เมื่อเห็นสถานการณ์นี้ สวีหย่าก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ดูเหมือนว่าเจียงเฉิงจะหลอกตัวเองจริงๆ มีแมงป่องที่มีพิษร้ายแรงขนาดนั้นที่ไหนกัน ช่างเป็นคนที่น่ารังเกียจจริงๆ เขาตกใจแทบแย่
ถึงอย่างไรสวีฉางเซิงก็เป็นปู่ของสวี่เจี้ยน เขาจึงก้าวไปข้างหน้าเพื่อตรวจสอบ และเมื่อเห็นรูเข็มบนแขนของสวี่เจี้ยน เขาก็ผงะในทันที
“เข็มนี่ ใครเป็นคนฝัง” สวีฉางเซิงถามด้วยความประหลาดใจ
“นี่......นี่ผมคิดว่าเจี้ยนเอ๋อร์ถูกพิษ ผมเลยฝังไปหลายเล่ม” สวี่จื้อกั๋วไม่รู้ว่าพ่อของตัวเองหมายถึงอะไร จึงรีบลองหยั่งเชิง
“นี่คือเข็มวิญญาณชำระเลือด เป็นวิธีการฝังเข็มชำระเลือดที่สูญหาย เจ้ารู้ได้อย่างไร?” สวีฉางเซิงขมวดคิ้วมองไปที่สวี่จื้อกั๋วและถาม
เมื่อสวี่จื้อกั๋วได้ยินอย่างนี้ เขาก็ตกใจ ที่แท้การกระทำเมื่อครู่ของเจียงเฉิงก็ยอดเยี่ยมขนาดนี้ จะว่าไปเขาก็สามารถแย่งชิงคุณงามความดีของเจียงเฉิงได้อีกแล้ว?
“ผมเห็นวิธีการฝังเข็มนี้ในหนังสือโบราณเล่มหนึ่ง เลยลองทำดู” สวี่จื้อกั๋วรีบพูดกับสวีฉางเซิงด้วยรอยยิ้ม
“จริงเหรอ? ”
สวีฉางเซิงรู้จักลูกชายของตัวเองดี เป็นไปไม่ได้ที่สวี่จื้อกั๋วจะรู้วิธีการฝังเข็มที่ยอดเยี่ยมขนาดนี้
“แน่นอนว่าเป็นความจริง ไม่อย่างนั้นจะเป็นใครได้? พ่อคงไม่คิดว่าลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ของจื้อจุนจะทำได้หรอกใช่ไหม?” สวี่จื้อกั๋วพูดด้วยความหวาดผวา
แม้ว่าสวีฉางเซิงจะรู้สึกว่าลูกชายของตัวเองใช้ไม่ได้ แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ดีกว่าคนที่ยอมแต่งเข้ามาเป็นลูกเขย ดังนั้นเขาจึงทำได้แค่เชื่อคำพูดของสวี่จื้อกั๋ว
“ไม่เลวเลย จื้อกั๋ว วันนี้แกก็ทำให้ฉันพอใจมากเช่นกัน” สวีฉางเซิงทำได้แค่คิดว่าฝีมือการฝังเข็มของลูกชายตัวเองก้าวหน้าขึ้น
“พ่อชมเกินไปแล้ว” สวี่จื้อกั๋วพูดด้วยความดีใจ
ทุกคนเห็นว่าสวี่เจี้ยนไม่เป็นอะไรแล้ว จึงไม่ได้พาเขาไปโรงพยาบาล แต่ให้เขาอยู่ที่บ้าน
“สวี่เจี้ยน แกบอกฉันมาว่าเจียงเฉิงจงใจทำร้ายแกใช่ไหม? ” สวี่จื้อกั๋วส่งสวี่เจี้ยนกลับไปที่ห้องและถามในทันที
สวี่เจี้ยนชำเลืองมองสวีหย่าที่อยู่ข้างๆ พยักหน้าในทันทีและพูดว่า “ใช่ เขาเห็นแมงป่องแล้วไม่บอกผม ผมเลยถูกต่อย”
“หึ ไอ้คนน่ารังเกียจ ทำให้คนรังเกียจทั้งครอบครัว ลูกเขยไร้ประโยชน์ก็ช่าง ยังจะคิดทำร้ายคนอื่นอีก” สวี่จื้อกั๋วสาปแช่งด้วยความโกรธ
“ช่างเถอะลุงรอง ต่อไปไปมาหาสู่กับพวกเขาให้น้อยลงก็พอ” สวีหย่ามองไปที่สวี่จื้อกั๋ว และพูดราวกับว่าตัวเองเป็นคนใจกว้างมาก
“ไม่ได้ ต่อไปฉันจะทำให้ครอบครัวของพวกเขาได้เห็นดี กล้ามาทำร้ายลูกชายของฉัน คงไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วจริงๆ” สวี่จื้อกั๋วโกรธมากจนเส้นเลือดบนหน้าผากปูดขึ้นมา
“โชคดีที่สวี่เจี้ยนไม่เป็นอะไร ไม่อย่างนั้นจะจัดการชายชั่วหญิงเลวคู่นั้น” สวีหย่าก็ช่วยสวี่จื้อกั๋วด่าทออยู่หลายคำ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง