คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 647

ประตูปราสาทถูกปิด และงานเลี้ยงอาหารค่ำในปราสาทได้เริ่มขึ้นแล้ว ภายใต้แสงสี เสียงดนตรี การร้องเพลงและการเต้นรำ ผู้คนในปราสาทกำลังดื่มด่ำกับบรรยากาศของงานเลี้ยงอาหารค่ำ และไม่คิดว่าโศกนาฏกรรมกำลังใกล้เข้ามา

หลังประตูปราสาท รปภ.สองคนยืนสูบบุหรี่อย่างขี้เกียจ เวลานี้ไม่มีใครเข้าใครออกจึงเป็นช่วงเวลาที่พวกเขาทำงานอย่างสบายใจที่สุด

รปภ.สองคนรู้สึกสถานการณ์ของงานเลี้ยงดูไม่ชอบมาพากล แต่พวกเขาไม่สามารถออกไปไหนได้ ดังนั้นพวกเขาจึงได้แต่พูดคุยกันด้วยเสียงกระซิบ

เสียงคำรามของยานพาหนะดังเข้ามาในประตู รปภ.ทั้งสองต่างก็มองหน้ากันด้วยความสงสัย

“ฟังดูเหมือนเสียงรถสปอร์ต แต่งานเลี้ยงอาหารค่ำได้เริ่มขึ้นแล้ว ทำไมยังมีคนมาอีก”

“คงติดธุระเลยมาช้าไปหน่อยมั้ง แต่มีคำสั่งมาว่า ไม่อนุญาตให้คนเข้าแล้ว เราแค่แกล้งทำเป็นว่าไม่ได้ยินเสียงเรียกที่หน้าประตูก็แล้วกัน”

รปภ.ทั้งสองคนยืนพิงที่ประตูโดยไม่ได้สนใจที่สถานการณ์ข้างนอก

ที่นอกประตู คนของจางเฉียงได้ลงมาจากรถ แล้วถืออุปกรณ์ต่าง ๆ และมองไปที่ประตูปราสาทที่ปิดอยู่

“ทำไมไอ้สารเลวพวกนี้ถึงปิดประตู!”

หม่าเจียเฉิงรู้สึกหงุดหงิดจนอยากจะกระอักเลือดออกมาเต็มปาก

จางเฉียงตบไหล่หม่าเจียเฉิงและพูดด้วยรอยยิ้ม "ไม่ต้องตื่นเต้น แค่เรื่องเล็กน้อยเท่านั้น ใครก็ได้ มาระเบิดที"

อันธพาลสองคนหยิบกล่องออกมา หยิบวัตถุระเบิดและฟิวส์ออกจากกล่อง เดินช้า ๆ ไปที่ประตู และเริ่มติดระเบิดและฟิวส์ไว้ที่ประตู ดูแล้วเหมือนไม่ค่อยชำนาญสักเท่าไร

หม่าเจียเฉิงพูดอย่างกระวนกระวาย "พี่เฉียง จะไม่มีปัญหาแน่เหรอพี่ จะเป็นอันตรายกับพวกเราไหม?"

"ฮ่าฮ่าฮ่า" พวกอันธพาลทั้งหมดพากันหัวเราะ คิดว่าพวกทายาทเศรษฐีพวกนี้อ่อนต่อโลกจริง ๆ

“ไม่ต้องตื่นเต้น ลูกน้องของผมสองคนนี้สามารถเปิดตู้เซฟธนาคารได้ กับแค่ประตูแค่นี้ จิ๊บจ๊อยมาก หรือจะให้ผมสั่งคนให้เอาบาซูก้ามาระเบิดก็ได้” จางเฉียงกล่าวอย่างไม่สนใจ