ข้าคือหงส์พันปี นิยาย บท 722

เฉินเสียนหยุดหายใจไปชั่วขณะหนึ่ง เธอมองเห็นก้มศีรษะลงมาด้วยความสายตาที่ตกตะลึง นิ้วมืออันอบอุ่นจับลงมาที่คอของเธอ และพรมจูบเธออย่างดูดดื่ม

ลมหายใจของเขาราวกับถูกแช่ในกลิ่นหอมเย็นของลมและหิมะที่มาจากที่ห่างไกล และมันได้พัดเข้ามาที่เฉินเสียนทันที

ในขณะที่เธอตอบรับต่อการจูบของเขา เฉินเสียนจับหน้าอกและดึงกระโปรงเสื้อผ้าของเขาเล็กน้อยเพื่อต้องการตอบสนองต่อเขาด้วยอารมณ์ แต่ด้วยหลายปัจจัยเธอจึงไม่สามารถทำเช่นนั้นได้

เฉินเสียนไม่สามารถผลักเขาออกไปได้ หอบหายใจแผ่วเบาและกระซิบอย่างแหบแห้ง "ซูเจ๋อ นี่ยังอยู่ระหว่างการเดินทางอยู่เลย ข้างนอกมีแต่ผู้คนทั้งนั้น..."

ซูเจ๋อคลายริมฝีปากจากเธอเล็กน้อย เขาเห็นว่าริมฝีปากของเธอสวยมากและดวงตาของเธอชุ่มชื้น เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ลึกต่ำ "นี่ไม่ได้มีผลกระทบต่อการที่ข้าจะจูบท่านเลย"

เมื่อพูดจบ ริมฝีปากของเขาก็บรรเลงลงไปประกบกับริมฝีปากของเธออีกครั้ง

เฉินเสียนรู้สึกเขินอายเมื่อถูกเขาจูบ หัวใจเธอเต้นรัวไปทั่วแขนขา ทำให้ร่างกายของเธอภายใต้ซูเจ๋อนั้นแทบแตกสลาย

เมื่อลิ้นของซูเจ๋อเลียเธอ ร่างกายของเธอก็สั่นเล็กน้อย และมุมปากของเธอก็เต็มไปด้วยสิ่งเตือนใจที่มีเสน่ห์ และก็ถูกซูเจ๋อดูดกินเข้าไปทั้งหมด

เฉินเสียนพึมพำ "ข้างนอกมีคนจริง ๆ นะ..."

สองข้างทางมีประชาชนผู้มาเฝ้ารับเสด็จ ข้างหน้าและข้างหลังเป็นกองเกียรติยศที่ยิ่งใหญ่และองครักษ์รักษาพระองค์ในเครื่องแบบ รถม้าถูกรายล้อมอยู่ตรงกลางที่รอบข้างเต็มไปด้วยผู้คนมากมายนับไม่ถ้วน

โชคดีที่ม่านรอบรถม้าถูกพันไว้แน่น มองไม่เห็นภายใน เสียงที่ดังจากภายนอกทำให้เสียงในรถม้านั้นแทบไม่มี ไม่มีใครรู้ว่ามีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นระหว่างจักรพรรดิต้าฉู่และท่านอ๋องรุ่ยแห่งเป่ยเซี่ยภายในรถม้า

ซูเจ๋อไม่ได้ฟังที่เธอพูดเลย เขาจูบในที่สุดการยับยั้งชั่งใจของเฉินเสียนพังทลายลง และเธอก็หลงระเริงไปกับความอ่อนโยนของเขาอย่างสมบูรณ์

ด้วยริมฝีปากของเขาที่ขยับเขยื้อน มือของซูเจ๋อก็คว้ามือเธอ เขากดตัวไปด้านข้าง และประสานกับนิ้วมือของเธอแน่น

ในท้ายที่สุด เธออดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นเพื่อตอบสนองต่อเขา ในขณะที่เคลิบเคลิ้มนั้น ความหวังเดียวของเธอคือพยายามไม่ให้ผู้คนที่ยืนอยู่ภายนอกได้ยินเสียงที่ควบคุมไม่ได้ของเธอ

ซูเจ๋อกลืนกินเสียงอันละเอียดอ่อนของเธอทั้งหมด และมีเพียงเสียงคำรามที่สั่นไหวในลำคอของเธอเท่านั้นที่ยังคงอยู่ ปราดเปรียวและน่าดึงดูดอย่างยิ่ง

เมื่อรถม้ามาถึงที่โรงเตี๊ยมหลวง เฉินเสียนเม้มริมฝีปากสีแดงที่บวมเล็กน้อย จัดเสื้อผ้าของเธอ และมองไปที่ซูเจ๋อ ทุกอย่างดูเป็นระเบียบเรียบร้อยดี

ตามกฎแล้ว เธอต้องให้ซูเจ๋อลงมาอยู่ที่โรงเตี๊ยมหลวง

ทุกอย่างทำตามกฎของพระราชพิธีราชาภิเษกสมรส ยิ่งต้องการหวงแหนเขามากเท่าไหร่ ก็ยิ่งต้องเคารพกฎเกณฑ์ ไม่สามารถทำให้วุ่นวายมากไปกว่านี้ได้

พิธีกรรมและกฎระเบียบทั้งหมดในพระราชพิธีราชาภิเษกสมรสในครั้ง เฉินเสียนสั่งให้เฮ่อโยวปฏิบัติตามระบบพิธีกรรมตามธรรมเนียมงานพระราชพิธีราชาภิเษกสมรสพระสวามีของจักรพรรดินีทั้งหมด

ชุดพิธีมงคลโบราณและของที่เกี่ยวข้องอื่นๆ ได้จัดส่งให้ที่โรงเตี๊ยมหลวงก่อนแล้ว

หลังจากมาถึงที่โรงเตี๊ยมหลวงแล้ว ซูเจ๋อก็ไม่มีเวลาพักผ่อนมากนัก สำนักหอดูดาวหลวงได้ตรวจดูเวลาอันเป็นมงคลแล้ว และเมื่อถึงเวลาอันเป็นมงคล เขาจะต้องอาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าของเขา แล้วหลังจากนั้นจึงเข้าไปในวังหลวงเพื่อประกอบพระราชพิธีราชาภิเษกสมรสร่วมกับจักรพรรดินีให้เสร็จสิ้น และเมื่อถึงเวลาค่ำ ก็ต้องอยู่ร่วมงานเลี้ยง โดยจะมีผู้บรรยายทำหน้าที่แจ้งว่าทั้งสองคนเสร็จสิ้นพระราชพิธีราชาภิเษกสมรส

ดังนั้นแผนการเดินทางของซูเจ๋อจึงถูกจัดเตรียมไว้อย่างเต็มที่ในวันนี้

ในวันนี้ พายุหิมะไม่หยุดตกเลยอยู่ข้างนอก

ซูเจ๋อเข้าไปในโรงเตี๊ยมหลวงและพักผ่อนสักครู่ มีเจ้าหน้าที่จากวังหลวงถือชุดพระราชพิธีเข้ามาข้างหน้าเขา และขอให้เขาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า

ขนาดของชุดพระราชพิธีนี้ขึ้นจัดทำขึ้นตามขนาดรูปร่างของเขาและพอดีตัว

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือหงส์พันปี