แม้ว่าแคทเธอรีนจะเคยคบหากับอีธานมาก่อนและอีกฝ่ายก็ให้เกียรติเธอเป็นที่สุด ทว่าพวกเขาทั้งคู่ไม่เคยนอนร่วมเตียงเดียวกันเลย ไม่ต้องพูดถึงการนวดท้องของเธออย่างนุ่มนวลเมื่อเธอปวดท้องประจำเดือน
เธอคิดไม่ถึงจริง ๆ ว่าฌอนจอมเผด็จการจะทำแบบนี้ นอกจากนั้น เขายังมีความอดทนสูงมาก สุดท้ายแล้ว กลับเป็นเธอเองที่รู้สึกเขินอายขึ้นมา “ดีขึ้นแล้วค่ะ มันไม่ได้ปวดมากอีกแล้ว...”
“อยู่เงียบ ๆ แล้วนอนซะ” เขาสั่งโดยไม่ได้หยุดมือของเขาที่นวดอยู่เลย
เธอไม่กล้าโต้เถียงอะไรออกไปอีก ในเวลาเพียงไม่นาน เพราะความปวดที่บรรเทาลง หญิงสาวก็ผล็อยหลับไปอย่างรวดเร็ว
6:00 น. ของเช้าวันถัดมา เขาขยับตัวเล็กน้อยขณะที่เธอกำลังลุกออกจากเตียงเพื่อไปเตรียมอาหารเช้าให้กับเขา
“คุณจะไปไหน?”
“นอนต่อเถอะค่ะ ฉันจะไปทำอาหารเช้า...”
“ไม่ต้องทำก็ได้ ในเมื่อคุณไม่สบาย” เขารั้งเธอให้กลับเข้ามาในอ้อมแขนของเขาอีกครั้ง เขาวางฝ่ามือลงบนหน้าท้องของเธออีกครั้งโดยไม่รู้ตัว
“ฉันไม่ปวดท้องแล้วนะคะ” หญิงสาวพยายามห้ามเขา
“เหรอ” เขาหลับตาลงอีกครั้ง เธอแอบลืมตาขึ้นเพื่อพินิจมองใบหน้าที่หล่อเหลาของเขา ผู้หญิงคนไหนก็ไม่อาจต้านทานต่อความหล่อเหลาของเขาได้ โดยเฉพาะเวลาที่เขาทำตัวอ่อนโยนแบบนั้น
หัวใจของเธอดูเหมือนกำลังเต้นแรงอยู่ใต้อก โดยไม่ได้พูดอะไรออกมา หญิงสาวก้มหน้าลงเงียบ ๆ อีกครั้ง
...
ในที่สุดวันนั้นก็มาถึง
ในวันพิจารณาคดีความ แคทเธอรีน ฌอน และเฮดลีย์เดินทางไปที่ศาลพร้อมกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...