"ฉันไม่ใช่แม่นาเดียคนรักของคุณนะ คุณพยายามลืมตาดูหน่อยสิ!" น้ำอิงยังคงคิดว่าเขาเห็นเธอเป็นนาเดีย คงเมามากจนมองหน้าเราเป็นหน้าหญิงคนรัก "อืมม" กำลังจะอ้าปากว่าให้อีก แต่จังหวะนั้นเขาก็ได้โน้มลงมาปิดปากเธอด้วยจูบ จะดิ้นแรงก็ไม่ได้เพราะกลัวผ้าหลุด แถมมือยังถูกล็อคไว้อีก
หญิงสาวพยายามขัดขืน ถ้าปล่อยไปมีหวังไม่รอดแน่ แต่ด้วยแรงแค่นี้หรือจะสู้เขาได้ ถ้าไม่จัดการจุดสำคัญ ใช่แล้วต้องจัดการจุดสำคัญของเขา ผู้ชายมีอยู่ที่เดียวเท่านั้น น้ำอิงไม่ใช้เวลาคิดนาน เธอยกเข่าขึ้นมาหวังจะพิชิตป้อมปราการของเขาอีก
ถึงแม้จะเมาแต่เขาก็เตรียมการไว้แล้ว แทนคุณปล่อยให้เธอทำให้เจ็บได้แค่ครั้งเดียวเท่านั้นแหละ พอขาคนตัวเล็กยกขึ้นมา มือหนาอีกข้างก็รีบช้อนรับขานั้นไว้
"กรี๊ดดดด" หญิงสาวตกใจ จังหวะที่เขาจับขาเธอขึ้นมาผ้ากำลังจะหลุด แต่เป็นเจตนาของเขาอยู่แล้ว มือข้างที่ว่างน้ำอิงกำลังจะคว้าผ้าขนหนูผืนนั้น แต่ถูกมือของเขาจับรวบมันเข้าไว้ด้วยกัน "ปล่อยฉันนะ!"
ร่างหนาเบียดตัวเธอเข้ากับผนังห้องเพื่อไม่ให้ดิ้นได้ แล้วเขาก็กระชากผ้าของตัวเองที่พันอยู่รอบเอวออก
"คุณจะทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ ฉันยังไม่พร้อม" แต่ดูเหมือนว่าคำพูดของเธอเขาจะไม่รับฟังเลย มือแกร่งช้อนขาข้างเดิมขึ้นมา ถึงแม้หญิงสาวจะดิ้นรนแต่ก็ยังถูกเขาจับล็อคไว้
"โอ๊ย" ของแข็งที่มันติดตัวเขาอยู่ตลอดได้ถูกสอดใส่เข้ามาโดยที่ไม่ระวัง แต่เขาก็เล็งดีแล้วว่าจะให้เข้าตรงไหน "เจ็บนะ!! อืมม"
ถึงแม้มันจะลำบากหน่อย แต่แทนคุณก็ดักเธอไว้ทุกทาง ไม่ให้ขยับไปไหน แลัวเขาก็พยายามดันเจ้าสิ่งนั้นเข้าไปสู่ร่างกายของให้ได้ลึกที่สุด
ทำไมเข้ายากจังวะ ..ที่จริงถ้าเล็งขนาดนี้มันต้องไม่พลาดสิแต่นี่อะไร ชายหนุ่มก็เลยปล่อยมือของเธอออกก่อน เพื่อที่จะจับท่อนเอ็นให้มันเข้าที่
"กรี๊ดดด" จังหวะที่เขาดันมันเข้ามาอีกครั้ง หญิงสาวกรีดร้องขึ้น แต่ห้องที่นี่เป็นแบบเก็บเสียง เพราะถูกสร้างขึ้นมาเพื่อคู่รักโดยเฉพาะอยู่แล้ว "ฉันเจ็บนะ" เสียงที่ถูกเปล่งออกมาฟังแล้วรู้ได้เลยว่าเธอกำลังหวาดกลัว
แต่กับคนที่แอลกอฮอล์รุมเร้า รวมทั้งอารมณ์ความต้องการ แม้กระทั่งความโกรธที่เห็นเธอคุยกับนอร์เวย์ ไม่คิดจะหยุดอยู่แล้ว เขาดันมันเข้ามาอีกจนเกินครึ่ง ถึงแม้จะรู้แล้วว่าตอนนี้เธอคงจะยังไม่เคยต้องมือชายใดมาก่อน
"อื้อ เจ็บ" ขณะที่คนตัวโตกำลังขยับร่างกาย กำปั้นเล็กก็ได้ทุบลงแผ่นอกและลำตัวของเขาเพื่อให้หยุด
เขาไม่ได้หยุดหรอก แถมยังจับมือของเธอทั้งสองข้างรวบขึ้นไปไว้เหนือศีรษะ มืออีกข้างก็ช้อนขาเรียวยกขึ้นให้สูง เพื่อจะได้ส่งความเป็นชายของตัวเองเข้าไปให้ได้ลึกที่สุด
"โอ๊ยคุณแทนคุณฉันเจ็บนะ!" คำว่าเจ็บที่พูดออกมามันยังน้อยกว่าความรู้สึกของเธอในตอนนี้
"ถ้าเจ็บก็อย่าดิ้นสิ"
"ถ้าฉันไม่ดิ้น คุณจะปล่อยไหมล่ะ"
"ไม่..อ้าาซี๊ดด" ขณะที่ตอบว่าไม่ สะโพกแกร่งก็ได้ขยับเข้าออกอีกครั้ง จนคนร่างเล็กดิ้นทุรนทุราย เพราะความเจ็บปวดที่ลำท่อนใหญ่เสียดสีกับร่องคับแคบ จนเกิดเป็นแผลในช่องคลอด เพราะเธอยังไม่ได้มีอารมณ์ร่วมไปกับเขาเลย
เสียงสะอื้นค่อยๆ ดังเล็ดลอดออกมาจากลำคอของคนตัวเล็ก
พอได้ยินเสียงเธอร้องไห้ จากที่กำลังเร่งอยู่ก็ค่อยๆ เบาลง แต่ก็ไม่ได้หยุดเสียทีเดียว เพราะความเสียดสีมันกำลังทำให้ก่อเกิดเป็นความเสียว "อ้าาา ใกล้แล้วอีกไม่นานหรอก" ถ้าจะพาเธอไปนอนลงที่เตียง กลัวว่ามันจะขาดตอนเดี๋ยวก็ได้เริ่มใหม่ ชายหนุ่มเลยยืนอยู่ในท่าเดิม แล้วเขาก็ค่อยๆ ขยับตามจังหวะ ช้าบ้างเร็วบ้าง
"อือ!" ถึงแม้เขาจะทำเบาแต่ความใหญ่โตที่มันอัดแน่น ก็ยังสร้างความเจ็บปวดให้กับอีกฝ่าย
"ซี๊ดด ด.." จังหวะสุดท้ายความเป็นชายได้ถูกยัดเข้าไปให้ลึกที่สุดแล้วกดแช่ไว้
"??" มือที่เพิ่งจะเป็นอิสระรีบผลักร่างกำยำของอีกฝ่ายให้เอาสิ่งนั้นออกมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คลั่งรักเมียแต่ง