ครัฟต์ขมวดคิ้วและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "คุณพูดถูก หากไม่มีคุณกู้หยุนหลานโครงการนี้คงเป็นไปไม่ได้"
ให้ตายเถอะ!
กู้เจี้ยนกั๋วตะโกนในใจของเขาและเส้นเลือดบนหน้าผากของเขาก็เห็นได้ชัด เขาคิดไม่ออกว่ากู้หยุนหลานเอายาอะไรให้ครัฟต์กิน
ได้ยินมาว่าชาวต่างชาติเกลียดการมาสายมากที่สุด แต่ทำไมครัฟต์ถึงปกป้องกู้หยุนหลานที่มาสาย!
เป็นไปได้ไหมว่ากู้หยุนหลานปีนขึ้นไปบนเตียงของครัฟต์แล้ว?
ขณะที่กู้เจี้ยนกั๋วกำลังบ่น กู้หยุนหลานและหลี่โม่ก็เข้ามาในห้องประชุมพร้อมกัน
กู้หยุนหลานกล่าวขอโทษ "ขอโทษ ที่ฉันมาสาย"
“ฉันรู้ว่ามาสาย เธอนี่ยิ่งโตยิ่งเล่นใหญ่ อย่าบอกนะว่าพรุ่งนี้เธอจะกลายเป็นนักแสดงซูเปอร์สตาร์?” กู้ซิงเหว่ยพูดแปลก ๆ
"แฮ่ก แฮ่ก" ครัฟต์ไอสองครั้ง ยืนขึ้นและคำนับกู้หยุนหลานและหลี่โม่ "คุณสองคนไม่ได้มาสายเลย พวกเราต่างหากที่มาเร็วเกินไป"
ใบหน้าของกู้เจี้ยนกั๋วและคนอื่น ๆ มืดลงทันที พวกเขามองไปที่ครัฟต์ด้วยสายตาที่สงสัย
เมื่อวานคลัฟต์ยังดูปกติ เพียงแค่ข้ามคืนเขากลายเป็นหมาเลียแข้งเลียขาเสียได้ เกิดอะไรขึ้นในงานเลี้ยงเมื่อคืนนี้?
ครัฟต์ถูกล้างสมองหรือ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...