ข้าคือหงส์พันปี นิยาย บท 716

ครึ่งเดือนต่อมา เรือทั้งสองลำก็มาถึงชายฝั่งทะเลทิศบูรพาของต้าฉู่ได้อย่างราบรื่น

จักรพรรดินีได้พาองค์ชายกลับมายังราชสำนัก ซึ่งทำให้เหล่าขุนนางในราชสำนักที่กังวลทั้งหลายได้โล่งใจกันถ้วนหน้า

หลังจากกลับราชสำนักคงยุ่งกับการจัดการข้อราชการแน่นอน ทั้งยังต้องจัดการการบริหารราชการแผ่นดินที่สะสมมาในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา หลังจากนั้นการแลกเปลี่ยนฉันมิตรกับเย่เหลียงก็ดำเนินต่อไป และเฉินเสียนยังสั่งการ มอบเรือเดินทะเลให้เย่เหลียงอีกสองลำ

จักรพรรดิเย่เหลียงมีความสุขมาก และเชื่อมั่นว่าเป็นทางเลือกที่ชาญฉลาดที่ให้เย่ซวิ่นไปยืนหยัดมั่นคงอยู่ที่วังหลังต้าฉู่

มีเพียงเย่ซวิ่นเท่านั้นที่รู้ว่า เฉินเสียนไม่ได้ทำทั้งหมดนี้เพื่อเขา ต้าฉู่และเย่เหลียงยิ่งใกล้ชิด ความสัมพันธ์ยิ่งดีขึ้น ถึงสามารถทำให้เป่ยเซี่ยรู้สึกวิกฤติมากขึ้นเท่านั้น

นางกำลังบังคับให้เป่ยเซี่ยยอมจำนน เพื่อให้บรรลุถึงความสมดุล ตอนแรกเย่เหลียงและต้าฉู่ใช้วิธีการเกี่ยวดองกันเพื่อแลกกับมิตรภาพและความสงบสุข แต่ตอนนี้เป่ยเซี่ยยังสามารถใช้วิธีเดียวกันได้

เช้าตรู่วันนี้ มีขุนนางถวายบังคมทูล ว่าเป่ยเซี่ยได้ส่งทูตยังมายังต้าฉู่ เพื่อหารือเกี่ยวกับการค้าชายแดนและการแลกเปลี่ยนอย่างสันติระหว่างทั้งสองประเทศ

เฉินเสียนนั่งบนเก้าอี้มังกร และได้นำเก้าอี้กว้างขนาดที่เล็กตัวหนึ่งวางไว้ข้างๆ เพื่อให้ซูเซี่ยนได้นั่ง ในขณะนี้นางพลิกฎีกาที่อยู่ในมือ และเลิกคิ้วอย่างจริงจัง "เรื่องนี้ช่วงที่ข้าอยู่ที่เป่ยเซี่ยเคยตกลงไปแล้ว การมาถึงที่นี่ของราชทูตเป่ยเซี่ยไม่ใช่ไม่สามารถเจรจา ก็ขึ้นอยู่กับว่าพวกเขาให้ผลประโยชน์มากน้อยเพียงใด"

ในด้านของเป่ยเซี่ยนั้น ซูเจ๋อและจักรพรรดิเป่ยเซี่ยก็กลับไปที่เมืองหลวงแล้ว

จักรพรรดิเป่ยเซี่ยประเมินความสามารถการนินทาของราษฎรเป่ยเซี่ยต่ำเกินไป เมื่อเขากลับไปถึงเมืองหลวง เรื่องซุบซิบที่โด่งดังที่สุดในเมืองหลวงก็คือข่าวลือที่ว่าอ๋องรุ่ยซึ่งไม่ได้ชอบผู้หญิง แท้จริงแล้วเมาและได้ล่วงเกินจักรพรรดินีต้าฉู่ในที่สาธารณะ

ในวังหลวงมีข่าวลือก่อนหน้านี้ว่าอ๋องรุ่ยชอบผู้ชาย แต่ก็ไม่เป็นไร ตอนนี้มีข่าวลือที่ว่าเขาได้ล่วงเกินจักรพรรดินีแห่งต้าฉู่ และยังทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างต้าฉู่กับเป่ยเซี่ยได้เสื่อมถอยลงอย่างรวดเร็ว และเป็นข่าวลือไปทั่วอาณาจักร เรียกได้ว่าลือกันอย่างมีชีวิตชีวาและสีสัน

ช่วงเวลาหนึ่ง เป็นอ๋องรุ่ยที่มีชื่อเสียงในทางไม่ดี ยิ่งไม่มีภาพลักษณ์โดยสิ้นเชิง

ไม่ว่าอย่างไรก็ตามจักรพรรดินีของต้าฉู่ก็เป็นผู้หญิง ก็ดี ไม่รู้คือว่าหลังจากที่อ๋องรุ่ยทำให้เมาแล้วก็กลายเป็นเหลาะแหละ นี่ไม่โทษนางหลังที่กลับมาต้าฉู่ความอับอายกลายเป็นความโกรธแค้นไปก่อปัญหาให้กับเป่ยเซี่ย จะโทษก็ต้องโทษที่อ๋องรุ่ยทำเกินไป

ข่าวนี้ไม่เพียงแต่แพร่กระจายไปทั่วเป่ยเซี่ย และยังแพร่กระจายกลับมายังต้าฉู่อาณาจักรของตนอย่างรวดเร็วกลับ

ราษฎรของอาณาจักรตนขุ่นเคือง แต่เมื่อราษฎรต้าฉู่พบราษฎรเป่ยเซี่ยเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะไม่พูดเรื่องนี้ แต่เมื่อพวกเขาพูดถึงเรื่องนี้ก็ต้องทะเลาะกัน จักรพรรดินีของพวกเราถูกท่านอ๋องของพวกเจ้ามาทำเหลาะแหละใส่ จนถึงตอนนี้ยังไม่ออกมาอธิบาย มันสมเหตุสมผลไหม? เช่นนี้ ความมั่นใจของชาวเป่ยเซี่ยก็น้อยลง

เฉินเสียนก็คาดไม่ถึง ว่าราษฎรทั้งสองอาณาจักรจะมีเวลามาทำเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องเช่นนี้

นางลำบากใจมาก มันไม่ใช่เรื่องที่น่ายินดีอะไรเลย ที่สำคัญกว่านั้นคือทำให้ซูเจ๋อมีชื่อเสียงที่ไม่ดีด้วย

จักรพรรดิเป่ยเซี่ยก็ลำบากใจเช่นกัน เขาไม่ชอบใช้วิธีการที่รุนแรงในการควบคุมความคิดเห็นของประชาชน ในฐานะเป็นจักรพรรดิ สิ่งที่เขาทำคือปล่อยให้ประชาชนได้แสดงความคิดเห็น

เขาไม่มีค่าควรที่จะทำในขณะนี้ ไม่สามารถปิดปากคนในราชวังที่ได้เห็นและได้ยินเหล่านั้นทันเวลา จึงเป็นเหตุให้ข่าวแพร่ออกไป แต่ถ้าเขาใช้วิธีการปิดกั้นข่าวลือ เขาก็จะมีสำนึกผิดชอบชั่วดีปกป้องลูกชายของเขา เช่นนั้นถึงได้ลำบากใจสองทาง เดิมทีเรื่องนี้อีกสองสามวันก็จะผ่านไปแต่คิดไม่ถึงว่าเรื่องนี้จะแพร่กระจายไปกว้าง โดยที่ไม่มีท่าทีที่จะหยุดลงเลย

ตอนนี้เหล่าราษฎรเป่ยเซี่ยเชื่อมาตลอดว่าอ๋องรุ่ยเป็นต้นเหตุที่ทำลายสันติภาพระหว่างสองประเทศ

แต่จวนท่านอ๋องรุ่ยเงียบสงบ และไม่ได้รับผลกระทบใดๆ

ในไม่ช้า ทูตของเป่ยเซี่ยก็มาถึงเมืองหลวงต้าฉู่ พร้อมภารกิจเพื่อหารือเกี่ยวกับปัญหาชายแดนระหว่างสองอาณาจักร

ในขณะนั้นเฉินเสียนกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้มังกร และฟังทูตของเป่ยเซี่ยพูดเหตุผลเหล่านั้นอย่างน้ำไหลไฟดับ เฝ้ารอภาพในอนาคตของทั้งสองอาณาจักร และคิดว่าต้าฉู่และเป่ยเซี่ยมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ก็จะเป็นประโยชน์ต่ออาณาจักรและราษฎร