หลี่โม่ก้มหน้าและไม่พูดอะไร ราวกับว่าเขาไม่ได้ยินคำพูดที่ยั่วยุของซีเหมินจือเผิง
ใบหน้าของหวังฟางเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เมื่อมองไปที่ซีเหมืนจือเผิงซึ่งมีนิสัยเลือดเย็นและแข็งแกร่ง หัวใจของเธอก็เต็มไปด้วยความสุข
"พี่ซูฟาง จือเผิงลูกชายของพี่หล่อจริง ๆ หยุนหลานหนูรีบทำความรู้จักกับจือเผิงสิ"
หลังจากที่หวังฟางพูดจบ เธอก็ผลักกู้หยุนหลานไปยืนอยู่ต่อหน้าซีเหมินจือเผิงเบา ๆ
รอยยิ้มแบบสุภาพบุรุษปรากฏบนใบหน้าของซีเหมินจือเผิง "คุณหยุนหลานสวยกว่าในรูปมาก วินาทีแรกที่ผมเห็นคุณ ผมรู้สึกหัวใจเต้นรัวเลยนะครับ"
"ฉันมีสามีแล้วค่ะ"
กู้หยุนหลานพูดด้วยสีหน้าเย็นชา
สีหน้าของหวังฟางมืดลงในทันที และเธอต้องการที่จะพูดกับซีเหมินจือเผิงแทนกู้หยุนหลาน
ซีเหมินจือเผิงมองไปที่หลี่โม่ ยิ้มอย่างดูถูกเหยียดหยามและพูดว่า "ผมรู้ว่าสามีของคุณก็เป็นแค่ไอ้อ่อนที่ไม่มีประโยชน์ แต่อีกไม่นานคุณคงจะไม่ต้องการไอ้สามีที่ไม่เอาไหนคนนี้แล้ว เพราะคุณมีทางเลือกที่ดีกว่า และนั่นก็คือผม"
ความเป็นประธานครอบงำซีเหมินจือเผิง หากพ่อแม่ของกู้หยุนหลานไม่อยู่ด้วยล่ะก็ ซีเหมินจือเผิงจะจัดการกู้หยุนหลานอย่างแน่นอน
"จือเผิงพูดก็ถูก หยุนหลานของเราไม่มีความรู้และถูกไอ้คนโง่เขลานี่หลอกลวงเข้า เมื่อหยุนหลานมีความรู้ เธอจะไล่ไอ้คนโง่นี้ออกไปอย่างแน่นอน" หวังฟางช่วยเสริมให้ทุกอย่างราบรื่น
กู้หยุนหลานหันหลังกลับไปยืนที่ด้านข้างของหลี่โม่ และจับมือของหลี่โม่ไว้แน่น ราวกับว่าเธอกังวลว่าหลี่โม่จะหายไปจากสายตาของเธอ
เมื่อเห็นการกระทำของกู้หยุนหลาน เส้นเลือดบนขมับของซีเหมินจือเผิงก็กระตุก รู้สึกว่าตนเองถูกเพิกเฉย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...