เพราะเป็นลูกเขยของเขาอย่างไรล่ะ พอปล่อยให้คนนอกมาแสดงความรักต่อลูกสาวของเขา กู้เจี้ยนหมินจึงไม่มีความสุขเล็กน้อย
ก็ตามความคิดเดิมนั่นแหละ แต่งกับไก่ก็ตามไก่ แต่งกับสุนัขก็ตามสุนัข
หลี่โม่ในฐานะสามีของกู้หยุนหลาน อย่างในสถานการณ์เช่นนี้ยังไม่คิดจะทำอะไร ขี้ขลาดเกินไปแล้ว
เมื่อกู้หยุนหลานได้ยินเรื่องนี้ เธอก็หน้าแดง และรู้สึกผิดต่อหลี่โม่มาก
ถึงอย่างไร เขาก็เป็นสามีของเธอ ทว่าดูเหมือนเธอจะไม่เคยนึกถึงความรู้สึกของหลี่โม่เลย
แต่ว่าเธอก็ตั้งหน้าตั้งตารอคอนเสิร์ตนี้มานานมาก คุณโจ ฮิซาอิชิ คนนี้ ทำให้เธอแทบคลั่ง “หนูอิ่มแล้ว” กู้หยุนหลานวางตะเกียบลง พร้อมกับลุกขึ้น แล้วเดินเข้าห้องนอนไป
เมื่อหวังฟางเห็นอย่างนี้ เธอก็จ้องไปที่กู้เจี้ยนหมิน แล้วตะโกนใส่หลี่โม่ว่า “ทั้งหมดนี้ก็เพราะแก ยังจะมาพล่ามอะไรไร้สาระ สภาพแกแบบนี้จะซื้อบัตรเข้าชมเวียนนาคอนเสิร์ตฮอลล์ได้หรือไงกัน? ดูสิ นี่ที่นั่งพิเศษสำหรับแขกคนสำคัญเชียวนะ! เป็นตั๋วหายากทีเดียว!” หลี่โม่ไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาทำได้แค่นั่งกินต่อไป
ตกกลางคืน หลี่โม่นอนที่พื้น แต่ทำอย่างไรเขาก็นอนไม่หลับ
กู้หยุนหลานที่นอนอยู่ข้าง ๆ ก็นอนไม่หลับเช่นกัน เธอเอาแต่คิดถึงเรื่องบัตรเชิญเจ้ากรรม เธออยากอธิบายให้หลี่โม่ฟังหลายครั้งแล้ว แต่สุดท้ายเธอก็ทำไม่ได้
“หลี่โม่ ถ้านายไม่อยากให้ฉันไป ฉันไม่ไปก็ได้นะ”
ทันใดนั้น ท่ามกลางความมืด กู้หยุนหลานดูเหมือนจะรวบรวมความกล้าได้ จึงพูดประโยคนี้ออกมา
หลี่โม่ยิ้มมุมปากเล็กน้อย และพูดว่า “ไปเถอะน่า ไม่เป็นไรหรอก ฝันดีนะครับ”
กู้หยุนหลานต้องการพูดต่ออีกสักหน่อย แต่ก็ต้องหยุดชะงัก
วันรุ่งขึ้น กู้หยุนหลานมาที่บริษัทตั้งเช้าตรู่ เนื่องจากมีอีกหลายโครงการที่จำเป็นต้องได้รับการตรวจสอบ
อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอมาถึงบริษัท กู้หยุนหลานรู้สึกว่าทุกคนในบริษัทดูเหมือนทำท่าหลีกเลี่ยงเธอ
“นี่ เสี่ยวเหวิน มีอะไรเกิดขึ้นในบริษัทหรือเปล่า?” กู้หยุนหลานถามผู้ช่วยของเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...