คลั่งรักเมียแต่ง นิยาย บท 21

อะไรกัน? ถุงยางอนามัยก็มีพกติดบ้านไว้เหรอ มันไม่ใช่ยาสามัญประจำบ้านสักหน่อย ..หญิงสาวทำได้แค่คิดอยู่ในใจ อุตส่าห์หาทางรอดแล้ว

น้ำอิงถึงกับหน้าซีดเผือดเมื่อเห็นว่าเขาหยิบถุงยางอนามัยออกมาจากลิ้นชักหัวเตียงจริงๆ ด้วย

"จะใส่ให้หรือให้ผมใส่เอง" ชายหนุ่มยกมันขึ้นเล็กน้อย

บ้าไปแล้วใครจะไปกล้าใส่ถุงยางให้กับผู้ชาย เธอยังคงนอนอยู่ในท่าเดิม ถึงยังไงก็พลาดท่าไปแล้ว ปล่อยให้มันเลยตามเลยไปแล้วกัน

ชายหนุ่มฉีกถุงยางนั้นออกแล้วก็สวมใส่เข้าไปกับท่อนเอ็นที่มันแข็งตัวเต็มที่ เขาเป็นผู้ชายเรื่องพวกนี้ปกติมาก ซื้อกินยังเคยซื้อมาแล้ว ทำไมถึงจะทำเรื่องอย่างว่ากับเธอไม่ได้

"ขะ.. คุณไปปิดไฟก่อนสิ" จังหวะที่เขาพยายามจะถอดกางเกงเธอออกอีกครั้ง หญิงสาวดึงมันไว้

"ปิดก็มองไม่เห็นน่ะสิ"

"ฉันไม่ชอบไฟสว่าง ถ้าคุณไม่ปิด.." กำลังจะขู่ว่าถ้าเขาไม่ปิดงั้นเธอไม่ให้ แต่ยังพูดไม่จบเลยด้วยซ้ำคนร่างสูงที่คร่อมตัวเธออยู่ก็รีบลุกขึ้นเดินไปที่ปลั๊กไฟ

แต๊บ! พอไฟปิดลงในห้องก็มืดสนิท เพราะไม่ได้เปิดผ้าม่านทิ้งไว้ ไฟด้านนอกก็เลยไม่ได้ส่องเข้ามา คนร่างหนาเดินตรงกลับมาที่เตียง ด้วยความชำนาญ เพราะถึงแม้มันจะมืดเขาก็รู้ว่าเตียงอยู่ตรงไหน

กึก! "อึบ" เสียงดังอยู่อีกมุมหนึ่งของห้อง แค่นี้แทนคุณก็รู้แล้วว่าเธอคงจะวิ่งหนีไปทางนั้น แล้วไปชนอะไรบางอย่างเข้า

แกร็ก.. แอดดด.. พอประตูเปิดออกความสว่างด้านนอกก็สาดส่องเข้ามาด้วย เห็นแค่ร่างของเธอวิ่งออกจากห้องไป

"หึ" ไม่รู้ว่าจะขำหรือโมโหก่อนดี อุตส่าห์เตรียมพร้อมขนาดนี้แล้ว ถ้าจะตามออกไปก็คงไม่ทัน

เช้าวันต่อมา..

เรื่องเมื่อคืนนี้ที่เธอหนีออกมาได้ ไม่ได้สร้างความโล่งใจอะไรให้เลย ครั้งนี้อาจจะโชคดี แต่มันคงไม่โชคดีตลอดไป

หญิงสาวอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็ลงมาข้างล่าง

เขาไปทำงานแล้วเหรอ หรือยังไม่ลงมา? ลงมาถึงข้างล่างก็ไม่เห็นแทนคุณ

"ออกไปตั้งแต่เช้าแล้ว บอกว่าจะเข้าไปเอาเอกสารในบริษัท แล้วก็จะไปไซต์งานสระบุรี คงไม่ได้กลับมาหลายวัน" คนที่บอกก็คือทัตเทพ "..สระบุรีกับที่นี่ก็ไม่ไกลกัน ขับรถแค่สองชั่วโมงก็ถึงแล้ว ไม่รู้จะไปค้างทำไม" ถ้าท่านจะไม่ต่อว่าเลยก็คงดูไม่ดี กลัวว่าลูกสะใภ้จะไม่สบายใจ

"เขาเข้าไปเอาของในบริษัทเหรอคะคุณลุง ..เออ..คุณพ่อ ไปนานหรือยังคะ"

"เกือบครึ่งชั่วโมงแล้วมั้ง"

จะทันไหมเนี่ย หญิงสาวรีบออกมาโดยไม่ได้บอกกล่าว

[บริษัทเทพประทาน]

น้ำอิงมาถึงบริษัทก็ตรงไปที่ห้องของแทนคุณ

แกร็ก..

"คุณน้ำอิงคะ" เครือวัลย์เลขาหน้าห้องแทนคุณรีบเดินเข้ามา หวังจะขวางไว้ก่อน แต่ก็ไม่ทัน

หึ.. นึกว่าจะรีบมาทำงาน ที่ไหนได้ "ขอโทษค่ะที่เข้ามารบกวนเวลา ฉันได้ยินคุณลุงบอกว่าคุณจะไปไซต์งานสระบุรี แต่ถ้าคุณไม่ว่างคุยงานด้วยก็ไม่เป็นไร" ใช่แล้วคนที่อยู่ในห้องกับเขาก็คือหญิงคนรักของเขานั่นเอง

น้ำอิงออกมาจากห้องนั้นแล้วรีบกลับห้องตัวเอง ..เราเป็นอะไรไป เข้าไปเห็นว่าผู้หญิงคนนั้นแนบใบหน้าลงแผ่นหลังของเขา เธอมีความรู้สึกแปลกๆ

"แทนคะ คุณจะไปไหน" นาเดียเข้ามาออดอ้อนเขาได้สักพักแล้ว แต่ดูเหมือนแทนคุณจะไม่สนใจ จนต้องโอบกอดเขา..แต่ก็ทำได้แค่กอดจากทางด้านหลัง

"ที่นี่บริษัท ถ้าจะคุยเรื่องส่วนตัว รอคุยกันที่บ้าน"

"ก็คุณไม่ไปหาเดียเลยนี่คะ แล้วจะเอาเวลาไหนไปคุยกับคุณ"

"ผมเพิ่งมาจากทำงานเมื่อคืนนี้เอง"

"แล้วที่แม่นั่นพูดหมายความว่ายังไงคะ คุณจะไปทำงานที่สระบุรีอีกแล้วเหรอ"

"ผมรับผิดชอบโครงการนั้นก็ต้องไปทำที่นั่นน่ะสิ"

"เดียไปด้วย"

"ไม่ได้..ผมไปทำงาน"

"เดียก็จะรอคุณอยู่ที่ห้องไงคะ"