“ครับ”
ลูกน้องดำเนินการตามนั้น ส่งเลขทะเบียนของรถดัมพ์ทั้งสามคันไปในกลุ่ม แล้วให้ทุกคนคอยจับตาดูให้ดี
......
กู้หยุนหลานเห็นหลี่โม่ที่เบาะหลังดูไม่ดีมาก ๆ เธอลงจากรถแล้วไปเปิดประตูข้างหลัง เข้าไปนั่งในรถประคองหัวของหลี่โม่ไว้ให้หลี่โม่มาหนุนตักตัวเอง
ค่อย ๆ เช็ดเหงื่อบนหน้าของหลี่โม่ มองสีหน้าที่ซีดเผือดนั้นแล้วกู้หยุนหลานก็รู้สึกปวดใจมาก
“หลี่โม่ คุณเป็นยังไงบ้าง คุณอย่าเป็นอะไรไปเด็ดขาดเลยนะ ฉันกับซีซีขาดคุณไปไม่ได้”
หลี่โม่ยื่นมือออกมา กู้หยุนหลานจึงรีบยื่นมือที่ขาวราวกับหยกของเธอออกไปจับมือหลี่โม่เอาไว้
“อย่าขยับมาก คุณเป็นแบบนี้ก็นอนพักดี ๆ เถอะ ไม่งั้นให้ฉันโทรเรียกกู้ภัยดีกว่า ให้เขาเอารถพยาบาลมาที่นี่ บนรถมีแพทย์ฉุกเฉินอยู่”
“ไม่ต้อง ฉันนอนแบบนี้อีกสักพักก็ดีขึ้นแล้ว”
หลี่โม่หลับตา หัวที่อยู่บนตักของกู้หยุนหลานขยับเล็กน้อย
ตอนนี้สภาพร่างกายของหลี่โม่จะว่าเป็นเบาก็ไม่เบา จะว่าเป็นหนักก็ไม่หนัก เพียงแค่เพราะดื่มเหล้ามากเกินไปเท่านั้น
หลี่โม่พยายามให้ทำให้ร่างกายสร่างเมา เรื่องนี้ต้องการเวลาสักหน่อย
แต่ทว่าตอนนี้กลับเป็นเวลาให้ศัตรูตัวฉกาจของหลี่โม่
กู้หยุนหลานเม้มปาก คิดอยากจะเตือนหลี่โม่ แต่ในที่สุดก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป
ปี๊น ปี๊น ปี๊น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...