คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 119

เพี๊ยะ!

เสียงตบนี้ ดังลั่นไปทั่วออฟฟิศ พนักงานทั้งหมดเห็นเหตุการณ์ตรงหน้าและได้ยินเสียงตบนั้น!

ชายร่างใหญ่ถอนหายใจด้วยความตกใจ ไม่มีใครกล้าพูด ทุกคนจ้องมองอย่างลับ ๆ ล่อ ๆ บางคนก้มศีรษะลง

กู้หยุนหลานตะลึงงัน แก้มของเธอทั้งแสบและเจ็บมาก

“กู้หยุนหลานใช่ไหม?”

ผู้หญิงคนนั้นถามด้วยท่าทีนิ่งเฉย

กู้หยุนหลานบีบกำปั้นของเธอ ทั้งสองจ้องมองกันด้วยความโกรธ กู้หยุนหลานถามว่า “เธอเป็นใคร มาตบฉันทำไม?”

ทว่า ผู้หญิงคนนั้นกลับเยาะเย้ยและตบหน้ากู้หยุนหลานอีกครั้ง แล้วตะโกนว่า “ฉันชื่อหวังเมิ่งเหยา นักลงทุนรายใหม่และก็เป็นแฟนของกู้ซิ่งเหว่ยด้วย ฉันขอเตือนเธอ อย่าคิดมาแข่งขันกับซิ่งเหว่ย เพื่อแลกกับสิทธิ์ในการบริหารบริษัทในอนาคต ไม่อย่างนั้น ฉันเจอเธอเมื่อไหร่ จะตบเธอทันที!”

อันพาล แถมยังลำพองตัว!

นี่คือนักลงทุนรายใหม่ของบริษัทยาหยุนเซิง หวังเมิ่งเหยา

กู้หยุนหลานโมโหมาก ไม่คิดว่าหวังเมิ่งเหยาจะหยิ่งผยองและไร้เหตุผลขนาดนี้

ดูเหมือนว่าหล่อนจะอายุแค่ยี่สิบต้น ๆ เท่านั้น และก็ไม่สามารถปรองดองกันได้แน่ ๆ

ตอนนี้เอง กู้ซิ่งเหว่ยก็ออกมาจากสำนักงาน เมื่อเห็นเหตุการณ์ดังกล่าว เขาก็แกล้งทำเป็นต่อว่าหวังเมิ่งเหยา “เมิ่งเหยา คุณกำลังทำอะไรน่ะ? กลับไปเดี๋ยวนี้่!”

หวังเมิ่งเหยาดูไม่เกรงกลัวอะไรทั้งสิ้น เธอยืนกอดอก และจ้องกู้หยุนหลานอย่างน่ากลัว จากนั้นก็สะบัดสะโพก แล้วเดินจากไป

ทั้งสำนักงาน ไม่มีใครกล้าพูดอะไรทั้งสิ้น

กู้ซิ่งเหว่ยเข้าทำท่าทีเสแสร้ง พร้อมแสดงความรู้สึกผิด และพูดว่า “แย่จริง รองประธานกู้ ฉันขอโทษแทนหวังเมิ่งเหยาด้วยนะ เธอคงไม่ได้ตั้งใจ อย่าคิดเล็กคิดน้อยเลยนะ ฉันขอโทษแทนหล่อนอีกครั้งได้ไหม?”

กู้หยุนหลานมองไปที่กู้ซิ่งเหว่ยที่ทำท่าอวดดี ด้วยใบหน้าที่เย็นชาและพูดว่า “ไม่จำเป็น”

หลังจากนั้น กู้หยุนหลานก็ออกจากสำนักงานและกลับไปที่ออฟฟิศของเธอ

ผู้ช่วยหญิงวิ่งเข้ามาและถามด้วยความกังวล “พี่หยุนหลาน โอเคไหมคะ ฉันไม่นึกเลยว่าหวังเมิ่งเหยาจะเอาแต่ใจมากขนาดนี้ แถมผู้จัดการกู้ยังไม่ใส่ใจแฟนสาวที่เย่อหยิ่งคนนั้นของเขาอีก”

กู้หยุนหลานอารมณ์เสียมากทีเดียว เมื่อส่องกระจก เพื่อดูรอยฝ่ามือก็เห็นรอยแดงบนใบหน้า แถมยังมีคราบเลือดจากการถูกเล็บข่วนบนแก้มข้างขวาอีกด้วย

กู้หยุนหลานไม่โกรธเหรอ?