หลังจากที่นู่หล่างพูดจบก็เหยียบหน้านักมวยผิวขาวอย่างแรง และเหยียบขยี้ที่แก้มของนักมวยคนนั้น
กระดูกที่หักทิ่มแทงก้านสมองและกลีบสมองของนักมวยผิวขาว นักมวยผิวขาวพยายามดิ้นรน จากนั้นก็ค่อย ๆ หมดลมหายใจไป
พวกนักมวยบนเวทีต่างหวาดกลัวกับความโหดร้ายของนู่หล่าง จึงเริ่มออกจากเวทีอย่างบ้าคลั่งและรีบเร่งไปที่หลังเวที
นักมวยจำนวนมากที่ดูการฝึกซ้อมต่างส่ายหัวและวิพากษ์วิจารณ์กัน รู้สึกว่าคราวนี้นู่หล่างโหดร้ายเกินไป
“นู่หล่างบ้าไปแล้วจริง ๆ แค่รอบฝึกซ้อมเอง เขาก็ทำถึงขนาดนี้เลย ถึงจะเป็นรอบแข่งหลักก็ไม่เห็นจะต้องถึงขั้นฆ่าแกงกันเลยนี่”
“ฉันเห็นคนบ้าคนหนึ่ง ถ้าไม่มีใครหยุดนู่หล่างได้ เกรงว่านู่หล่างจะกลายเป็นนักฆ่ามวยใต้ดินเสียมากกว่า”
“น่ากลัวจริง ๆ ฉันไม่อยากเจอนู่หล่างเลย ถ้าต้องแข่งนู่หล่างจริง ๆ ฉันจะต้องสละสิทธิ์แน่นอน”
นู่หล่างที่โกรธมากหันกลับมาเตรียมกลับขึ้นสังเวียนเพื่อสู้ต่อ แต่เมื่อหันกลับไปกลับเห็นว่าบนสังเวียนนั้นว่างเปล่าเสียแล้ว
สิ่งนี้ทำให้นู่หล่างโกรธมากขึ้นอีก นู่หล่างที่หงุดหงิดก้าวไปข้างหน้าแล้วต่อยบนสังเวียนอย่างแรง
ครืน!
สังเวียนสั่นสะเทือน สังเวียนที่ถูกนู่หล่างทุบมีรอยแยกออก จากนั้นสังเวียนครึ่งหนึ่งก็พังทลายลง
นักมวยที่อยู่รอบ ๆ ต่างก็ตกตะลึงกับหมัดของนู่หล่าง แต่ทุกคนที่อยู่ในที่เกิดเหตุไม่มีใครที่ต่อยได้ทรงพลังขนาดนี้
ไม่ต้องพูดถึงว่าสามารถโจมตีพลังหมัดเดียวนี้ของนู่หล่างได้เลย แม้จะลดพลังเขาลงครึ่งหนึ่งก็อาจจะไม่มีทางเอาชนะได้
ดวงตาสีแดงของนู่หล่างมองไปที่หลี่โม่ แล้วเผยรอยยิ้มดุร้าย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...