ข้าคือหงส์พันปี นิยาย บท 419

ฉินหรูเหลียงกล่าวว่า “นางสนมสองคนนั้นก็เป็นคนขององค์จักรพรรดินะ ท่านมาหาพวกนางเพื่อเปิดเผยการเคลื่อนไหวหรือ?”

“มิเช่นนั้นล่ะ? นั่นเป็นคนของซูเจ๋อ”

ฉินหรูเหลียงชะงักงัน เฉินเสียนกล่าวราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีกว่า “คนขององค์จักรพรรดิที่แท้จริง ถูกซูเจ๋อสังหารนานแล้ว เมื่อก่อนนานมาแล้วสังหารต่อหน้าข้าเลย นอกจากนี้เขาส่งนางสนมสองคนเข้าใกล้ชิดเฮ่อฟั่ง เขามีจุดมุ่งหมายอย่างแน่นอน”

ไม่แน่ว่าอาจจะเพื่อไปฉวยโอกาสนำความผิดของเฮ่อฟั่งมานะ

ฉินหรูเหลียงกล่าวถามว่า “เช่นนั้นท่านวางแผนจะดึงนางให้ออกมาพบอย่างไร?”

“ท่านเข้าไปใช้เสน่ห์ของท่านสิ?”เฉินเสียนกล่าวโดยไม่คิด

“...........”

“เช่นนั้นวางเพลิงด้านใน บังคับพวกพางออกมา?”

ฉินหรูเหลียงกล่าวว่า “ท่านทำอย่างนี้สนุกและมีความหมายหรือไม่?”

เฉินเสียนก้มศีรษะปัดกระโปรง ราวกับจะยิ้มก็ไม่ยิ้มแล้วหมุนตัว กล่าวขึ้นว่า“ช่างเถิด เที่ยงแล้ว พวกเราไปหาที่นั่งกินอะไรหน่อยเถิด”

ทั้งสองหาหอสุราใกล้ๆ เข้าไปนั่งในห้องที่มีคุณภาพดี

ตอนที่ฉินหรูเหลียงสั่งอาหาร เฉินเสียนเรียกเด็กรับใช้ที่ยังไม่โตมา ให้เงินเม็ดเล็กสั่งให้ไปฝากบอกแทนเธอ

เด็กรับใช้ที่ยังไม่โตยินดีปรีดา ออกไปจากหอสุราอย่างรวดเร็ว

ตอนพนักงานออกไปเตรียมอาหาร ฉินหรูเหลียงก็มองเธอ แล้วกล่าวว่า “ท่านมีความคิดเช่นนี้นานแล้ว เมื่อครู่เพียงแค่พูดหยอกล้อข้าใช่หรือไม่?”

เฉินเสียนกล่าวว่า “ท่านไม่ตลกเลยหรือ? ข้าเพียงเห็นท่านหน้าเคร่งขรึม อยากให้ผ่อนคลายบ้าง”

ฉินหรูเหลียงก็ไม่ได้โมโห เพียงแค่กระตุกคิ้ว แล้วกล่าวขึ้นว่า “ถึงแม้ว่าข้าไม่ได้รู้สึกผ่อนคลายเลยแม้แต่น้อย แต่สามารถทำให้ท่านมีความสุขได้สักหน่อยก็ไม่เลวนะ”

เวลาไม่นาน เด็กรับใช้ที่ยังไม่โตผู้นั้นไปถึงหน้าประตูเรือนของเฮ่อฟั่ง เชิญให้ทหารยามไปบอกกล่าว กล่าวว่าใต้เท้ากินดื่มสุราอยู่ที่หอสุรา ตั้งใจเป็นพิเศษมาเชิญนางสนมทั้งสองไปร่วมดื่มด้วยที่หอสุรา

ทหารยามไม่ได้สงสัย กล่าวถามว่า “ใต้เท้ามีนางสนมอยู่หลายท่าน ไม่ได้บอกรายละเอียดว่าเชิญท่านไหนหรือ?”

เด็กรับใช้ที่ยังไม่โตผู้นั้นเกาศีรษะ ลำบากใจ รายละเอียดที่ชัดเจนให้เขาบอกกับแขกก็ไม่ได้พูดเลย

ครั้นแล้วเด็กรับใช้ที่ยังไม่โตก็ได้กล่าวว่า “ใต้เท้าไม่ได้พูดอย่างละเอียด สามารถดื่มสุราได้ก็พอแล้ว”

เฉินเสียนก็คิดไม่ถึง ภายในเรือนของเฮ่อฟั่งนั้นมีหญิงสาวจำนวนมาก

โชคดีที่ทหารยามค่อนข้างฉลาดหลักแหลม ในเมื่อต้องการเอาออกไปร่วมดื่มสุรา แน่นอนว่าต้องเอากิริยาท่าทางสง่าเชื่อถือได้ มิเช่นนั้นขายหน้าใต้เท้าแล้วล้วนต้องมาแบกรับ

ในจวนนี้มีนางสนมเข้ามาจำนวนหนึ่งล้วนกริยาท่าทางไม่เรียบร้อยอย่างชัดเจน มีเพียงผู้ที่มานานสุด ประสบการณ์ความเฉลียวฉลาดมากสุดสองคนที่ค่อนข้างได้รับความชื่นชมจากใต้เท้า

นางสนมสองคนนั้นได้ยินว่าต้องไปหอสุราดื่มเหล้า ต่างสบสายตากัน หนึ่งคนในนั้นกล่าวขึ้นว่า “ข้าไปเอง”

นางสนมใจคิดว่า หากเฮ่อฟั่งไม่ได้ดูแลรับรองผู้อื่น จะมาเชิญไปร่วมดื่มเหล้าด้วยกันโดยที่ไม่มีสาเหตุทำไม แน่นอนว่านางสนมต้องการไปเพื่อหวังว่าจะได้สืบข่าวที่ปกติไม่ได้ยินสักหน่อย

เฉินเสียนนั่งอยู่ที่ริมหน้าต่างตลอด เปิดม่านขึ้นเล็กน้อย เพ่งเล็งมองสถานการณ์ด้านล่างที่หน้าประตูหอสุรา

เวลาต่อมาได้มีเกี้ยวหลังหนึ่งหยุดที่ประตู ด้านในมีหญิงแต่งตัวละเอียดงดงามมีเสน่ห์แพรวพราวเดินลงมา

เฉินเสียนยังจำใบหน้าของนางสนมทั้งสองคนนั้นได้ วันนั้นที่เรือนของซูเจ๋อได้ชำเลืองมองนานอยู่

เฉินเสียนรอบคอบระมัดระวังกว่าปกติอย่างมาก หากหญิงสาวที่ลงจากเกี้ยวไม่ใช่หนึ่งในนางสนมสองคนนั้น เฉินเสียนก็ไม่มีทางสุขใจแล้วให้พนักงานเชิญนางมาที่ห้องคุณภาพดีนี้ เพราะฉะนั้นถึงได้เฝ้ามองสถานการณ์ด้านล่างอยู่เสมอ

ผลสรุปทุกอย่างล้วนสมใจปรารถนาของเธอ

คนที่มาพอดิบพอดีกับเป็นหนึ่งในหญิงสาวที่เฉินเสียนเคยเจอแล้ว