สะบัดหัว บิดเอว ส่ายสะโพก ทุกอิริยาบถนั้นแสนดุเดือด ประกอบกับใบหน้างดงามเกินมนุษย์ของฮั่วหลิงหลง ท่าเต้นที่เร่าร้อนก็แฝงไว้ซึ่งความเซ็กซี่
เจียงเฉิงเพิ่งจะรู้ว่า ที่แท้ฮั่วหลิงหลงก็ให้เขายืนเป็นเสานี่เอง หรือก็คือใช้ร่างกายของเขามาเต้นรูดเสา
“สวย ผู้หญิงคนนี้ร่านจริงๆเลยว่ะ!”
“นั่นสิ ดูขาเรียวยาวและนมใหญ่อวบอิ่มนั่นสิ นี่ถ้าได้ขึ้นเตียงกันสักคืน คงต้องรู้สึกดีจนตายแน่ๆ”
“อย่าว่าแต่ขึ้นเตียงกันสักคืนเลย ถึงถอดเปลือยแล้วได้จับเล่นสักคืนหนึ่ง ก็สุขสมมากพอแล้วเหมือนกัน”
คนในผับส่วนใหญ่ล้วนเป็นคนที่มาแก้ขัดความเหงาหรือมาหาความตื่นเต้นเร้าใจ เมื่อเห็นขุมทรัพย์ที่ยั่วยวนใจอย่างฮั่วหลิงหลง คนพวกนี้ก็พลันควบคุมความคิดตัวไม่ได้ อดพ่นคำพูดหยาบคายออกมาไม่ได้
ผู้ชายมากมายรอบฟฟลอร์เต้น ล้วนมองเจียงเฉิงด้วยสายตาอิจฉา อยากเอาตัวเองไปแทนเจียงเฉิงให้ได้จนใจจะขาด
เจียงเฉิงแม้จะยืนนิ่งไม่ขยับ ทว่าท่าเต้นที่ดุเดือดและเร่าร้อนนั่นของฮั่วหลิงหลง มักจะต้องใช้เรือนร่างที่แสนเย้ายวนนั่นของเธอมาสัมผัสเจียงเฉิง
หลายครั้งเจียงเฉิงถึงขั้นรู้สึกได้ถึงความอวบอิ่มตรงหน้าอกของฮั่วหลิงหลงที่กดทับบนตัวเขา
สัมผัสที่อ่อนนุ่มและอวบอิ่มนั่น ทำให้ในใจเขาเกิดความสุขสมบางอย่างที่ยากจะอธิบาย
ผู้หญิงที่งดงามราวกับนางฟ้า ซ้ำยังมาใกล้ชิดกับเขาเป็นครั้งคราว เจียงเฉิงเองก็ไม่เคยผ่านประสบการณ์ที่ยั่วยวนใจขนาดนี้มาก่อน
ตอนนี้ถ้าไม่ใช่ว่าสถานการณ์ไม่เอื้ออำนวย เขาก็อยากจะจับฮั่วหลิงหลงกดบนพื้นทีเดียว แล้วถอดเสื้อออกจนหมด ระบายความใคร่ซะที่นี่เดี๋ยวนี้
ฮั่วหลิงหลงเองนึกถึงความทรงจำที่ไม่ดีเพราะคำว่า “เหล้าเศร้าโศกมาก” ของเจียงเฉิง ดังนั้นเธอจึงต้องการระบายความรู้สึกในใจตัวเอง ซึ่งการเต้นก็คือวิธีการระบายที่ดีที่สุดของเธอ
จังหวะดนตรียิ่งอยู่ยิ่งดุเดือด ท่วงท่าของฮั่วหลิงหลงเองก็ยิ่งอยู่ยิ่งเร่าร้อน ท้ายที่สุดฮั่วหลิงหลงก็กระโดดทีเดียว แล้วใช้ขาทั้งสองข้างหนีบเอวของเจียงเฉิง
เจียงเฉิงเองก็กลัวว่าฮั่วหลิงหลงจะล้ม พลันรีบยื่นมือไปจับสะโพกที่เย้ายวนของฮั่วหลิงหลงเอาไว้ สัมผัสอ่อนนุ่มทำให้ใจของเจียงเฉิงรุ่มร้อนทันที
ทว่าฮั่วหลิงหลงกลับไม่ได้คิดอะไรมาก ร่างกายที่อ่อนนุ่มเอนไปทางด้านหลัง ทำให้ ณ ตอนนี้เส้นโค้งที่ยั่วยวนบนเรือนร่างของเธอดูเด่นชัดโดยสิ้นเชิง
เมื่อเพลงจบ ผู้ชมที่อยู่รอบฟลอร์เต้นก็พลันโห่ร้องทันที ดังประกอบกับเสียงผิวปาก
“คนสวย เอาอีกสักรอบสิ ยังดูไม่พอเลย!”
“เปลี่ยนฉันมาเต้นกับเธอดีกว่า รับรองว่าทำให้เธอรู้สึกดีกว่าเดิมแน่นอน”
ฮั่วหลิงหลงย่อมไม่สนใจคำพูดของคนพวกนี้ เธอปล่อยขาสองข้างที่หนีบเอวของเจียงเฉิงออก แล้วยืนบนพื้น จัดเสื้อที่ดูยุ่งเหยิงเล็กน้อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง