ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 446

เมื่อเห็นสถานการณ์นี้ สวีหย่าก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ดูเหมือนว่าเจียงเฉิงจะหลอกตัวเองจริงๆ มีแมงป่องที่มีพิษร้ายแรงขนาดนั้นที่ไหนกัน ช่างเป็นคนที่น่ารังเกียจจริงๆ เขาตกใจแทบแย่

ถึงอย่างไรสวีฉางเซิงก็เป็นปู่ของสวี่เจี้ยน เขาจึงก้าวไปข้างหน้าเพื่อตรวจสอบ และเมื่อเห็นรูเข็มบนแขนของสวี่เจี้ยน เขาก็ผงะในทันที

“เข็มนี่ ใครเป็นคนฝัง” สวีฉางเซิงถามด้วยความประหลาดใจ

“นี่......นี่ผมคิดว่าเจี้ยนเอ๋อร์ถูกพิษ ผมเลยฝังไปหลายเล่ม” สวี่จื้อกั๋วไม่รู้ว่าพ่อของตัวเองหมายถึงอะไร จึงรีบลองหยั่งเชิง

“นี่คือเข็มวิญญาณชำระเลือด เป็นวิธีการฝังเข็มชำระเลือดที่สูญหาย เจ้ารู้ได้อย่างไร?” สวีฉางเซิงขมวดคิ้วมองไปที่สวี่จื้อกั๋วและถาม

เมื่อสวี่จื้อกั๋วได้ยินอย่างนี้ เขาก็ตกใจ ที่แท้การกระทำเมื่อครู่ของเจียงเฉิงก็ยอดเยี่ยมขนาดนี้ จะว่าไปเขาก็สามารถแย่งชิงคุณงามความดีของเจียงเฉิงได้อีกแล้ว?

“ผมเห็นวิธีการฝังเข็มนี้ในหนังสือโบราณเล่มหนึ่ง เลยลองทำดู” สวี่จื้อกั๋วรีบพูดกับสวีฉางเซิงด้วยรอยยิ้ม

“จริงเหรอ? ”

สวีฉางเซิงรู้จักลูกชายของตัวเองดี เป็นไปไม่ได้ที่สวี่จื้อกั๋วจะรู้วิธีการฝังเข็มที่ยอดเยี่ยมขนาดนี้

“แน่นอนว่าเป็นความจริง ไม่อย่างนั้นจะเป็นใครได้? พ่อคงไม่คิดว่าลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ของจื้อจุนจะทำได้หรอกใช่ไหม?” สวี่จื้อกั๋วพูดด้วยความหวาดผวา

แม้ว่าสวีฉางเซิงจะรู้สึกว่าลูกชายของตัวเองใช้ไม่ได้ แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ดีกว่าคนที่ยอมแต่งเข้ามาเป็นลูกเขย ดังนั้นเขาจึงทำได้แค่เชื่อคำพูดของสวี่จื้อกั๋ว

“ไม่เลวเลย จื้อกั๋ว วันนี้แกก็ทำให้ฉันพอใจมากเช่นกัน” สวีฉางเซิงทำได้แค่คิดว่าฝีมือการฝังเข็มของลูกชายตัวเองก้าวหน้าขึ้น

“พ่อชมเกินไปแล้ว” สวี่จื้อกั๋วพูดด้วยความดีใจ

ทุกคนเห็นว่าสวี่เจี้ยนไม่เป็นอะไรแล้ว จึงไม่ได้พาเขาไปโรงพยาบาล แต่ให้เขาอยู่ที่บ้าน

“สวี่เจี้ยน แกบอกฉันมาว่าเจียงเฉิงจงใจทำร้ายแกใช่ไหม? ” สวี่จื้อกั๋วส่งสวี่เจี้ยนกลับไปที่ห้องและถามในทันที

สวี่เจี้ยนชำเลืองมองสวีหย่าที่อยู่ข้างๆ พยักหน้าในทันทีและพูดว่า “ใช่ เขาเห็นแมงป่องแล้วไม่บอกผม ผมเลยถูกต่อย”

“หึ ไอ้คนน่ารังเกียจ ทำให้คนรังเกียจทั้งครอบครัว ลูกเขยไร้ประโยชน์ก็ช่าง ยังจะคิดทำร้ายคนอื่นอีก” สวี่จื้อกั๋วสาปแช่งด้วยความโกรธ

“ช่างเถอะลุงรอง ต่อไปไปมาหาสู่กับพวกเขาให้น้อยลงก็พอ” สวีหย่ามองไปที่สวี่จื้อกั๋ว และพูดราวกับว่าตัวเองเป็นคนใจกว้างมาก

“ไม่ได้ ต่อไปฉันจะทำให้ครอบครัวของพวกเขาได้เห็นดี กล้ามาทำร้ายลูกชายของฉัน คงไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วจริงๆ” สวี่จื้อกั๋วโกรธมากจนเส้นเลือดบนหน้าผากปูดขึ้นมา

“โชคดีที่สวี่เจี้ยนไม่เป็นอะไร ไม่อย่างนั้นจะจัดการชายชั่วหญิงเลวคู่นั้น” สวีหย่าก็ช่วยสวี่จื้อกั๋วด่าทออยู่หลายคำ

“ดูเหมือนว่าพิษของแมงป่องจะกำเริบอีกแล้ว” สวี่จื้อกั๋วพูดย่างเร่งรีบ

สวีฉางเซิงตรวจชีพจร พบว่าสถานการณ์ร้ายแรงจริงๆ และใกล้จะตาย

“เร็วเข้า สถานการณ์ในเวลานี้ของเขา ทำได้แค่ใช้เข็มวิญญาณชำระเลือดต่อไป” สวีฉางเซิงไม่มีหนทางที่ดีกว่านี้ อาการแบบนี้เป็นพิษที่กำลังโจมตีหัวใจ และมีเพียงวิธีเดียวเท่านั้น

“นี่.....นี่……”

เมื่อสวี่จื้อกั๋วได้ยิน สีหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความลำบากใจ เขารู้วิธีฝังเข็มวิญญาณชำระเลือดที่ไหนกัน ก่อนหน้านี้เขาบอกว่าตัวเองรู้ เพียงเพื่อต้องการแย่งชิงคุณงามความดีของเจียงเฉิง ความจริงเขาไม่รู้แม้แต่วิธีการฝังเข็มด้วยซ้ำ และไม่รู้ว่าต้องฝังเข็มลงไปลึกแค่ไหน

“แกมั่วลังเลอะไรอยู่? อยากให้ลูกชายของแกตายหรือไง?” สวีฉางเซิงเป็นกังวลอย่างมาก ถึงอย่างไรก็เป็นหลานชายอันเป็นที่รักของตัวเอง

“พ่อ ก่อนหน้านี้ผมโกหก ผมไม่ได้อ่านวิธีการฝังเข็มนี้ในหนังสือโบราณเลย” สวี่จื้อกั๋วก้มหน้าลงและพูดทั้งน้ำตา

“อะไรนะ? ”

ดวงตาของสวีฉางเซิงเบิกกว้างด้วยความโกรธ และถามว่า “แล้วก่อนหน้านี้ใครเป็นคนฝังเข็ม”

แม้ว่าสวี่จื้อกั๋วจะไม่เต็มใจนัก แต่เขาก็ยังพูดด้วยความยากลำบาก “เป็น.....เป็นเจียงเฉิง! ”