คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 1004

สรุปบท บทที่ 1004: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!

ตอน บทที่ 1004 จาก คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 1004 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนติก คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! ที่เขียนโดย ทะเลใต้ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

ดวงตาของยาเอลเป็นประกาย "จริงเหรอคะ?"

“ใช่จ้ะ ตระกูลฮิลล์กลายเป็นอดีตไปแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะฟื้นคืนความรุ่งโรจน์ที่พวกเขาเคยมีได้อีก ไลโอน่าเป็นองค์กรขนาดใหญ่ที่ตัองใช้เงินมหาศาลในการดําเนินงาน ดังนั้นผมคาดว่าคุณชายใหญ่ฮิลล์คงจะไม่สามารถประคองมันไว้ได้นานนัก” แชนซ์กล่าว “ไว้ไปหาที่ที่เราจะอยู่อย่างเก็บตัวตัดขาดจากโลกภายนอกและดําเนินชีวิตตามปกติได้กันเถอะ”

“ใช่ค่ะ ขอบคุณนะแชนซ์ แต่หยุดที่มุมด้านหน้าทีสิ ฉันอยากไปเดินเล่นหน่อย”

“ถ้าอย่างนั้นผมไม่ไปกับคุณนะ ผมยังต้องกลับไปรับคําสั่งจากคุณชายใหญ่ฮิลล์ต่อ” แชนซ์กล่าวอึกอัก

“ฉันรู้ค่ะ ไปเร็วค่ะอย่ารอช้า” ยาเอลส่งจูบให้เขา

หลังจากที่แชนซ์ขับรถออกไปแล้ว เธอก็รีบขึ้นรถสีดําที่จอดอยู่ริมถนน

เธอขับรถกลับไปยังตรอกเปลี่ยวแห่งนั้นทันที

เลียมฟื้นคืนสติกลับมาได้บ้างแล้ว เนื่องจากไม่มีใครเดินผ่านบริเวณใกล้เคียงนั้นเลย เขาจึงได้แต่ค่อย ๆ ขยับคืบคลานไปตามพื้นอย่างช้า ๆ

หลังจากคลานไปตามพื้นอยู่นานจนเกือบจะหมดสติ รถคันหนึ่งก็หยุดจอดที่ตรงหน้าเขา หญิงสาวนางหนึ่งก้าวลงมาจากรถ

เขาจําได้ว่าคนผู้นี้คือยาเอล แชดวิก สมาชิกของไลโอน่า

“ขอโทษทีนะคะคุณชายรองฮิลล์ จู่ ๆ ฉันก็ได้รับโทรศัพท์จากคุณชายใหญ่ฮิลล์ให้พาคุณไปยังสถานที่แห่งหนึ่งค่ะ”

ยาเอลเปิดท้ายรถและเหวี่ยงเขาเข้าไปด้วยความยากลําบาก

เลียมหลังกระแทกลงไปอย่างสิ้นหวัง ยาเอลจะพาเขาไปไหนกัน? เขามีความรู้สึกที่เลวร้ายย่ำแย่มาก แต่เขาไม่กล้าปล่อยให้ตัวเองเป็นลม

ทุกครั้งที่เขาแทบจะทนไว้ไม่ไหวแล้ว เขาจะบีบแผลที่กระดูกสะบ้าหัวเข่าเพื่อให้รู้สึกตัวเอาไว้

จนกระทั่งราวหนึ่งชั่วโมงต่อมารถก็หยุดกึก

“ขอโทษนะคุณชายรองฮิลล์มันเป็นความผิดของคุณที่ทรยศต่อฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น นี่คือคําสั่งของคุณชายใหญ่ฮิลล์ ตอนแรกเขาแค่อยากจะหักขาข้างหนึ่งของคุณและลืมมันไป แต่ความโกรธของเขาไม่บรรเทาและเขาขอให้ฉันโยนคุณทิ้งลงไปในทะเลให้เป็นอาหารปลา” ยาเอลกระชากดึงขาข้างหนึ่งของเขาอย่างแรงตรงไปที่ทะเล

เลียมใจหาย ตอนนี้ขาข้างหนึ่งของเขาพิการ เขาคงต้องตายแน่นอนถ้าถูกโยนลงไปในทะเล

ฌอนฮิลล์! ฌอนแกชั่วร้ายมาก! ทำไมเขาถึงโหดเหี้ยมปานนี้?

กระแสความเกลียดชังและความสิ้นหวังไม่รู้จบทะลักล้นออกมาจากหน้าอกของเขา แต่ครู่ต่อมา จู่ ๆ เขาก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติไป

“ไม่สิ ถ้าฌอนต้องการทําร้ายฉัน ทําไมเขาถึงทําให้ผู้หญิงทํา? ยาเอล แชดวิก แกทรยศไลโอน่า แกน่ะทรยศต่อตระกูลฮิลล์ใช่ไหมล่ะ?”

ยาเอลหันมามองเขาสีหน้ามืดครึ้ม

เลียมจ้องเธอ “ข้อมูลของฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นถูกแกขโมยไปนั่นเองใช่ไหม? แกเป็นสมาชิกของไลโอน่าและแกอยู่ตรงนั้นเมื่อบรรดาสมาชิกหลักของไลโอน่าทำหน้าที่ปกป้องห้องแล็บในวันนั้น แกเป็นคนที่จัดฉากใส่ร้ายฉัน เพราะแกถูกแคมโปส คอร์ปอเรชั่นซื้อตัวแกไปแล้วใช่ไหมล่ะ?”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!