แคทเธอรีนรีบวางสาย เมื่อเธอสบตากับฌอนอีกครั้ง เธอก็รู้สึกว่าร่างกายของเธอแดงเห่อขึ้นราวกับมะเขือเทศ
ฌอนเองก็สังเกตเห็นถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเช่นกัน และรู้สึกมีความสุขขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ริมฝีปากที่เซ็กซี่ของเขายกขึ้น “ปวดท้องเหรอ?”
แคทเธอรีนจ้องไปที่เขา ทั้งยังรู้สึกอับอายมากขึ้นเรื่อย ๆ “ฉันไม่อยากกวนใจคุณ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ถ้าคุณไม่อยากให้ฉันนอกใจ ฉันแนะนำให้คุณรีบมาหย่ากับฉันให้เร็วที่สุด”
“นี่คุณกล้าขู่ผมเหรอ?” ฌอนรั้งเธอเอาไว้อีกครั้ง น้ำเสียงของเขาเย็นชา “แคทเธอรีน โจนส์ ถ้าคุณกล้านอกใจผม ผมจะทำให้คุณต้องชดใช้อย่างสาสม”
แคทเธอรีนไม่ได้รู้สึกกลัวอะไรทั้งนั้น
“ฉันทราบแล้วค่ะว่าคุณเป็นทนายความ แล้วก็มีหลายร้อยวิธีที่จะทำให้ฉันเสื่อมเสียชื่อเสียง แต่คงจะไร้ประโยชน์ เพราะชื่อเสียงของฉันพังไปนานแล้ว แล้วกฎหมายก็ไม่ได้ชี้ชัดว่าการนอกใจในการแต่งงานเป็นสิ่งผิดกฎหมายถูกไหมคะ?”
“ไม่มีสินสมรสใดที่เราสร้างขึ้นร่วมกันหลังแต่งงาน ดังนั้นจึงไม่มีอะไรที่ทำให้เกิดการโต้แย้ง ฉันไม่มีเงินและไม่มีชื่อเสียง แล้วคุณจะทำอะไรฉันได้คะ?”
เธอเลิกคิ้วขึ้นอย่างถือไพ่เหนือกว่า ฌอนไม่รู้ว่าเขาอยากจะหัวเราะหรือโกรธดี
“ใครบอกว่าคุณไม่ได้ทำผิดกฎหมาย? ระหว่างการสมรส ภรรยาได้กระทำการล่วงละเมิดสามี พยายามบังคับขืนใจอีกฝ่ายให้มีเพศสัมพันธ์กับเธอด้วยวิธีการที่ไม่เป็นธรรม และใช้ยาที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพสามีของเธอ คุณเชื่อผมไหมว่าถ้าผมว่าความด้วยความสามารถของผมเอง ผมสามารถทำให้คุณถูกตัดสินคดีต้องโทษจำคุกห้าปีได้เลยนะ?”
เขาโน้มตัวเข้าไปใกล้หูของเธอ และพูดเตือนเธอคำต่อคำด้วยน้ำเสียงข่มขู่
“...”
แคทเธอรีนนิ่งอึ้งไป
เป็นเรื่องจริงเหรอ?
เขาคงจะล้อเล่นใช่ไหม?
“หึ ดูเหมือนว่าคุณไม่ได้มีความรู้เรื่องกฎหมายจริง ๆ คุณต้องกลับไปกับผม ถ้าคุณกลับไปทานอาหารเย็นกับเวสลีย์อีก ผมจะส่งจดหมายฟ้องร้องไปที่บริษัทของคุณโดยตรง”
ฌอนยิ้มอย่างเย็นชาพลางคว้ามือของเธอ แล้วดึงเธอออกจากร้านอาหาร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...