ทว่าหลินชิงหานเมินเฉยต่อมือที่ยื่นไปของสูเทียนไฮ่ พร้อมเหลือบมองอย่างดูแคลน และตอบคำถามของหลี่โม่ว่า “ไม่เลยค่ะ”
สูเทียนไฮ่นี่ นึกไม่ถึงเลยว่าจะกล้าอวดดีขนาดนี้!
การทำให้คุณหลี่อับอาย ก็เหมือนการทำให้เวียนนาอับอายไปด้วย ไม่พอแค่นั้น นี่ยังทำให้เฉียวเย่ขายหน้าด้วย!
สูเทียนไฮ่ผงะ ใบหน้าของเขาเกิดความสงสัย “ผู้จัดการหลินครับ กฎนี้มีอยู่ในเวียนนามานานแล้วไม่ใช่เหรอครับ?”
กฎของเวียนนาคอนเสิร์ตฮอลล์ เฉียวเย่กำหนดขึ้นตั้งแต่แรก!
ในกรุงโซลไม่มีใครกล้าละเมิดกฎเฉียวเย่
เวียนนาคอนเสิร์ตฮอลล์รับเฉพาะผู้ที่มีฐานะดีเท่านั้น
“อ้อ นั่นเป็นเมื่อก่อนค่ะ ตอนนี้ไม่มีกฎแบบนั้นแล้ว” หลินชิงหานตอบอย่างนิ่งเฉย
ว่าไงนะ?
ไม่มีแล้วเหรอ!
สูเทียนไฮ่ตะลึงอีกครั้งและรู้สึกสับสนมากทีเดียว เขาสงสัยว่าวันนี้หลินชิงหานกินยา แล้วลืมเขย่าขวดหรือเปล่า?
หลินชิงหานเป็นผู้จัดการของเวียนนาคอนเสิร์ตฮอลล์นึกไม่ถึงว่าเธอก็ช่วยพูดแทนเจ้าหลี่โม่ขยะนี่อย่างเต็มที่
“หลินชิงหาน คุณหมายความว่ายังไงครับ…” ตอนนี้สูเทียนไฮ่พูดอะไรไม่ออกเช่นกัน เขาจ้องมองหลี่โม่ด้วยความรังเกียจ จึงตะโกนว่า “ตกลงแกมาทำอะไรที่นี่? หรืออยากให้ผู้จัดการหลินให้คนมาลากแกออกไปจริง ๆ ?”
เขาไม่ชอบลักษณะท่าทางของหลี่โม่ตอนนี้เอาเสียเลย ทั้งดูไม่ใส่ใจ และดูเหมือนจะไม่รู้สึกรู้สาอะไร
หลินชิงหานขมวดคิ้ว สูเทียนไฮ่คนนี้ทำให้คุณหลี่อับอายมาก จนเธออยู่ไม่สุขและก็ไม่มีความสุขเอาเสียเลย
แต่ดูจากความหมายของคุณหลี่แล้ว ดูเหมือนว่าจะไม่ใส่ใจกับเรื่องนี้
ดังนั้นหลินชิงหานจึงเอ่ยออกมาอย่างไม่พอใจ “คุณสูคะ ในเมื่อคุณมาที่นี่ เพื่อขอร้องให้ฉันทำอะไรสักอย่างให้ คุณต้องปฏิบัติตามกฎนะคะ ฉันไม่พอใจกับทัศนคติของคุณอย่างมาก ที่นี่ไม่มีความแตกต่างทางชนชั้นทางสังคม เฉียวเย่แจ้งให้ประกาศให้พวกเราทราบเมื่อวานนี้ ดังนั้นกฎของเวียนนาคอนเสิร์ตฮอลล์จึงมีการเปลี่ยนแปลงและต้องปฏิบัติต่อกันอย่างเท่าเทียม”
“ใช่ใช่ใช่ สิ่งที่ผู้จัดการหลินพูดน่ะ ถูกต้องเลยครับ”
สูเทียนไฮ่ที่ยังคงทำท่าหยิ่งยโส พยักหน้าตอบรับและชื่นชมอย่างประจบสอพลอ
แม้ว่าเขาจะเป็นลูกชายคนโตของตระกูลสู แต่ชื่อเสียงของเขานั้นต่ำเตี้ยเรี่ยดินกว่าหลินชิงหานเสียอีก
นี่คือคนที่เป็นที่รู้จักและอยู่ข้างกายเฉียวเย่ ซึ่งสถานะในกรุงโซลก็ต้องอยู่ในระดับสูงเท่านั้น
ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังเป็นผู้จัดการของเวียนนาคอนเสิร์ตฮอลล์อีกด้วย
แค่ปิดเวียนนาคอนเสิร์ตฮอลล์ ก็ทำให้ผู้คนสนใจมากพอแล้ว
ทว่า หลินชิงหานก็ลั่นมาอีกประโยคหนึ่ง ทำให้สูเทียนไฮ่ที่ดูเคร่งขรึม ทำท่าราวกับถูกฟ้าผ่า เขาตกตะลึงทันที!
“ประธานสูคะ ตอนนี้ฉันรู้สึกไม่พอใจกับการแสดงออกของคุณอย่างมาก หากคุณต้องการนัดพบกับคุณโจ ฮิซาอิชิ ฉันเกรงว่าคงจะไม่ได้ ดังนั้นได้โปรดกลับไปก่อนเถอะค่ะ” หลินชิงหานพูดอย่างไม่พอใจ .
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...