คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 147

หวังฟางงงเป็นไก่ตาแตก!

แทบยืนไร้ลมหายใจและไร้ซึ่งคำพูดใด ๆ !

สะ… แสนล้านอย่างนั้นเหรอ?!

สะอึก...

หวังฟางหน้ามืด จนเป็นลมล้มลงกับพื้น เธอชักอยู่ตรงนั้น!

ตอนนี้เอง ผู้คนจำนวนมากมุงดูเธอกันเพียบ

“แย่แล้ว นี่โรคล้มบ้าหมูกำเริบ โทรเรียกรถพยาบาลเร็ว!”

“ไปเรียกคนมาช่วยเร็ว!”

“อาการนี้ไม่ค่อยรุนแรงเท่าไหร่นัก ฉันพอสังเกตได้…”

ไม่นาน พนักงานธนาคารและรปภ.ก็เข้ามาช่วยประคองหวังฟางไปนั่งพัก ลมชักกำเริบแบบนี้ ต้องพาจิบน้ำเสียหน่อย

ในที่สุด พอหวังฟางตื่นขึ้น มือของเธอก็ยังสั่น ตาลอย และเธอก็ชี้ไปที่เครื่องกดเงินสด พร้อมกับพึมพำ “สะ… แสนล้าน”

บรรดาผู้ที่เห็นเหตุการณ์ต่างตกตะลึงและมองหน้ากันในทันที

ผู้หญิงคนนี้บ้าไปแล้วเหรอ?

แสนล้านอะไรกัน?

ในเวลานี้ หลี่โม่และกู้หยุนหลานก็รีบเข้าไป

พวกเขาได้รับโทรศัพท์จากเจ้าหน้าที่ธนาคาร และได้แจ้งที่อยู่ให้ทราบ

“แม่คะ แม่เป็นอะไรไหม? ไม่เป็นไรแล้วนะ เดี๋ยวหนูพาแม่ไปโรงพยาบาลเอง”

กู้หยุนหลานวิ่งเข้ามาและนั่งยอง ๆ ตรงหน้าหวังฟาง พร้อมกับจับมือของหล่อนด้วยความกังวล

อย่างไรหวังฟางก็เป็นแม่ แม้ว่าจะทะเลาะกันบ้าง แต่สายสัมพันธ์แม่ลูกก็ยังคงแข็งแกร่ง

เมื่อมีอะไรเกิดขึ้น ก็เป็นเรื่องธรรมดาที่จะกังวล