ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 17

“ขอโทษนะ เสียเวลาระหว่างทางนิดหน่อยน่ะ”สวี่ฉิงพูดจบก็เดินเข้าไปในห้องกับเจียงเฉิง หาที่นั่ง

เจียงเฉิงสังเกตเห็นสายตาเกลียดชังของชายหนุ่ม แต่เขาไม่รู้จักคนผู้นี้ จึงแสร้งทำเป็นมองไม่เห็น

หลังจากที่นั่งลง เจียงเฉิงก็พบว่าไม่เพียงแต่ชายหนุ่มสวมชุดสูทสีขาวที่ที่มองตัวเองอย่างเกลียดชัง แต่คนอื่นๆก็มีสายตาที่ผิดปกติเช่นกัน

หญิงสาวคางแหลมคนหนึ่งที่นั่งอยู่ข้างๆของสวี่ฉิง ชื่อว่าหยูตาน เขาเหลือบมองเจียงเฉิงแล้วพูดกับสวี่ฉิงว่า“สวี่ฉิง ทำไมเธอถึงพาสามีเธอมาด้วยล่ะ？”

“จริงด้วย เธอพาเขามาแบบนี้ ไม่กลัวคุณชายซุนน้อยใจหรอ”หญิงสาวอีกคนไปพูดไปด้วยหัวเราะไปด้วย

ได้ยินดังนั้น สวี่ฉิงก็หันไปมองทางชายสวมชุดสูทสีขาวอย่างไม่ตั้งใจ แน่นอนว่าเธอรู้ดีว่า ซุนเส้าหลงแอบรักเธอมาตั้งแต่สมัยมหาลัย และเคยสารภาพรักมาหลายครั้ง แต่สวี่ฉิงก็ปฏิเสธมาโดยตลอด

จากนั้นซุนเส้าหลงก็ไปต่างประเทศ พึ่งกลับมา ดังนั้นจึงจัดงานเลี้ยงรุ่นขึ้น อยากจะสานต่อความสัมพันธ์กับสวี่ฉิง

สวี่ฉิงเหลือบมองซุนเส้าหลง แล้วพูดอย่างเรียบเฉยว่า“เขาจะน้อยใจทำไม ฉันแต่งงานแล้วนะ”

ซุนเส้าหลงได้ยินสวี่ฉิงพูดแบบนี้ และรู้ว่านี่คือการปฏิเสธเขาอีกครั้ง เขาจึงรู้สึกไม่สบอารมณ์เป็นอย่างมาก

เดิมทีซุนเส้าหลงรู้ว่าสวี่ฉิงแต่งงานแล้ว ในใจของเขาเองก็รู้สึกผิดหวังเช่นกัน แต่ในตอนที่เขารู้ว่าสามีของสวี่ฉิงเป็นแค่บุรุษพยาบาลกระจอกๆคนหนึ่งในโรงพยาบาล แถมยังเป็นเขยที่สวี่ฉิงหามาแต่งเข้าบ้าน กระทั่งไร้ประโยชน์จนถึงขั้นฆ่าตัวตาย

ทันใดนั้นซุนเส้าหลงก็รู้ว่าว่าคนแบบนี้ไม่เหมาะสมกับสวี่ฉิง อีกทั้งจากฐานะตำแหน่งของตัวเอง ล้วนสามารถกดเศษสวะแบบนี้ได้ทุกด้าน ดังนั้นเขาจึงคิดอยากทวงคืนสวี่ฉิงกลับมา

“ฉิงฉิง เธอพูดไม่ถูกนะ ใครบอกว่าเธอแต่งงานแล้วฉันจะหึงไม่ได้？เอาจริงๆ ตอนนี้ฉันก็ยังชอบเธออยู่นะ”ซุนเส้าหลงพูดกับสวี่ฉิงอย่างยิ้มๆ

เจียงเฉิงได้ยินคำพูดแบบนี้ ก็รู้สึกไม่สบอารมณ์ขึ้นมาทันที นี่คิดจะแย่งคนของเขาไปต่อหน้าต่อตาเลยสินะ

“นี่ๆๆ คุณชายซุน จะสารภาพรักอะไรก็ระวังหน่อยนะ สามีเขาอยู่นี่ทั้งคน”หยูตานเหลือบมองเจียงเฉิงอย่างยิ้มๆ

ผิวเผินดูเหมือนว่าเธอจะให้ซุนเส้าหลงระมัดระวังคำพูด แต่ความจริงแล้วกำลังช่วยซุนเส้าหลง เธอรู้ว่าไอ้เศษสวะอย่างเจียงเฉิง ต่อให้จะรังแกเขาอย่างไรเขาก็ไม่ตอบโต้

ซุนเส้าหลงได้ยินคำพูดของหยูตาน จึงรีบหันไปพูดกับเจียงเฉิง“ขอโทษด้วยแล้วกัน จากนี้ไปถือว่าเราเป็นศัตรูหัวใจกันแล้วนะ ยังไม่ได้รู้จักกันเลย ฉันชื่อซุนเส้าหลงนะ เป็นคุณชายใหญ่ของซุนซื่อเรียลเอสเตท”

พูดจบซุนเส้าหลงก็ยื่นมือไปจับมือเจียงเฉิง

“ผมชื่อเจียงหลงครับ ถ้าเป็นศัตรูหัวใจ คุณคงยังไม่มีสิทธิ์นี้หรอกครับ”เจียงเฉิงพูดอย่างเรียบเฉย จากนั้นก็ยื่นมือไปจับซุนเส้าหลง