันไม่อยากฆ่าเธอจริงๆนะ แก๊งนั้นลึกลับเกินไป ตอนนี้นอกจากจอห์นนี่และโฉวฝันเฟยสองคนนี้ไม่มีใครรู้เลยว่ายังมีใครอีกในแก๊งนั้น จะจัดการพวกมัน เราต้องการความช่วยเหลือจากช่ายเหมยเป่าจริงๆ"
เย่เทียนส่ายหัวเล็กน้อย "ไม่ น้องเย่ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าพวกคุณสองเหมือนจะมีอะไรกัน?"
จิ่วเจี้ยที่อยู่ข้างๆก็พูดแทรกด้วย
"ไปๆ ๆ ไอ้นักบวชจอมปลอมนี่หาเรื่องโดนตีจริงๆเลย!"เย่เทียนพูดด้วยเสียงหัวเราะและทำท่าเหมือนจะตี
เมื่อเห็นแบบนี้ เสวียนเฉิงส่ายหัวไม่พูดอะไร และไม่สนใจสองคนที่กำลังทะเลาะกันอยู่ จากนั้นเขากลับไปที่เตียงและนั่งสมาธิอีกครั้ง
ผ่านไปสักพักก็เหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น......
ทั้งคืนเงียบสงัด วันรุ่งขึ้น เย่เทียนตื่นขึ้นมาด้วยเสียงที่ดังมาก ที่แท้จินไห่เซวียนมาตั้งแต่เช้าแล้ว กำลังเล่นกับจิ่วเจี้ยอยู่
เย่เทียนอดยิ้มไม่ได้ เดิมที่การเดินทางด้วยเรือนั้นมันน่าเบื่อมาก แต่ตอนนี้มีจินไห่เซวียนที่นิสัยติดตลกและจิ่วเจี้ยชายหนุ่มที่เปิดออกมาเปิดโลกใหม่ครั้งแรก ก็ยังมีความสนุกอยู่บ้าง
นกนางนวลที่บินบนท้องฟ้าส่งเสียงร้องเจี๊ยกๆ และลมทะเลที่มาพร้อมกับกลิ่นหอมพิเศษเฉพาะตัว เวลานี้เย่เทียนและเพื่อนๆยืนอยู่บนหัวเรือรอแสงอาทิตย์เฉิดฉายขึ้น
แต่เย่เทียนหน้าเหมือนยังไม่ตื่น หลังจากหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นเมื่อคืนนี้เย่เทียนก็ง่วงแล้ว แต่จิ่วเจี้ยเมื่อวานหลับทั้งวัน เมื่อคืนไม่ยอมให้เย่เทียนนอนเล่นกันจนถึงตีสามกว่าๆ
เพิ่งจะได้นอนก็ถูกปลุกด้วยเสียงเคาะประตูที่ดังมาก ปรากฏว่าเป็นเสียงที่โข่งจื่อโถงกำลังโต้เถียงกับจินไห่เซวียนรอดูพระอาทิตย์ขึ้น จินไห่เซวียนรู้สึกว่าสองคนมันน่าเบื่อเกินไปอยากลากเย่เทียนมาเล่นด้วยกัน
เย่เทียนที่หลับไปแค่สองชั่วโมงกว่าๆ อยากลุกที่ไหนล่ะ แต่จิ่วเจี้ยและจินไห่เซวียนก็ตามตื๊อไม่หยุด สุดท้ายทั้งสองคนก็ลากเย่เทียนออกมาจากเตียงที่อุ่นๆจนได้
บนดาดฟ้าเรือนอกจากคนห้าคนแล้ว ยังมีจำนวนคนอีกไม่น้อยกระจัดกระจายกันถ่ายรูปกันอยู่หรือพูดถึงข่าวใหญ่เมื่อคืนนี้ที่หวู่ฉือจับได้
"ย๊ะ พวกคุณก็มาดูพระอาทิตย์ขึ้นด้วยเหรอ?" ทันใดนั้นเสียงของช่ายเหมยเป่าก็ดังขึ้น
ช่ายเหมยเป่าแต่งกายสวยมาก เธอสวมเสื้อยืดคอต่ำรัดรูปธรรมดา และกางเกงยีนทรงสกินนี่ ทำให้เห็นรูปร่างอันสวยงามของเธอ ขณะที่เธอเดินผ่านชายทุกคนเห็นแล้วต้องกลืนน้ำลายตาม
"ช่ายเหมยเป่าเหรอ? คุณมาอยู่นี่ได้ยังไง?" โข่งจื่อโถงรู้สึกตื่นเต้นมากเมื่อเห็นเธอ แม้ว่าเธอจะแพ้คู่ต่อสู้ในการแข่งขันรอบคัดเลือกในวันนั้น แต่ความรู้สึกของการได้พบกับเพื่อนเก่าในต่างประเทศนั้นเธอมีความสุขมาก
"เที่ยวไงคะ" ช่ายเหมยเป่ายิ้มหวานทำให้เห็นลักยิ้มเล็กๆของเธอ
หากเย่เทียนไม่เคยสัมผัสวิธีการของเธอมาก่อน เขาก็อาจจะหลงเธอเช่นกัน
ด้วยการปรากฏตัวของช่ายเหมยเป่า ทำให้เสวียนเฉิงทรุดตัวลงทันทีเพราะกลัวช่ายเหมยเป่าอย่างมาก
เมื่อเย่เทียนเห็นเช่นนี้ ก็ตบไหล่ของเสวียนเฉิงและส่ายหัวเล็กน้อย เป็นการส่งสัญญาณว่าไม่ต้องกลัวหรอก เย่เทียนมั่นใจว่าถ้าช่ายเหมยเป่ามีการเคลื่นไหวจริงๆ เขาสามารถปกป้องทุกคนได้อยู่แล้ว เพราะความแข็งแกร่งของสามยอดรวมเกล้าก็ใช่ว่าจะห่วย!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่