คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 579

“จางจงหยาง แกพูดอย่างนั้นกับคุณหลี่ได้ยังไง คุณหลี่จำเป็นต้องเล่นลูกไม้กับหมาพันทางอย่างแกด้วยเหรอ”

ชูจงเทียนมองจางจงหยางด้วยสายตาเหยียดหยาม

ดูจากสีหน้าตื่นตระหนกในตอนนี้ของจางจงหยางก็มองออกแล้ว ว่าทางจินไห่คงจะเกิดเรื่องแน่ แล้วก็ยังไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ อีกด้วย

จางจงหยางแสยะยิ้มพร้อมกับเล็งปืนไปทางชูจงเทียน “แกคุกเข่าให้ฉันซะ! จินไห่ของฉันไม่เหลือแล้ว ก็ต้องใช้กรุงโซลของแกมาชดเชย ชีวิตของพวกแกทุกคนอยู่ในกำมือของฉัน! ถ้าไม่อยากตายก็ว่าง่าย ๆ ซะ!”

เหล่าลูกน้องข้างหลังจางจงหยางเองก็รู้สึกได้ถึงวิกฤต ทั้งหมดต่างกำอาวุธมีดในมือเอาไว้แน่น จ้องเขม็งไปยังหลี่โม่และคนอื่น ๆ อย่างดุร้าย

ซีเหมินจือเผิงรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงของบรรยากาศ สองมือกุมหัวหดตัวติดอยู่กับมุมกำแพงแน่น “ลูกพี่ท่านนี้ ถ้าจะฆ่าพวกเขาก็ตามสบาย พวกเราไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเจ้าขยะหลี่โม่นั่นเลย ขอแค่คุณปล่อยพวกเราไป ต้องการเงินเท่าไรก็ว่ากันได้ทั้งนั้น”

จางจงหยางเหลือบมองซีเหมินจือเผิงอย่างเหยียดหยาม ในสายตาของจางจงหยางนั้น คนที่ไร้ซึ่งจิตใจที่หยิ่งในศักดิ์ศรีนั้นก็ไม่ต่างจากอึหมา

“ถ้าแกยังพูดไร้สาระอีกคำ ฉันจะฆ่าแกทิ้งก่อนซะ”

ซีเหมินจือเผิงสั่นสะท้านไปทั้งร่าง เขาหลับตาแน่นไม่พูดอะไรอีก

จางจงหยางเบนสายตาจากชูจงเทียน ผ่านหลี่โม่ และในที่สุดก็มาหยุดอยู่ที่ตัวกู้หยุนหลาน

“ชูจงเทียน แกบอกว่าไอ้ขยะนี่มันไม่ใช่คนธรรมดาใช่ไหม? งั้นฉันจะลงมือเล่นงานไอ้ขยะ ไม่สิ ฉันจะเล่นงานเมียไอ้ขยะนี่ซะ!”

สายตาของจางจงหยางเปลี่ยนเป็นอำมหิตขึ้นมา เขาเอียงหัวมองไปยังหลี่โม่และพูดว่า “ไอ้ขยะ แกต้องปกป้องเมียแกไม่ใช่เหรอ วันนี้ฉันจะให้แกได้ดูว่าฉันจะทำให้เมียแกร้องครวญครางยังไง เด็ก ๆ ! จับแม่สาวสวยคนนั้นมาให้ฉันเดี๋ยวนี้!”

อาเหมิงตาเป็นประกาย เขาหัวเราะหึหึพลางเดินไปทางกู้หยุนหลาน “พี่หยางนี่รู้จักเล่นจังเลยนะครับ ถ้าเล่นกับแม่สาวสวยคนนี้จนพอใจแล้วอย่าลืมให้พี่น้องทั้งหลายได้ลิ้มลองบ้างนะครับ”

“สบายใจได้ พอเล่นกับยัยนี่จนเบื่อแล้ว ฉันจะส่งให้พวกนายได้สนุกกันเอง”

จางจงหยางพูดจบก็หัวเราะขึ้นมาราวกับคนบ้า