ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 115

“รับทราบครับ!”

ลูกน้องของเฮียเก้ารีบตอบทันที จากนั้นก็ถอยลงไป สายตาของเฮียเก้าก็ยังคงมองไปที่เจียงเฉิงกับฮั่วหลิงหลง

เฮียเก้ามีชื่อเดิมว่าหวงจิ่ว มีชื่อเสียงระดับหนึ่งในวงการธุรกิจอาหารของเมืองหลูหยาง เป็นเจ้าของเครือโรงแรมหลายแห่ง และมีทรัพย์สินมากกว่าหลายสิบล้าน

ครั้งหนึ่งเขามาเที่ยวบลูมูน บาร์ และได้พบเจอฮั่วหลิงหลงเป็นครั้งแรก เพียงแรกพบเขาก็ต้องใจผู้หญิงคนนี้ ดังนั้นหนึ่งเดือนนับแต่นั้นมา เขาจึงมาเที่ยวที่ผับของฮั่วหลิงหลงทุกวัน แล้วให้คนส่งดอกไม้ให้เธอ

ปรากฏว่าผ่านมาหนึ่งเดือน เขาไม่เคยเห็นรอยยิ้มของฮั่วหลิงหลงเลยด้วยซ้ำ ดังนั้น เมื่อเขาเห็นเจียงเฉิงกับฮั่วหลิงหลงใกล้ชิดกันขนาดนั้น เขาจึงรู้สึกโกรธมากๆ

“เฮ้อ ผู้หญิงบางคนไม่รู้จักเจียมตัวจนเคยชิน จำเป็นต้องมีเรื่องบาดหมางกันให้ได้เลยหรือยังไงกัน?” เฮียเก้าแค่นเสียงเย็นแล้วเอ่ย

เมื่อกี้ฮั่วหลิงหลงเต้นอย่างเมามันส์ ทำให้ร่างกายเองก็เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ เสื้อผ้าบางๆแนบกับผิว ทำให้เรือนร่างของฮั่วหลิงหลงยิ่งดูเด่นชัดเย้ายวน

“คราวหลังพี่อย่ามาที่แบบนี้บ่อยๆจะดีกว่า เพราะผู้หญิงคนเดียวมาอยู่ในที่แบบนี้ ก็ยังคงเสี่ยงเจอเรื่องอันตรายได้ง่ายโดยเฉพาะผู้หญิงที่สวย” เจียงเฉิงมองฮั่วหลิงหลงแล้วพูด

“นายกำลังชมว่าฉันสวยอยู่เหรอ?” ฮั่วหลิงหลงใช้นิ้วก้อยทัดปอยผมตรงข้างหู พลางยิ้มถามเสียงหวาน

“ก็ใช่” เจียงเฉิงรู้สึกจนใจ

“สบายใจได้เลย ฉันเองก็เคยเรียนศิลปะการต่อสู้มาบ้าง ตอนที่ฉันเพิ่งรับไม้ต่อดูแลผับนี้ เคยมีอันธพาลคนหนึ่งมาลวนลามฉัน ก็ถูกฉันเตะด้านล่างทีเดียวจนหักเลยล่ะ ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่มีใครกล้ามาลวนลามฉันอีก” ฮั่วหลิงหลงพูดยิ้มๆอย่างไม่คิดอะไร

เจียงเฉิงได้ยินดังนั้น ก็รู้สึกว่าด้านล่างมีลมเย็นพัดผ่าน นี่ต้องลงมือหนักขนาดไหน ถึงเตะจนหักได้

“เอาล่ะ เรากลับไปเอาเหล้ากันเถอะ ฉันเองก็จะอาบน้ำพอดีด้วย” ฮั่วหลิงหลงพูดแล้วก็ลงมาจากเก้าอี้บาร์

“คนสวย จะอาบน้ำเหรอ ให้พวกพี่ชายไปขัดหลังให้เธอไหม?”

“ไม่ขัดหลังก็ได้ เราถนัดขัดถูด้านหน้ามากกว่า”

ลูกน้องสี่คนของเฮียเก้ายืนอยู่ตรงด้านหลังของฮั่วหลิงหลง มองสำรวจเรือนร่างที่เย้ายวนของเธอ

ฮั่วหลิงหลงได้ยินดังนั้น ก็ตวัดสายตาเย็นเยือกมองไปยังสี่คนนี้ คิดไม่ถึงเลยว่าพูดถึงโจโฉ โจโฉก็มา มีคนมาลวนลามเธอจริงๆแล้วด้วย

“ท่านทั้งหลาย ฉันคือเจ้าของบลูมูน บาร์ ร้านเรามีตรงไหนบริการไม่ดีหรือเปล่า?” ฮั่วหลิงหลงกล้ำกลืนโทสะในใจแล้วถาม

“อ้าว นี่เป็นเจ้าของร้านเหรอ ก็ไม่มีอะไร เราก็แค่อยากจะอาบน้ำให้เธอน่ะ หรือเธอจะอาบน้ำให้พวกพี่ชายก็ได้” ผู้ชายที่สวมตุ้มหูห่วงใหญ่พูดกลั้วเสียงหัวเราะ

ไม่เพียงแค่เฮียเก้าที่ต้องใจฮั่วหลิงหลง ลูกน้องคนนี้เองก็คิดว่าจะลวนลามฮั่วหลิงหลงยังไงดี แม้จะได้จับลูบแค่ไม่กี่ทีก็ดีมากแล้วเหมือนกัน

เห็นสถานการณ์ดังนี้ ฮั่วหลิงหลงก็พลันเข้าใจ ว่าเจ้าพวกนี้แค่มาหาเรื่องเธอเท่านั้น