คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 1006

ฌอนกัดฟัน ใบหน้าหล่อเหลาของเขาดูมืดหม่นจนแทบจะหลั่งเลือดออกมา

...

แชนซ์ใช้เวลาทั้งวันในการค้นหา แต่เลียมดูเหมือนได้หายไปในอากาศแล้ว ไม่มีโรงพยาบาลใดบอกว่าพวกเขารับผู้ป่วยรายนี้เข้ามาเลย

“คุณชายใหญ่ฮิลล์ผมขอโทษครับ ผมหาเลียมไม่เจอ เขา... ดูเหมือนว่าเขาก็ไม่ได้อยู่ในครอบครัวแคมโปสจริง ๆ เพราะพวกเขาไม่ได้เรียกหมอเข้าไปตรวจรักษาเลย”

ฌอนเตะโต๊ะที่อยู่ตรงหน้าเขาอย่างดุเดือด “คุณถูกติดตามไหมตอนที่คุณโยนเขาทิ้งไปก่อนหน้านี้?”

“ไม่ครับ ใครจะตามเรามาล่ะครับ?” แชนซ์ยิ้มอย่างขมขื่น “ไม่เหลือใครที่ยังมาคอยอิจฉาตระกูลฮิลล์อีกแล้วล่ะครับ”

"แล้วกล้องวงจรปิดในบริเวณใกล้เคียงล่ะ?" ฌอนถามลอดไรฟันที่กัดแน่น

“สถานที่นั้นเป็นเขตเมืองเก่าที่กําลังจะรื้อ ไม่มีใครอาศัยอยู่ที่นั่นอีกแล้วและระบบเฝ้าระวังที่นั่นก็ถูกปิดใช้งานมานานแล้วครับ” แชนซ์อธิบาย “ผมโยนเลียมทิ้งไว้ที่นั่นเพื่อป้องกันไม่ให้ใครจับได้เพราะมันจะไม่เป็นผลดีกับคุณ”

ฌอนลูบคิ้วของเขา “คุณไปโยนเลียมทิ้งที่นั่นโดยลำพัง ว่าแต่มึใครอีกไหมในไลโอน่าที่รู้ว่าคุณโยนเลียมทิ้งไว้ที่นั่น?”

หัวใจของแชนซ์กระตุกวาบ ที่จริงเขาตั้งใจจะไปคนเดียว แต่จู่ ๆ ยาเอลก็วิ่งมาหาเขาและต้องการตามไปด้วย

อย่างไรก็ตามหากคุณชายใหญ่ฮิลล์พบว่าเขาพายาเอลไปด้วยระหว่างปฏิบัติหน้าที่ คุณชายใหญ่ฮิลล์จะต้องไม่พอใจยาเอลอย่างแน่นอน เขาจึงบอกไปว่า "มีผมคนเดียวเท่านั้นครับ"

“ตามหาเลียมต่อไป แม้ว่า... แม้ว่าเขาจะตายไปแล้ว ฉันก็อยากเห็นศพของเขา” ฌอนหยุดชั่วคราวและพูดด้วยน้ำเสียงอู้อี้

เขามีความรู้สึกไม่สบายใจ เลียมเป็นลูกชายของเมสัน ถ้าเลียมหายตัวไป เมสันคงไม่ปล่อยเขาให้ลอยนวล

ยิ่งเขาคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไร เขาก็ยิ่งเป็นกังวลมากเท่านั้น เขาทนไม่ไหวจนทุบถ้วยชาบนโต๊ะแตกกระจาย

"แม่ครับ กินผักสิครับ" ลูคัสเห็นเธอถือชามนิ่งไม่ไหวติงเขาจึงยื่นส้อมให้เธออย่างกังวล

“ลูคัส วันนี้ลูกเห็นซูซี่ที่โรงเรียนอนุบาลไหม?” แคทเธอรีนถามเบา ๆ

ลูคัสส่ายหัว “สัปดาห์นี้น้องหยุดไปและยังไม่มาเลยครับ”

"แม่จะโทรหาน้องหน่อย" แคทเธอรีนกินไม่ลงเอาซะเลย เธอจึงลุกขึ้นและเดินไปด้านข้างเพื่อกดโทรเข้านาฬิกาโทรศัพท์ของซูซี่

“แม่ขา...” เสียงอู้อี้ของซูซี่ดังขึ้น “หนูคิดถึงแม่มาก หนูอิจฉาลูคัสจัง ลูคัสได้เจอแม่ แต่หนูไม่ได้เจอ สองสามวันมานี้ยังติดต่อคุณอาไม่ได้เลยค่ะ หนูอยากให้เขาพาหนูไปหาแม่ค่ะ”

หัวใจของแคทเธอรีนรู้สึกพะว้าพะวัง เธอไม่กล้าบอกซูซี่ว่าเลียมอาจตกอยู่ในอันตราย “อาของลูก...คงยุ่ง ๆอยู่น่ะ ลูกสบายดีไหมจ๊ะ?”