กู้เจี้ยนกั๋วตะลึงตาค้าง เมื่อมองไปยังครัฟต์ก็เริ่มรู้สึกอยากร้องไห้ขึ้นมา รู้สึกว่าตัวเองกลายเป็นเครื่องรองรับอารมณ์จากทั้งสองทาง
ฉินเจี้ยนจางชำเลืองมองกู้หยุนหลานและหลี่โม่เล็กน้อย แล้วเริ่มไตร่ตรองเกี่ยวกับข้อมูลที่ได้รับมาก่อนหน้านี้ ดูเหมือนว่าคนที่นายจ้างต้องการจะเล่นงานในครั้งนี้ก็คือหลี่โม่
กู้ซิ่งเหว่ยทุบกำปั้นลงบนโต๊ะด้วยความโกรธเกรี้ยว เอ่ยอย่างไม่พอใจ “ทำไมต้องเป็นคำขอของหลี่โม่!พวกเราไม่ใช่หุ้นส่วนของพวกคุณหรือไง ทำไมพวกคุณต้องเลือกปฏิบัติต่างออกไปแบบนี้ด้วย!”
“เพราะนี่เป็นประสงค์ของพระเจ้า ผมสรรเสริญในพระเจ้า ดังนั้นผมจึงยึดมั่นในการชี้นำของพระองค์”
บนใบหน้าของครัฟต์แผ่รัศมีเรืองรองอันศักดิ์สิทธิ์ออกมา ราวกับว่าเขาได้กลายเป็นบาทหลวงไปแล้ว
กู้เจี้ยนเจียงดึงกู้ซิ่งเหว่ยเข้ามาแล้วเอ่ยเสียงเบา “อดทนไว้ เวลาแบบนี้อย่าเพิ่งก่อปัญหาเลย ตอนนี้เราทำได้แค่หวังพึ่งคุณครัฟต์เท่านั้น ถ้าคุณครัฟต์ไม่แยแส พวกเราก็คงหมดหนทางจริง ๆ แน่”
“จะไปหมดหนทางได้ยังไง บริษัทของพวกเราเองก็มีเจ้าหน้าที่ทางกฎหมายเหมือนกัน ถ้าใช้ไม่ได้จริง ๆ ก็จ้างทนายความมา ผมไม่เชื่อหรอกว่าไอ้สารเลวที่ยุยงคนอื่นให้ฟ้องร้องเอาผลประโยชน์นั่นจะมาขี่หัวพวกเราได้ตามใจชอบ!”
กู้ซิ่งเหว่ยชี้ไปที่ฉินเจี้ยนจางพร้อมกับพูดด้วยความโมโห
ฉินเจี้ยนจางจัดแจงเสื้อผ้าให้เป็นระเบียบเล็กน้อยแล้วเอ่ยด้วยใบหน้าประดับรอยยิ้มบาง “คนที่เป็นเจ้าหน้าที่ทางกฎหมายของบริษัทได้ ล้วนเป็นทนายขยะที่อยู่ข้างนอกแล้วไปไม่รอดทั้งนั้น ส่วนพวกคุณก็จ้างทนายความมาอีก ฮ่าฮ่า พวกคุณจะลองดูก็ได้ ดูซิว่าใครจะกล้ามาสู้ความกับผม ฉินเจี้ยนจาง!”
เรื่องเปอร์เซ็นต์ความสำเร็จในการว่าความ ฉินเจี้ยนจางนั้นมีความมั่นใจอย่างแท้จริง นอกจากนี้ชื่อเสียงก็มีความสำคัญอย่างยิ่ง ไม่มีใครอยากเป็นคู่ต่อสู้ของฉินเจี้ยนจางในคดีความทางการแพทย์
กู้เจี้ยนกั๋วไม่อยากเสียหน้าไปขอความช่วยเหลือจากกู้หยุนหลาน แต่ก็ไม่อยากปล่อยให้ฉินเจี้ยนจางทำตัวอวดดีขนาดนี้ เขาจึงได้แต่ตบโต๊ะอย่างแรงแล้วตะโกนใส่เลขา "เรียกเจ้าหน้าที่กฎหมายมาที่นี่ เราไม่ได้เลี้ยงเขามาให้เสียข้าวสุก!"
“ครับ ผมจะไปเดี๋ยวนี้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...