ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 975

"เฮ้ เฮ้ ทำอะไรอยู่? ถึงเอ็งจะมีอาการชักแต่ก็ถือว่าเอ็งเดิมพันไปแล้ว อย่าคิดจะเอาคืนเชียวนะ" ชายหัวล้านหัวเราะเยาะเย่เทียนคิดว่าเขากลัว

"หูข้างไหนของคุณได้ยินว่าฉันจะเอาคืน นี่ฉันแค่ของพระเจ้าปกป้องฉันเข้าใจไหม? ไม่เข้าใจก็ไปให้พ้นอย่ามารบกวนฉัน!" เย่เทียนมองหน้าชายหัวล้านท่าทางมือยังไม่หยุดแต่ปากก็บ่นไปด้วย

เมื่อได้ยินเช่นนี้ชายหัวล้านทนไม่ไหวมุมปากของเขากระตุก อย่าว่าแต่ชายหัวล้านเลยแม้แต่คนอื่นๆก็มองไปที่เย่เทียนด้วยท่าที่งงงวย ทุกคนมองว่าเขาเป็นคนสติไม่ดีไปแล้ว

เจ้ามือสาวเองก็กลั้นขำไว้ เมื่อเห็นว่าไม่มีใครเดิมพันอีกแล้วเธอก็ไม่ลังเล ค่อยๆเปิดฝาด้วยมือเล็กๆของเธอและทุกคนก็ลุ้นกันมากรอฉากที่ฝาเปิดออก

ขณะที่เปิดฝานักพนันบางคนตาค้างและตะโกนออกมา ใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่น่าเชื่อ

"นี่......" เจ้ามือสาวก็ตกตะลึงเช่นกัน เธอรีบดึงสติกลับมา "ห้า ห้า ห้า เสือดาว!"

ขณะที่พูด เธอก็เหลือบตามองเย่เทียน

ในเวลาเดียวกัน ใบหน้าของชายหัวล้านดูน่าเกลียดมาก ดูเหมือนเขาได้อมขี้หมาไว้ในปาก เดิมทีคิดว่าเย่เทียนหลอกตัวเองอยู่ แต่ดันออกเสือดาวจริงๆ คราวนี้ก็ได้กลับมาแล้วครึ่งหนึ่ง

ห้าเท่าก็ครึ่งล้านนะ! ทุกคนพูดถึงความโชคดีของเย่เทียนและในเวลาเดียวกันพวกเขาถอนหายใจลับๆ ในใจว่าหมอดูคนไหนหรือผู้อมตะคนไหน ที่ปล่อยเด็กคนนี้เหยียบย่ำผู้ใหญ่ขนาดนี้

อย่าว่าแต่พวกเขาเลย แม้แต่เย่เทียนเองก็อึ้งตะลึงไปครู่หนึ่งเขาไม่ได้ใช้ญาณทิพย์ของเขาจริงๆ มันเป็นเพราะความโชคดีเฉยๆ ที่ออกเสือดาว!

"ขอบคุณไท้เสียงเหล่ากุงขอบคุณสำหรับการทรงดูแลของท่าน ขอบคุณการช่วยเหลือที่มาจากท่าน กลับไปผมจะจุดธูปตอบแทนท่านเป็นอย่างดีเลย!" แต่เย่เทียนก็นึกได้ทันทีพนมมือแล้วพูดอย่างจริงใจ

เนื่องจากเป็นเสือดาวฉากนี้ยกเว้นเย่เทียนทุกคนเหมือนถูกฆ่าในทันที ในไม่ช้าชิปอีกสิบชิปมูลค่าห้าหมื่นบาทก็อยู่ตรงหน้าเย่เทียน

"คนสวยครับ นี่ให้คุณนะครับ" เย่เทียนอมยิ้มอย่างชั่วร้าย หยิบชิปขึ้นมาแล้วหนึ่งชิปโยนไปให้เจ้ามือสาว "ถ้าไม่ใช่เพราะเหตุนี้ ผมก็ไม่สามารถเอาต้นทุนกลับมาได้"

เจ้ามือสาวตกตะลึงครู่หนึ่ง จากนั้นเธอรีบเก็บชิปแล้วตอบแทนด้วยรอยยิ้มหวานๆดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความสดใสดั่งน้ำในฤดูใบไม้ร่วง "งั้นก็ขอบคุณนะคะบอส"

ทุกคนเงียบกันไปสักพัก นี่เงินที่เสียไปยังไม่ได้คืนเลยก็เสียอีกห้าหมื่นเพื่อรอยยิ้มของสาวๆ ไอ้เด็กนี่ฟุ่มเฟือยเกินไปแล้วไม่มองเงินเป็นเงินแล้วมั้ง? ถึงจะแค่เอาหน้าก็เหอะมันไม่เกินไปหน่อยหรือ?

"ขอบคุณอะไรกัน เดี๋ยวคุณช่วยผมออกเสือดาวอีกรอบก็พอแล้ว" เย่เทียนยิ้มพูดอย่างไร้ยางอาย

"ฮึ!" เมื่อได้ยินเช่นนี้ก่อนที่เจ้ามือสาวจะพูด ชายหัวล้านก็ได้พูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า "อยากได้เงินจนเป็นบ้าแล้ว แกคิดว่าคาสิโนเป็นของแกเหรอ? เหมือนสั่งให้ออกเสือดาวก็จะออกเสือดาวงั้นแหละ"

"ฉันไม่รู้ว่าฉันอยากได้เงินจนเป็นบ้าหรือเปล่าแต่เพื่อนถ้าทุกคนเป็นเหมือนนาย ไม่ว่าจะลงหนึ่งพันหรือห้าพันนายก็ต้องเล่นเป็นปี" เย่เทียนอ้าปากค้างชี้ตรงไปชิปที่อยู่ข้างหน้า "ถ้าอยากเล่นต้องเรียนรู้จากฉัน ไม่งั้นจะชนะได้เงินก้อนใหญ่โตได้อย่างไร?"

เมื่อถูกเย่เทียนเยาะเย้ยอยู่พักหนึ่ง ใบหน้าของชายหัวล้านก็ดูแย่ลงทันที

"ว่าแต่พวก นายแลกชิปมาล้านหนึ่งไม่ใช่เหรอ? ฉันก็ไม่ได้ว่าต้องเดิมพันทั้งหมดนะ ที่ฉันมีอยู่สี่แสนห้าหมื่นหยวน นายก็เอาออกมาสี่แสนห้าหมื่นหยวน ฉันลงอันไหนนายก็ลงอันนั้น รับรองได้เลยว่านายได้เงินก้อนโตแน่นอน" เย่เทียนพูดต่อโดยไม่รอให้ชายหัวล้านได้พูดต่อ

"ถุ้ย!" เมื่อได้ยินคำพูดของเย่เทียน ชายหัวล้านก็รู้ว่าควรตอบโต้อย่างไร เขายิ้มอย่างเย็นชา "แกคิดว่าแกเป็นใครเหรอ? ชนะแค่ตาเดียวก็อวดเก่งขนาดนี้ล่ะ"