"แทนขาา" นาเดียคิดว่าคนในรถคงยังมองไม่เห็นว่าเมื่อสักครู่เธอทำอะไร แต่พอส่องเข้าไปเห็นว่าน้ำอิงนั่งมาด้วยก็เริ่มคิดแผนจะยั่วอารมณ์ ถึงแม้จะรู้อยู่แล้วว่าเขาเลือกใคร
"เดี๋ยวผมเปิดประตูให้" เวลานี้แทนคุณภาวนาอย่างเดียว อย่าให้นาเดียก่อเรื่องอะไร เพราะเขายังหาวิธีที่จะเอานาเดียออกจากบริษัทไม่ได้
"ไม่ต้องหรอกค่ะฉันเปิดเองได้" ว่าแล้วหญิงสาวก็เปิดประตู แถมเธอเปิดกว้างเกือบชนผู้หญิงที่ยืนอยู่ใกล้
"ว๊ายย! ไม่เห็นคนยืนอยู่ตรงนี้หรือไง" นาเดียแกล้งเอามือมาลูบท้องตัวเอง
แต่น้ำอิงไม่ได้สนใจลงจากรถได้ก็เดินเข้าไปในบริษัท โดยมีแทนคุณรีบเดินตาม
"เชิดให้มันได้ตลอดเถอะ" จะถอยก็ไม่ได้คงต้องได้เดินไปข้างหน้าต่อ เผื่อว่าจะมีทางช่วยพ่อให้ออกจากเรือนจำได้
..ห้องทำงานน้ำอิง..
"คุณสัญญาแล้วนะว่าจะไม่ทำงานหนัก" ชายหนุ่มมาส่งเธอที่ห้อง "และคุณก็สัญญากับผมแล้วด้วยว่าจะไม่ดื้อ" เห็นว่าเธอไม่ตอบคงจะงอนเรื่องที่เจอนาเดียอยู่ลานจอดรถ
"พูดมาก..ไปทำงานเถอะ"
"ครับ" ถึงแม้คำพูดของเธอจะไม่มีความหวานเลย แต่ก็ดีใจที่เธอยังพูดด้วย
แทนคุณเปิดประตูออกมาจากห้องทำงานของน้ำอิง ก็เจอกับนาเดียที่กำลังจะเดินผ่านมาพอดี
"เดียมีงานอยากจะปรึกษาแทนค่ะ" นาเดียจงใจพูดเพื่อให้คนที่อยู่ในห้องได้ยิน
"มีอะไรก็ส่งเรื่องไว้ที่เลขา" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับเดินไปที่ห้องทำงานของตัวเอง ส่วนนาเดียไม่ยอมแพ้อยู่แล้วยังเดินตามมา
"แต่เรื่องนี้เดียต้องดิวงานจากคุณโดยตรงนี่คะ คุณอย่าลืมสิตอนนี้คุณอยู่ในตำแหน่งท่านประธานของบริษัท ส่วนเดียเป็นรองประธาน"
"แล้วจะมีเลขาไว้ทำไม..เชิญคุณออกจากห้องนี้"
"แทนขาา" นาเดียเอื้อมมือไปจะคว้าแขนของเขาแต่ชายหนุ่มรีบชักมันหลบ จังหวะนั้นก็มีคนเดินเข้ามาในห้อง เพราะเขายังไม่ปิดประตู
"อิง" สิ่งที่กลัวก็เกิดขึ้นจนได้ อุตส่าห์คิดไว้แล้วว่าเธอคงจะยังไม่มาที่ห้องนี้
"ไหนคุณบอกว่านัดคุณหมอผดุงครรภ์ไว้ไงคะ ทำไมยังไม่พาเธอไปอีก"
"นัดหมอผดุงครรภ์?" แทนคุณทวนประโยคที่น้ำอิงพูดมา สายตาเขามองไปที่นาเดียแล้วมองกลับมาหาคนที่พูด
"ก็ใช่ไงคะ ได้ยินคุณบ่นอยู่ว่าอยากจะพาคุณนาเดียไปฝากครรภ์ จะได้ตรวจเลือดดูเด็กในท้องด้วยไง"
"ฉันไปฝากมาแล้ว และฉันก็ให้ข้อมูลคุณหมอไปแล้วด้วยว่าใครเป็นพ่อของเด็ก"
"แบบนั้นได้ด้วยหรือคะ คุณหมอต้องให้พ่อของเด็กเซ็นต์เองไม่ใช่เหรอ"
"เรื่องนั้นค่อยจัดการทีหลังก็ได้ แทนขาเดียขอตัวกลับห้องก่อนนะคะ เรื่องที่เราคุยกันค้างไว้เดี๋ยวเดียเคลียร์งานเสร็จจะเข้ามาหาใหม่นะ"
หมั่บ!!
"นี่เธอ!" จังหวะที่นาเดียกำลังจะเดินออกไป น้ำอิงได้คว้ากระเป๋าสะพายไว้ "เอาคืนมาเดี๋ยวนี้นะ"
"ไหนคุณบอกคุณท้องไงคะ คนท้องที่ไหนพกผ้าอนามัย" หญิงสาวถือวิสาจะล้วงลงไปหยิบสิ่งที่เธอเห็นตอนอยู่ลานจอดรถ
"???" สายตาคมมองไปดูสิ่งที่น้ำอิงเพิ่งจะนำมันออกมาจากกระเป๋าของนาเดีย
"ของเลขาฉัน เอาคืนมา!"
"แน่ใจหรือคะว่าของเลขา คุณลืมไปแล้วเหรอถ้าคนพกไอ้นี่ หลักฐานมันก็ต้องมีอยู่ที่ตัว.." สายตาน้ำอิงมองต่ำลงไป
"ฉันจะพกทำไมมันก็เรื่องของฉัน เอากระเป๋าคืนมา!!" นาเดียรีบแย่งกระเป๋าจากมือของน้ำอิง
"มันคงไม่ใช่แค่เรื่องของคุณแล้วมั้งครับคุณนาเดีย" ขณะที่นาเดียกำลังจะเดินออกจากห้องก็ต้องได้หยุด เพราะคำพูดประโยคนี้ของแทนคุณ
น้ำอิงคิดว่าหมดหน้าที่ของตัวเองแล้ว เธอกำลังจะออกไปปล่อยให้เขาได้คุยกันตามลำพัง แต่แทนคุณเอื้อมมือมารั้งเธอไว้
"คุณไม่ต้องไปไหนอยู่นี่กับผม"
"หมดหน้าที่ของฉันแล้วค่ะ"
"ขอบคุณนะน้ำอิง ที่ทำให้ผมตาสว่าง" ถ้าไม่มีน้ำอิงเข้ามา ทุกอย่างคงจะยังไม่ถูกเปิดเผย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คลั่งรักเมียแต่ง