นี่หมายความว่า ฌอนคงจะคิดในใจว่าแคทเธอรีนเป็นผู้หญิงที่ร้องห่มร้องไห้คิดถึงเขาทุกวัน อย่างนั้นเหรอ?
เธอคงจะรักเขามากจนเธออยากจะทำอาหารให้เขาทานตลอดไป และเป็นภรรยาของเขาอย่างนั้นเหรอ?
แคทเธอรีนที่ตกใจอยู่แล้วต้องรู้สึกงุนงงเพิ่มเข้าไปอีก เธอสงสัยจริง ๆ ว่าเฟรยาแอบมีความแค้นอะไรกับเธอหรือเปล่า
ถ้าไม่ใช่ด้วยเหตุนั้น แล้วทำไมเฟรยาถึงหลอกให้เธอคบกับฌอนตั้งแต่แรก? ตอนนี้ที่แคทเธอรีนเกือบจะเลิกกับเขาสำเร็จ เฟรยากลับทำให้เธอดูเป็นผู้หญิงคลั่งรักในสายตาของเขา
เมื่อคิดได้ว่าฌอนเพิ่งช่วยชีวิตเธอเอาไว้ เธอจึงไม่อาจเปิดเผยออกไปได้ว่าเรื่องที่เฟรยาพูดเป็นเรื่องโกหก
เพราะเหตุนี้ เธอจะต้องเริ่มพยายามแสดงละครอีกแล้วเหรอ?
“อย่ามาโทษฉันนะ สิ่งที่ฉันทำลงไปทั้งหมดก็เพื่อช่วยเธอทั้งนั้น ถ้าช่วยเธอเอาไว้ไม่ทันเวลา เธออาจจะถูกซ้อมจนตายในคุกแล้วก็ได้”
เมื่อเอนหลังพิงเธออย่างน่าสงสาร เฟรยาจึงกระซิบที่ข้างหูของเธอ “อย่าได้คิดแฉฉันต่อหน้าฌอน ไม่อย่างนั้นเขาจะฆ่าเราสองคนแน่ ๆ เขาเป็นทนายความที่มีอิทธิพล ดังนั้นเราอย่าไปทำให้เขาโกรธเลยดีกว่า ยิ่งไปกว่านั้นนะ แม้ว่าเธอจะได้รับการประกันตัวแล้วก็ตาม แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าตระกูลคลาร์กจะไม่ยื่นคำร้องฟ้องเธอ ถ้าเธออยากหลุดพ้นจากข้อกล่าวหา ก็มีแค่ฌอนเท่านั้นที่จะช่วยเธอได้”
แคทเธอรีนรู้สึกเหมือนจะเป็นลมเมื่อได้ยินเช่นนั้น
เมื่อไตร่ตรองเรื่องที่เกิดขึ้นทุกอย่างแล้ว นี่เธอยังต้องคอยเอาใจฌอนอยู่อีกเหรอ?
เธอไม่ต้องการเข้าหาเขาด้วยจุดประสงค์อันซ่อนเร้นโดยไม่รู้ตัว
เฟรยาเอ่ยขึ้น “นี่ ไม่มีใครในเมืองเมลเบิร์น ยกเว้นฌอนที่จะช่วยเธอได้ ถ้าไม่มีเขาเธออาจจะถูกตัดสินโทษจำคุกสองถึงสามปีเลยนะ แล้วเธอก็จะถูกปรับหลายสิบล้านดอลล่าร์ และต้องจ่ายค่าปรับเป็นสิบ ๆ ปีเลยก็ได้ หรือถ้าแย่ไปกว่านั้นนะ เธออาจจะถูกตัดสินจำคุก 20 ถึง 30 ปี เลยก็ได้ สุดท้ายแล้วเธอก็ไม่อยากเสื่อมเสียชื่อเสียงใช่ไหมล่ะ?”
แคทเธอรีนรู้สึกเหม่อลอย เธอกำหมัดแน่นด้วยความไม่พอใจ
ที่จริงแล้วเธอไม่ควรยอมจำนนต่อข้อกล่าวหา เธอต้องการพิสูจน์ว่าเธอเป็นผู้บริสุทธิ์
...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...