คลั่งรักเมียแต่ง นิยาย บท 12

ขาเรียวค่อยๆ ก้าวเดินไปข้างหน้า สายตามองไปทั่วบริเวณก่อสร้าง โทรศัพท์ในมือของเธอก็ยังคงแอบถ่ายคลิปเก็บรายละเอียดไว้ เพราะจะให้มองด้วยตาเปล่าก็คงเก็บได้ไม่หมด

"คุณครับ"

น้ำอิงหยุดแล้วหันกลับไปมองด้านหลังเมื่อได้ยินเสียงคนเรียก

เพล้ง! ขณะเดียวกันนั้นก็ได้มีสิ่งของหล่นลงมาจากชั้นบน แต่โชคดีที่เธอหยุดไว้ได้ก่อน ถ้าไม่มีเสียงเรียกคงจะถูกศีรษะของเธอไปแล้ว

"ใครทำอะไรอยู่ข้างบน" ผู้ชายที่เรียกเธอรีบวิ่งเข้ามาหา "คุณเป็นอะไรไหมครับ"

"ไม่ค่ะ" หญิงสาวไม่ได้มองหน้าคนที่ถามเลย เพราะเธอมองขึ้นไปด้านบน

"ขอโทษครับพวกผมกำลังทำงานอยู่..มีใครเป็นอะไรไหมครับ" คนที่อยู่ชั้นบนชะโงกหน้าลงมาถาม

"มีอะไร" ที่จริงแล้วแทนคุณไม่ได้เข้าไปในออฟฟิศตามคำเชิญของหัวหน้า เพราะเขาต้องรีบดูงานและรีบกลับ แต่พอได้ยินเสียงก็เดินมาตรงจุดเกิดเหตุ

"พวกมึงทำอะไรอยู่ข้างบน เห็นไหมเนี่ยของหล่นลงมาเกือบถูกคุณเขาแล้ว" นิกรหัวหน้าที่เดินตามแทนคุณมาตระโกนขึ้นไปด่าลูกน้องที่ทำงานไม่ระวัง "มีอะไรทำก็ไปทำที่อื่นอย่ามาทำแถวนี้ให้คุณคุณกลับไปก่อนค่อยมาทำ"

"เดี๋ยวก่อนสิคะ ฉันคิดว่ามันไม่ใช่อุบัติเหตุ" น้ำอิงดูแล้วหัวหน้าคนนี้แค่ตำหนิเพื่อที่จะไล่ลูกน้องออกไปเฉยๆ "ถ้าคุณคนนี้ไม่เรียกฉันไว้ ป่านนี้เหล็กนั่นคงจะหล่นลงที่ศีรษะของฉันแล้ว"

ทุกคนต่างก็มองดูผู้ชายคนที่น้ำอิงกล่าวถึง

"เดินไม่ระวังเองหรือเปล่า"

น้ำอิงหันขวับเงยขึ้นมองหน้าคนตัวสูง ที่เพิ่งจะพ่นคำพูดออกมา คนนี้น่ะหรือที่เธอจะฝากชีวิตไว้ด้วย

แต่ขณะที่พูดแทนคุณไม่ได้มองหน้าเธอหรอก เขามองขึ้นไปข้างบน แถมยังมองดูรอบๆ สถานที่ก่อสร้าง "ออกไปคุยกันข้างนอกดีกว่า"

"ผมก็คิดเหมือนคุณแทนเลยครับ เราออกไปคุยข้างนอกดีกว่า ข้างในมันอันตราย" หัวหน้ารีบเห็นด้วยอย่างไว

"ถ้ารู้ว่าอันตรายทำไมถึงไม่มีธงกั้นบริเขตไว้ล่ะคะ หรือคนเฝ้าระวังอยู่ด้านล่าง"

"ก็บอกให้ออกมาคุยกันข้างนอกไง" มือหนาของแทนคุณคว้าแขนเธอให้เดินตามออกมา เมื่อเห็นว่ายังดื้อดึงจะยืนคุยอยู่ตรงนั้น

นอร์เวย์หันมามองหน้าเธอ ผู้หญิงคนนี้ต่างจากคนที่มาดูงานคนอื่น พอเจอขู่เข้าหน่อยก็ไม่กล้ากลับมาตรวจโครงการนี้อีก

"แล้วคุณจะเอายังไงล่ะครับ หรือว่าจะให้ทางเราไล่คนที่ทำของหล่นออก"

"นั่นมันเป็นแค่การแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ คุณต้องแก้ที่ต้นเหตุมากกว่า"

"ต้นเหตุ? ยังไงครับ"

"แทนที่คุณจะไล่ลูกน้องออก คุณก็ไล่หัวหน้าออกสิคะ เพราะหัวหน้าปล่อยปละละเลย ไม่ดูแลลูกน้องให้ดี"

"คุณจะให้ผมไล่ตัวเองเนี่ยนะครับออก"

"ในเมื่อคุณคิดได้แค่นี้ มันก็คงจะเป็นแบบนั้นไม่ใช่หรือคะ"

แทนคุณและนอร์เวย์ต่างก็มองหน้าน้ำอิง ..ที่มองเพราะทึ่งในความคิดของเธอ ผู้หญิงที่ไหนจะเก่งได้แบบนี้ ตกลงเธอเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายกันแน่ เพราะถ้าเป็นผู้หญิงคงขวัญเสียตั้งแต่ตอนที่ท่อนเหล็กตกลงมาเกือบจะโดนหัวไปแล้ว