คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 153

แคทเธอรีนเองก็ยังรู้สึกตกใจไม่ต่างกัน ในตอนนั้นเองที่เธอเพิ่งสังเกตเห็นว่าเสื้อของอีธานพาดอยู่บนไหล่ของเธอ

เวรกรรม ฌอนต้องเข้าใจผิดอีกแน่ ๆ ทว่าตอนนี้เธอเหนื่อยล้าเกินกว่าที่จะมีอารมณ์มาทะเลาะกับใคร

“คุณฮิลล์ คุณกำลังทำอะไรของคุณ?” ดวงตาของอีธานเบิกกว้าง เขาค่อย ๆ สัมผัสได้ถึงความเป็นเจ้าของเจ้าของที่ชายคนนั้นมีต่อแคทเธอรีนได้อย่างช้า ๆ

อย่างไรก็ตาม เขาก็ยังไม่เข้าใจ ฌอน ฮิลล์เพียงแค่ช่วยว่าความให้กับคดีของแคทเธอรีนไม่ใช่เหรอ?

“แล้วนายคิดว่าฉันกำลังจะทำอะไรล่ะ?” ฌอนบีบปลายคางของแคทเธอรีนด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ และกดจูบลงบนริมฝีปากของเธอโดยปราศจากความยับยั้งชั่งใจ “เธอเป็นผู้หญิงของฉัน เพราะฉะนั้นอย่ามายุ่งกับเธอ ไม่อย่างนั้น ฉันจะถือว่านายปลุกปั่นให้เกิดปัญหาระหว่างตระกูลโลว์และฉัน”

อีธานรู้สึกตกใจมาก “เป็นไปไม่ได้! เธอไม่ได้รักคุณเลย เคธี่ เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

แคทเธอรีนไม่รู้ว่าจะแสดงออกอย่างไร จากความรู้สึกรู้สึกอับอายอย่างมากนั่น

เธอจินตนาการถึงช่วงเวลานี้นับครั้งไม่ถ้วนว่า เธอจะจับมือกับฌอนแล้วเชิดหน้าขึ้นต่อหน้าอีธาน และประกาศออกไปว่าเธอเป็นน้าของเขา

เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าเธอจะได้แก้แค้น ทว่าศักดิ์ศรีของเธอกลับถูกทำลายลงด้วยวิธีที่ไม่อาจรับได้แทน

ใช่แล้ว ในสายตาของฌอนเธอเป็นเพียงสิ่งของ

เธอก็ไม่ได้ต่างอะไรไปจากผู้หญิงที่เขาจ่ายเงินซื้อได้ตามข้างนอก

“นี่ยังไม่เข้าใจอีกเหรอ?” เมื่อฌอนเห็นสีหน้าที่ไม่ยินดียินร้ายของเธอ ความโกรธของเขาก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น เขาตอกย้ำเข้าไปอีกว่า “ในโลกนี้ไม่มีอะไรได้มาฟรี ๆ หรอก เพราะเธออยากให้ฉันช่วยว่าความให้คดีของเธอ เธอก็ต้องจ่ายถ้าเธอไม่อยากติดคุก”

อีธานตกใจกับคำพูดของเขาพลางก้าวถอยหลังไปสองก้าว เขาส่ายหน้า ใบหน้าของเขาซีดเผือดราวกับไม่อาจรับความจริงนั้นได้ “ผมไม่เชื่อคุณ ผมไม่มีทางเชื่อคุณ”

เจ้าหญิงตัวน้อย ๆ ที่เขาดูแลมาตั้งแต่ยังเด็ก ไม่มีทางที่จะตกทุกข์ได้ยากถึงเพียงนี้

“ไม่มีประโยชน์อะไรอยู่ดี ถึงแม้ว่านายจะไม่เชื่อก็ตาม”