คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 667

“ได้ยินมาว่าเจ้าสำนักหลงเป็นคนของแดนมังกรเหรอครับ?” หม่าเต๋อฝูหรี่ตาและเอ่ยถาม

“ใช่ และก็ไม่ใช่ เจ้านายของผมเป็นคนของแดนมังกร ผมไม่มีคุณสมบัติที่จะเป็นคนของแดนมังกรหรอก เพราะนั่นคือตระกูลชั้นสูงที่ลึกลับที่สุด และยังเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์สำหรับผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ทุกคนด้วย” หลงเทียนสิงกล่าวด้วยความหลงใหล

แม้ว่าหลงเทียนสิงจะไม่ได้เป็นคนจากแดนมังกร แต่แค่มีอาจารย์อยู่ที่แดนมังกร หม่าเต๋อฝูก็รู้สึกว่ามันเพียงพอแล้ว ถึงหลงเทียนสิงจะสังหารหลี่โม่ไม่ได้ อย่างนั้นก็ยังมีอาจารย์ของเขาอยู่

“ผมขอเสียมารยาทถามว่าอาจารย์ของเจ้าสำนักหลงนั้นคือ?” หม่าเต๋อฝูเอ่ยถาม

“ชื่อของอาจารย์ผมบอกไปคุณก็คงไม่รู้จัก บรรพจารย์ของผมมีตำแหน่งเป็นม

ราชามังกรลำดับที่แปดในแดนมังกร คนในแดนมังกรเรียกขานเขาว่าท่านปา”

หลงเทียนสิงพูดด้วยความภาคภูมิใจ

ในช่วงหลายปีมานี้หลงเทียนสิงหาเงินได้มากมายด้วยการอาศัยบารมีของผู้อื่นมาหลอกลวง ยิ่งกว่านั้นหลงเทียนสิงก็นับว่าเป็นลูกศิษย์ห่าง ๆ ของท่านปาจริง ๆ นั่นแหละ

อีกอย่างที่หลงเทียนสิงมาเมืองหลวงในครั้งนี้ ก็เพราะเขาได้ยินข่าวลือมาว่า ท่านปากำลังเตรียมจะจัดการกับไอ้เวรคนหนึ่งในกรุงโซล หลงเทียนสิงนั้นคิดเอาไว้แล้วว่าจะช่วยท่านปาอย่างไรเพื่อจะได้ประจบสอพลอท่านปานั่นเอง

หม่าเต๋อฝูส่งสัญญาณมือให้กับพ่อบ้านชรา พ่อบ้านชราหยิบเอกสารฉบับหนึ่งออกมาแล้วยื่นให้กับหลงเทียนสิง

“นี่คือข้อมูลของคนที่ต้องสังหาร ชื่อว่าหลี่โม่ อาศัยอยู่ในกรุงโซล ก่อนหน้านี้เขาฆ่ากลุ่มโจรไปแล้วกว่ายี่สิบคนด้วยตัวคนเดียว คุณมีความสามารถพอจะฆ่าเขาหรือเปล่า?”

หม่าเต๋อฟู่ถามอย่างตรงไปตรงมา

เมื่อได้ยินชื่อหลี่โม่ หลงเทียนสิงก็ตกอยู่ในภวังค์ไปชั่วขณะ ในหัวพลันผุดเรื่องข่าวลือที่ได้ยินมาขึ้น ดูเหมือนว่า ไอ้เด็กเวรที่ท่านปาต้องการจัดการคนนั้นจะมีชื่อว่าหลี่โม่

หรือจะเป็นคนคนเดียวกัน?