ตอน บทที่ 1050 จาก คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 1050 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนติก คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! ที่เขียนโดย ทะเลใต้ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
“ทําไมฉันจะต้องโทษนายล่ะ? ถ้านายบอกฉันในตอนนั้น ฉันก็คงจะสงสัยว่าแคธี่ติดสินบนนายน่ะสิ นายทําสิ่งที่ถูกต้องแล้วล่ะ” ฌอนพึมพํา “ฉันคาดไม่ถึงว่าซาร่าจะโหดเหี้ยมขนาดนี้ เธอเล่นฉันซะอยู่หมัด มันคงลำบากนะที่แสร้งทําเป็นเชื่อเออออไปกับเธอตลอดสามปีที่ผ่านมา”
"ไม่เป็นไรครับ" เฮดลีย์ก้มหน้าของเขาด้วยความอัปยศอดสู ถึงยังไงเขาก็ยังไม่ได้บอกฌอนไปเกี่ยวกับซูซี่
แม้ตอนนี้ฌอนจะเริ่มรู้สำนึกขึ้นมาแล้วไงเหรอ? อันตรายบางอย่างยังไม่สามารถแก้ไขได้เว้นแต่พวกเขาจะแต่งงานกันใหม่อีกครั้งและคุณโจนส์บอกความจริงเขาเองเกี่ยวกับเด็ก ๆ เป็นการส่วนตัว
ถึงยังไงคุณโจนส์ก็ต้องทนทุกข์ทรมานมามาก ถ้าเธอต้องการให้ลูก ๆ ของเธอยอมรับฌอน เธอคงพูดเอง
“เฮดลีย์ไปเอารถมา ฉันอยากไปที่วิลล่าริมทะเล ถึงเวลาที่ฉันจะต้องเรียกคืนค่าธรรมเนียมการเลิกกันที่ฉันให้ซาร่าไป”
ฌอนสั่งอย่างเย็นชาขึ้นมาทันที
"ครับ" แววตาของเฮดลีย์เปล่งประกาย อันที่จริงเขาคิดว่าค่าธรรมเนียมการเลิกของฌอนนั้นไร้สาระมากเหลือเกิน แต่ตอนนั้นเขาไม่สามารถพูดอะไรได้
ฌอนหัวเราะเย้ยหยัน “ฉันนี่โง่เกินเยียวยาจริง ๆ ยัยซาร่าเล่นงานฉันเหมือนเป็นไอ้โง่ ทําลายชีวิตแต่งงานของฉัน และฆ่าลูก ๆ ของฉัน แต่ฉันดันให้เงินเธอตั้งแสนล้านดอลลาร์ตอนฉันเลิกกับเธอ ค่าธรรมเนียมการเลิก หนี้สินต่าง ๆ ในอดีตที่ผ่านมา ฉันจะทวงคืนมาจากเธอจนได้ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง”
“แต่คุณชายใหญ่ครับ ถ้าคําพูดนั้นหลุดออกไป ทั้งโลกจะกล่าวโทษคุณ สําหรับคุณชายสโนว์นั้น เอ่อ...”
เฮดลีย์กล่าวอย่างตรงไปตรงมาว่า “ซาร่าคงไม่คืนเงินให้คุณแน่นอน ถึงแม้เธอทำทีเหมือนเธอเห็นเงินไร้ค่าเหมือนผงธุลี แต่จริง ๆ แล้วเธอให้ความสําคัญกับเงินเป็นอย่างมาก เธอแค่กลัวว่าคุณจะรู้ว่าเธอหน้าเงิน”
“ร็อดนีย์คือตัวฉันในอดีต ถ้าเขาไม่ตาสว่างแต่เนิ่น ๆ เขาจะต้องเสียใจไม่ช้าก็เร็ว” ฌอนหัวเราเยาะ “ไม่ต้องกังวลไปฉันไม่สนชื่อเสียงของฉันอีกต่อไปแล้ว อีกอย่างนะฉันเหลือชื่อเสียงอะไรอีกบ้างล่ะ?”
…
ไม่นานนักซาร่าก็แสร้งวิ่งออกมาอย่างเร่งรีบ “ใครกันนะมาหาเรื่องฉันถึงบ้าน? แม่บ้านโทรเรียกตํารวจที...”
ก่อนที่เธอจะพูดจบ ฌอนก็ลุกออกมาจากที่นั่งเบาะหลัง ขายาวของเขาก้าวออกมาก่อน ตามด้วยร่างกายที่สูงสง่าของเขาในชุดสูทสีดํา เนคไทของเขาผูกอย่างพิถีพิถัน และเมื่อเขาเข้ามาใกล้ แผ่นหลังของเขาหันให้แสงซ่อนใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาไว้ในเงามืด เขาดูเย็นชาและน่าเกรงขาม
"ฌ ฌอน" เธอคิดว่าเฮดลีย์เป็นคนเดียวที่มาซะอีกใบหน้าสวยงามของซาร่าแข็งตึง
ถึงแม้ว่าตอนนี้เธอจะดูถูกฌอน แต่เขาก็ยังเป็นคนอันตราย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอคาดคะเนว่าเขาอาจสังเกตเห็นอะไรบางอย่างเข้าให้แล้ว
"นี่น่ะ...บ้านคุณเหรอ?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
สนุกมากค่ะ เมื่อวาน6สค.68อ่านได้จุใจเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ...
ขอตอนเพิ่มอีกจ้า...
สนุกมากค่ะ...
สนุกค่ะ...
ขอบคุณที่ทำให้ได้อ่านต่อทุกวัน...
คุณชายฮิล เรื่องนี้สนุกมาก รอติดตามไม่ไหว อ่านซ้ำก่อน...
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...