หลี่โม่ยื่นมือไปเปิดประตูรถ ออกแรงผลักกู้หยุนหลานออกไปข้างนอก
อันตรายมาถึงตัวขนาดนี้แล้ว หลี่โม่จึงตั้งสติได้มาก แม้ว่าจะยังดูอ่อนแรงอยู่เล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้มีท่าทีที่ดูเจ็บป่วยแล้ว
กู้หยุนหลานรีบลงจากรถ หันกลับไปพยุงหลี่โม่ ช่วยหลี่โม่ลงจากรถ
ภายในรถเบนซ์ คนขับกับลูกน้องมีเลือดออกที่หัวสลบไปแล้ว ชูจงเทียนรู้สึกว่าในหัวของเขามีเสียงวิ๊ง ๆ อยู่ รู้สึกว่าวิญญาณจะออกจากร่างไปแล้ว
เขาพยายามอดกลั้นความรู้สึกมึนหัวนี้ ชูจงเทียนหยิบมือถือที่ลูกน้องถือไว้แน่นออกมา เปิดการโทรด้วยเสียงแล้วตะโกน “ขวางรถดัมพ์ไว้ ต่อให้ตายก็ขวางเอาไว้!”
“รับทราบครับท่านเทียน พวกเราจะขวางไว้ด้วยชีวิต”
เห็นชูจงเทียนสู้ถึงขนาดนี้แล้วเหล่าลูกน้องก็ตาแดง แม้ว่าจะไม่รู้ว่าทำไมชูจงเทียนจะต้องเสียสละชีวิตขนาดนี้ แต่ในเมื่อเจ้านายทำตัวอย่างไว้แบบนั้น พวกลูกน้องก็ไม่มีอะไรต้องถาม แค่ทำตามเจ้านายไปเท่านั้น
พวกลูกน้องที่เดิมทีสงสัยก็ไม่สงสัยแล้ว แต่ละคันต่างเหยียบคันเร่งพุ่งเข้าไปชนกับรถดัมพ์
ภายในรถดัมพ์หลังจากถูกชน ความเจ็บปวดทำให้โจรหน้านิ่วคิ้วขมวด โจรที่มึนงงอยู่พยายามจะขยับเท้า อยากจะเหยียบคันเร่งต่อ แต่ความเจ็บปวดรุนแรงจากน่องก็เพิ่มขึ้นอีก
โจรรู้แล้วว่าน่องของตัวเองถูกบีบไว้จนหัก อยากจะขับรถพุ่งชนเป้าหมายต่อก็เป็นไปไม่ได้แล้ว ทำได้เพียงปล่อยให้เรื่องการชนซ้ำเป็นหน้าที่ของเพื่อนไป
โจรอดกลั้นความเจ็บปวดแล้วหยิบมือถือขึ้นมาตะโกนใส่ “ฉันถูกรถเบนซ์ขวางไว้ ตอนนี้ขาหักแล้ว ขับไปชนซ้ำอีกไม่ได้ พวกแกรีบมาเสริมเร็ว”
“รับทราบ ฉันจะไปเสริมเดี๋ยวนี้เลย จะไม่ให้มันมีชีวิตรอดเลย!”
รถดัมพ์คันที่สองเริ่มเร่งความเร็ว เตรียมจะพุ่งเข้าชนรถของกู้หยุนหลานต่อ แต่ตอนที่รถคันที่สองเพิ่งจะเริ่มเร่งเครื่องนั้น ก็เห็นรถตู้อีกหลายคันไล่ตามมาข้างหลัง
“ทำไมมีรถขนาดนี้ล่ะ!”
โจรบ่น แล้วหักพวงมาลัยให้รถตู้ที่ตามมาข้างหลังไปทางอื่น
ลูกน้องของชูจงเทียนที่ขับรถตู้เห็นว่าโจรเปลี่ยนทางแบบนั้นก็โมโห แล้วพุ่งชนรถดัมพ์อย่างไม่สนใจอะไร
โครม!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...