"แกคิดจะหนีตอนนี้ กลัวขึ้นมาแล้วล่ะสิ? สายไปแล้วล่ะโว้ย!"
เมื่อเห็นหลี่โม่และคนอื่นกำลังลากกระเป๋าเดินทาง ฮั่วเจี้ยนเฟิงก็คิดว่าหลี่โม่กำลังจะหนีกลับกรุงโซล
ฮั่วเจี้ยนเฟิงไม่อยากให้หลี่โม่หนีไปและต้องการรอให้เฝิงจื่อไฉและพรรคพวกแก้แค้นหลี่โม่ก่อน
ทายาทเศรษฐีหลายคนในจินไห่ต้องถูกฟันสามทีหกรู ต่อให้ฮั่วเจี้ยนเฟิงจะใช้นิ้วเท้าของเขาคิด ก็สามารถเข้าใจได้ว่าทายาทเศรษฐีพวกนั้นจะต้องกลับมาแก้แค้นแน่นอน
หลี่โม่ชำเลืองตามองที่ฮั่วเจี้ยนเฟิงโดยไม่สนใจที่จะพูดคุยกับเขาเลย
หวังฟางต้องการพูดคุยกับฮั่วเจี้ยนเฟิง แต่กู้เจี้ยนหมินต้องการที่จะกลับบ้านไปชื่นชมหยกมรกต ดังนั้นเขาจึงลากหวังฟางออกจากโรงแรมทันที
หลี่โม่และกู้หยุนหลานทั้งคู่เดินผ่านฮั่วเจี้ยนเฟิงไปโดยไม่มีใครสนใจฮั่วเจี้ยนเฟิงเลย
ด้วยความหงุดหงิด ฮั่วเจี้ยนเฟิงคว้าแขนของหลี่โม่และตะโกนอย่างเดือดดาล “แกออกไปไม่ได้! แกต้องอยู่จินไห่เพื่อรับโทษ!”
"นายเป็นบ้าอะไร?"
หลี่โม่สะบัดมือของฮั่วเจี้ยนเฟิงและผลักเขาออกไป
"แกกล้าแตะต้องตัวฉัน! แกคิดผิดแล้ว!”
ฮั่วเจี้ยนเฟิงโวยวายและพุ่งเข้าหาหลี่โม่เพื่อที่จะจัดการกับหลี่โม่
ลู่เจี้ยนปินยกมือของเขาขึ้น และคนคุ้มกันของเขาก็พุ่งเข้ามาต่อยและเตะฮั่วเจี้ยนเฟิง ทำให้ฮั่วเจี้ยนเฟิงร้องอวดครวญ
"คุณชายหลี่ ต้องขออภัยด้วยครับ นี่เป็นความประมาทเลินเล่อของผมเอง" ลู่เจี้ยนปินโค้งคำนับและขอโทษ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...