เช้าวันต่อมา..
"ไปไหนแล้ว?" ชายหนุ่มตื่นขึ้นมาก็ไม่เจอคนที่นอนร่วมเตียงเมื่อคืนนี้แล้ว ลุกขึ้นได้เขาก็ตรงไปเปิดดูห้องน้ำ พอไม่เจอก็รีบออกมาดูข้างนอก
"ตื่นเช้าจังเลยนะครับคุณแทน"
"คุณไชยา คุณเห็นภรรยาผมไหมครับ"
"ภรรยา?" ตายห่าแล้ว ไม่ใช่เด็กซะด้วย เป็นถึงภรรยาเลยเหรอ?!
ได้ยินคำถามของแทนคุณ นอร์เวย์ที่อยู่ในห้องก็เปิดประตูออกมาดู
พอเห็นว่านอร์เวย์อยู่ที่ห้อง แทนคุณก็สบายใจขึ้นหน่อย ทีแรกยังคิดว่าเธอออกไปกับนอร์เวย์เสียอีก
"ไม่เจอครับ" ไชยาตอบออกไป แบบนึกอายปากตัวเองที่ปากพล่อยไปเมื่อคืนนี้ หวังว่าเขาคงจะเมาจนจำอะไรไม่ได้แล้วนะ
พอมองดูจนแน่ใจแล้วว่าเธอไม่ได้อยู่แถวนั้น แทนคุณก็เดินออกหาจนทั่วรีสอร์ท และร้านอาหาร เผื่อว่าเธอออกไปทานข้าว..แต่ก็ไม่เจอ
หรือจะเข้าไซต์งาน ไม่ใช่หรอกมั้งยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าเลย ..พอคิดอะไรขึ้นได้แทนคุณก็รีบกลับมาที่ห้อง แล้วโทรไปถามที่บ้านว่าเธอกลับบ้านไหม..คำตอบที่ได้คือไม่เห็น
"ไปไหนของเธอเนี่ย" แทนคุณรีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า เพราะดูแล้วว่าเธอคงไม่อยู่แถวนี้แน่ กระเป๋าสะพายและของที่ติดตัวมาเมื่อวานนี้ก็หายไปหมด
"คุณแทนจะเข้าโรงงานตอนไหนครับ" โปรเจคไซต์เตรียมตัวกำลังจะเข้าหน้างาน เห็นแทนคุณตรงลานจอดรถพอดีก็เลยถามดู เพราะวันนี้มีนัดไปคุยกับคนที่ส่งเหล็กมาให้หน้างานโดยตรง
"เลื่อนไปก่อน ผมยังไม่ว่าง"
"อะ..อะไรนะครับ?" โปรเจคไซต์ถึงกับถามซ้ำ เพราะกว่าจะนัดที่นั่นได้ รอมาหลายวันแล้วด้วย
"ผมขอตัวก่อนนะครับ" ชายหนุ่มรีบขับรถออกไป
วันนี้ไม่ใช่มีนัดคุยแค่เรื่องวัสดุก่อสร้างที่ส่งเข้ามาในไซต์งาน แต่ยังคงมีการนัดประชุมกันอีกรอบ
พอนิกรรู้ว่าทุกอย่างเลื่อนไปก่อนก็นึกแปลกใจจนโทรไปหาพงษ์พิบูลย์
{"มันก็แบบนี้แหละ ทำอะไรไม่ค่อยจริงจังหรอก คิดไว้แล้วว่าจะไปได้สักกี่น้ำเชียว"}
{"ขอให้เป็นแบบนั้นเถอะครับ ผมกลัวเหลือเกินว่าจะติดคุกติดตาราง"}
{"ใครจะปล่อยให้นายติด เดี๋ยวช่วยเอง แต่อย่าให้เรื่องมาถึงตัวฉันก็พอ"} นี่แหละมันคือสิ่งที่พงษ์พิบูลย์กลัว เพราะกลัวว่านิกรจะสาวมาถึงตัวเอง
{"ขอบพระคุณมากครับเจ้านาย"}
รถที่แทนคุณขับออกมามุ่งหน้ากลับกรุงเทพฯ ..เขาต้องไปดูที่บ้านให้แน่ใจก่อน ตอนที่โทรไปเธออาจจะยังอยู่บนรถโดยสาร
แต่ทำไมเธอต้องหนี ในเมื่อเขามีสิทธิ์ในตัวเธออยู่แล้ว ก็รู้อยู่หรอกว่าไม่เคย อายุป่านนี้แล้วมันก็ต้องเจอเรื่องแบบนี้กันทุกคนอยู่แล้ว ..นี่มันคือความคิดของแทนคุณขณะที่ขับรถมา ถ้าจะไม่ตามตัวเธอให้เจอก่อนก็คงไม่สบายใจทั้งวัน
เวลาผ่านไป..จนแทนคุณขับรถกลับมาถึงบ้าน
"กลับมาแล้วค่ะ" แม่บ้านเห็นรถของเจ้านายขับเข้ามาก็เลยเดินออกมารายงาน
"แล้วตอนนี้อยู่ไหน"
"ขึ้นไปบนห้องค่ะ เธอบอกว่าไม่ได้เอาเสื้อผ้าไปด้วย ก็เลยกลับมาก่อน"
เขารู้ว่าเหตุผลนี้ไม่เกี่ยวอยู่แล้ว เสื้อผ้าหาซื้อที่ไหนก็ได้
"มีเรื่องอะไรกัน" พอเข้ามาข้างในก็เจออีกด่าน
"ไม่มีครับ"
"ทำอะไรน้องหรือเปล่า" ทัตเทพรู้ดีว่าหลานสาวเป็นคนที่จิตใจหนักแน่นมาก เห็นสภาพตอนที่มาถึงก็อยากจะถามหลานอยู่หรอก แต่ก็ปล่อยให้ขึ้นไปพักผ่อน พอเห็นว่าลูกชายตามกลับมาด้วยนี่สิมันก็เลยแปลก
แต่แทนคุณก็ไม่ได้ตอบพ่อไป เขารีบก้าวยาวๆ เดินขึ้นไปชั้นบน
"ตามขึ้นไปดูหน่อยกลัวจะมีเรื่องกัน" ถ้าขาเดินได้คงจะตามขึ้นไปเองแล้ว ทัตเทพก็เลยสั่งแม่บ้านให้ขึ้นไปสังเกตการณ์
แกร็กๆ ก๊อกๆ
พอบิดประตูดูก็รู้ว่าเธออยู่ในห้องนี้เพราะมันล็อค เขาก็เลยเคาะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คลั่งรักเมียแต่ง