นักฆ่าอารมณ์ร้อนหลายคนตะโกนขึ้นว่าต้องการฆ่าหลี่โม่เพื่อระบายโทสะในใจ
ฉินจี้เย่มองไปทางหลี่โม่ด้วยรอยยิ้ม “คุณหลี่ช่างสร้างเรื่องเก่งจริง ๆ คุณทักทายพวกเขาดี ๆ ไม่ได้เหรอครับ”
“ก็แค่พวกกระจอก ทำไมฉันต้องทักทายด้วย”
หลี่โม่กล่าวอย่างเรียบเฉย
เว่ยหย่งส่งเสียงคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว เขาหยิบมีดผ่าตัดออกมาจากกระเป๋าเสื้อ แล้วสะบัดข้อมือ มีดผ่าตัดกลายเป็นประกายแสงเย็นเยือกพุ่งไปยังหลี่โม่
เว่ยหย่งถือเป็นหนึ่งในสามอันดับต้นของนักฆ่ากลุ่มนี้ เมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ ที่ชอบใช้อาวุธร้อนอย่างพวกปืนแล้ว เว่ยหย่งชอบใช้อาวุธเย็นมากกว่า ซึ่งเขาชอบใช้อาวุธลับเป็นพิเศษ
ไม่รู้ว่าเขาได้รับอิทธิพลมาจากเรื่องฤทธิ์มีดสั้นหรือเปล่า ทำให้เว่ยหย่งหมั่นฝึกฝนทักษะการใช้มีดบินอย่างหนัก แทบจะเรียกได้ว่าอัตราเข้าเป้าเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์ โดยพื้นฐานหากได้สะบัดมีดบินออกไปแล้วก็ต้องได้เห็นเลือดกันบ้างล่ะ
ครั้งนี้เว่ยหย่งรู้สึกว่ามันก็ไม่มีข้อยกเว้นเช่นกัน ชั่วขณะที่มีดผ่าตัดพุ่งออกไป เว่ยหย่งก็เกิดรู้สึกว่าคราวนี้เขาโจมตีโดนหลี่โม่ได้อย่างแน่นอน และสั่งสอนบทเรียนให้กับไอ้เจ้าคนโอหังนี่สักหน่อย
มีดผ่าตัดมีความเร็วสูงมาก แทบจะมาถึงเบื้องหน้าหลี่โม่ในชั่วพริบตา
หลี่โม่ยื่นมือออกไปด้วยท่าทีสงบนิ่ง ใช้สองนิ้วเหยียดไปทางประกายแสงเย็นที่พุ่งเข้ามา แล้วหนีบมีดผ่าตัดไว้ระหว่างนิ้วทั้งสองอย่างมั่นคง
เมื่อเห็นมีดผ่าตัดถูกหลี่โม่หนีบไว้เว่ยหย่งเบิกตามองหลี่โม่ราวกับว่าเห็นผี
“แก! เป็นไปได้ยังไง!”
“ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ ทำมาไม่ทำกลับมันคงจะเสียมารยาทสินะ รับด้วยล่ะ”
หลี่โม่สะบัดข้อมือ มีดผ่าตัดพลันพุ่งออกไป เร็วกว่าความเร็วเมื่อครู่นี้ของเว่ยหย่งอย่างประมาณไม่ได้
รูม่านตาของเว่ยหย่งหดตัว หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความกลัวในทันที รู้สึกเหมือนว่าจะไม่อาจหลบเลี่ยงมีดนี้ไปได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...