พวกอันธพาลส่งเสียงเอะอะโวยวาย แต่ยังคงวางมาดการต่อสู้ที่เข้มงวด
จางเฉียงยืนอยู่กับหม่าเจียเฉิง โดยเอามือไพล่หลังไว้ "เข้าไปข้างในกันเถอะ เข้าไปชื่นชมผลแห่งชัยชนะกัน"
"ดี เข้าไปฉีกหน้าไอ้ขยะผู้น่าสงสารและไอ้ฝรั่งขี้นกนั่นกัน!"
หม่าเจียเฉิงพูดด้วยความโกรธและเดินตามจางเฉียงเข้าไปในปราสาท
……
ในห้องตรวจการณ์ของปราสาท เมื่อพวกเขาเห็นฉากที่ประตูถูกเปิดออก รปภ.ในห้องตรวจการณ์ต่างพากันตกใจมากจนอ้าปากค้าง
หลังจากมึนงงอยู่ครู่หนึ่งก็เห็นกลุ่มอันธพาลบุกเข้ามาในปราสาท รปภ.ในห้องตรวจตราก็ตะโกนผ่านวิทยุสื่อสารว่า "มี กลุ่มคนอันธพาลถือปืนบุกเข้ามา พวกมันได้เข้าไปในปราสาทแล้ว!"
เมื่อได้ยินเสียงคำรามจากเครื่องรับส่งวิทยุ หัวหน้ารปภ.ก็รู้สึกว่าสถานการณ์เริ่มไม่ดี "แกตาฝาดไปใช่ไหม จะมีพวกอันธพาลที่ไหนถือปืนเข้ามา"
“พวกมันพังประตูเข้ามาแล้ว และหลายคนก็บุกเข้ามาพร้อมกับปืนในมือ!”
หัวหน้ารปภ.ส่ายหัว คิดว่าคนในห้องตรวจสอบกำลังเป็นโรคประสาท "พวกแกอยู่ที่นี่เพิ่มกำลังในการรักษาความปลอดภัย อย่าทำให้แขก VIP ข้างในตกใจ ฉันจะไปดูที่ห้องตรวจสอบเอง"
หัวหน้ารปภ.ที่เพิ่งออกไปจู่ ๆ ก็ได้ยินเสียงปืนดังขึ้นเป็นชุด จากนั้นก็เห็นรปภ.ที่อยู่รอบ ๆ ตัวเขาล้มลงระเนระนาดเหมือนฟางที่ถูกเก็บเกี่ยว
มีพวกอันธพาลจริง ๆ !
"ถอย!"
หัวหน้ารปภ.คำราม ให้รีบเข้าไปในทางเดินก่อนและวิ่งไปที่สถานที่จัดงานเลี้ยง
ขณะที่เขากำลังจะรีบเข้าไปในสถานที่จัดงานเลี้ยง กระสุนนัดหนึ่งก็ถูกยิงเข้าที่ไหล่ของหัวหน้ารปภ.
หัวหน้ารปภ.เดินโซซัดโซเซ และรีบเข้าไปในงานเลี้ยงพร้อมกับเลือดบนร่างกายของเขา และตะโกนว่า "มีโจรกำลังบุกรุกเข้ามา ทุกคนรีบซ่อนตัว!"
เหล่าแขกผู้มีเกียรติในงานเลี้ยงต่างก็มองไปที่หัวหน้ารปภ.อย่างงง ๆ โดยไม่รู้ว่าหัวหน้ารปภ.กำลังหมายถึงอะไร
ทันทีหลังจากเสียงปืนดังขึ้นเป็นชุด ศีรษะของหัวหน้ารปภ.ก็ถูกยิง เลือดสีแดงฉูดฉาดและสมองลอยขึ้นสู่อากาศ
"อ๊า!"
แขกผู้มีเกียรติในงานกรีดร้องและมองหาที่ซ่อน แต่ห้องโถงจัดเลี้ยงเป็นพื้นที่เปิดโล่งและไม่มีที่ให้ซ่อนเลย
ครัฟต์ หลี่โม่และกู้หยุนหลานกำลังนั่งคุยกันอยู่ในห้องส่วนใน และเสียงวุ่ยวายด้านนอกทำให้บอดี้การ์ดของครัฟต์ตื่นตัว
เมื่อพวกอันธพาลเข้าไปในห้องจัดเลี้ยง บอดี้การ์ดของครัฟต์ทำราวกับว่าพวกเขากำลังเผชิญหน้ากับศัตรูที่น่าเกรงขาม "แย่แล้ว มีกลุ่มโจรเข้ามา คาดว่าน่าจะเป็นเพราะท่านครัฟต์"
ครัฟต์หันหน้าไปทางอื่นและมองไปที่ประตูของห้องจัดเลี้ยง เห็นพวกชายฉกรรจ์ถือปืนวิ่งเข้ามา สีหน้าของครัฟต์เสียในทันที
“นี่มันเกิดอะไรขึ้น!” ครัฟต์ตะโกน
“ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่เพื่อความปลอดภัยของท่าน ผมหวังว่าท่านจะปฏิบัติตามคำแนะนำของพวกเรา พวกเราจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อความปลอดภัยของท่าน”
รปภ.กล่าวอย่างจริงใจ
กู้หยุนหลานคว้าแขนของหลี่โม่อย่างกระวนกระวาย "ทำไมถึงมีโจรมาที่นี่ได้"
“ไม่ต้องกลัว มันเป็นแค่กลุ่มหัวขโมยกระจอก ๆ น่าจะเป็นเพราะหม่าเจียเฉิงไม่พอใจ เขาก็เลยพาคนมาแก้แค้นน่ะ” หลี่โม่กล่าวเบา ๆ
เมื่อหลี่โม่พูดจบ หม่าเจียเฉิงและจางเฉียงก็เดินเข้าไปในห้องจัดงานเลี้ยง
สีหน้าของหม่าเจียเฉิงเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจและดุดัน เขาตะโกนว่า
“ไอ้คนที่นามสกุลหลี่ไอ้ขยะนั่นมันอยู่ไหน และไอ้ฝรั่งขี้นกที่มันอัดฉันด้วย!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...