คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 285

เมื่อเห็นสถานการณ์เลวร้ายที่เกิดขึ้นกับพี่หู่ บรรดาลูกน้องของพี่หู่ต่างก็ถอยหลังไปสิบกว่าก้าว ไม่มีใครกล้าวิ่งเข้าไปช่วยพี่หู่เลยสักคน ต่างแสดงท่าทีอย่างชัดเจนว่า พรรคพวกตายไปก็ไม่เป็นไร แต่ตนเองต้องรอด

กู้หยุนหลานมองดูทุกสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยความตกใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเธอเห็นคนเหล่านั้นถูกหลี่โม่ต่อยจนเกิดรอยฟกช้ำขึ้นทั้งที่จมูกและใบหน้า ก็ยิ่งทำให้เธอประหลาดใจมากขึ้น

เมื่อครู่ที่หลี่โม่พุ่งเขานั้น เขาต้องเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้มากมายเพียงลำพัง!

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ หลี่โม่ไม่เพียงแต่ทำให้คู่ต่อสู้บาดเจ็บเท่านั้น แต่ตัวเขาเองกลับไม่เป็นอะไรเลยแม้แต่น้อย สิ่งนี้ทำให้กู้หยุนหลานไม่อาจเข้าใจได้เลย

สามีที่ไร้ประโยชน์ของตนเอง เก่งกาจขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?

ไม่เพียงแต่กู้หยุนหลานที่ไม่อาจเข้าใจได้ สำหรับพี่หู่เอง ก็ยากที่จะเข้าใจได้เช่นกัน

แต่ไหนแต่ไรมา เมื่อเขาพาพวกลูกน้องไปไหนมาไหนก็ตาม เพียงแค่ยืนนิ่งก็สามารถทำให้ผู้คนหวาดกลัวได้แล้ว

ทว่าตอนนี้ กลับต้องเผชิญหน้ากับยอดฝีมือที่กล้าประจันหน้ากับคู่ต่อสู้กลุ่มใหญ่เพียงลำพัง และที่สำคัญ ชายคนนี้ไม่มีใบหน้าที่แสดงออกถึงความโหดเหี้ยมเลยแม้แต่น้อย!

“ผมจะไปจากที่นี่ ผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้ ขอบคุณพี่ใหญ่ที่เมตตา”

พี่หู่ขาอ่อนแรงจนเดินไม่ได้ เขาพูดตะกุกตะกัก แล้วค่อย ๆ เดินถอยหลังออกมาช้า ๆ

“เจ็ดวินาทีแล้ว ถ้ายังไม่รีบไปอีก ฉันจะลงมือต่อล่ะนะ”

หลี่โม่ถูข้อมือพลางพูดออกมา

พี่หู่ก็รู้สึกขนหัวลุกทันที เขาไม่พูดพร่ำอีกต่อไป รีบหันหลังและวิ่งอย่างรวดเร็วโดยไม่สนใจลูกน้องของเขาเลย

ลูกน้องทั้งหลายของพี่หู่ผงะไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็รีบวิ่งตามพี่หู่ไปอย่างอย่างรวดเร็ว

ในห้องรักษาความปลอดภัยที่ทางเข้าโรงงานวัตถุดิบ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคนต่างตกใจจนอ้าปากค้าง ตอนที่พวกเขาถูกพี่หู่และคนอื่น ๆ ล้อมเอาไว้ พวกเขาทุกคนต่างยืนตัวแข็ง และไม่กล้าที่จะพูดด้วยอารมณ์กับพวกพี่หู่เลย