คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 158

หลังจากที่เผาเครื่องเซ่นไหว้เสร็จแล้ว จู่ ๆ ฌอนก็หยุดยืนต่อหน้าศิลาหน้าหลุมศพของคุณย่าโจนส์และคุกเข่าลงด้วยความท่าทางเคร่งขรึม ริมฝีปากบางของเขาขยับขมุบขมิบราวกับเขากำลังพูดอะไรบางอย่างอยู่

แคทเธอรีนรู้สึกแปลกใจขึ้นมาเล็กน้อย ถึงแม้ว่าคุณย่าของเธอท่านจะเป็นผู้อาวุโส ทว่าเธอคาดไม่ถึงจริง ๆ ว่าเขาจะทำแบบนี้ทั้ง ๆ ที่เขาเป็นคนที่เย่อหยิ่งและมีอำนาจ

ความรู้สึกแปลกใหม่ผุดขึ้นภายในหัวใจของเธอ “คุณบอกอะไรกับคุณย่าของฉันคะ?”

ฌอนจ้องมองมาที่เธอ “ผมพูดว่า ตราบใดที่คุณอยู่เคียงข้างผมด้วยความเชื่อฟัง ผมจะปกป้องคุณเพื่อที่ว่าท่านจะได้พักผ่อนอย่างสงบ”

แคทเธอรีนอดที่จะทำหน้ามุ่ยไม่ได้ “ช่างเถอะค่ะ แค่คุณเชื่อใจฉันให้มากกว่านี้ก็เพียงพอแล้วค่ะ”

เมื่อพวกเขาลงมาจากภูเขา แล้วเดินผ่านหลุมฝังศพ ฌอนก็เห็นภาพซึ่งติดอยู่ที่แท่นศิลาและหยุดเดินกะทันหัน “ผู้หญิงคนนี้...”

“อ๋อ เธอเป็นคุณน้าของฉันเองค่ะ” แคทเธอรีนหยุดเพื่อแสดงความเคารพต่อท่าน

“เธอดูคล้ายกับคุณมาก” ฌอนทักขึ้น

“ใช่ค่ะ คุณย่าเองก็พูดเหมือนกัน ว่าฉันกับคุณน้าเหมือนกันมาก” แคทเธอรีนไหวไหล่

ฌอนครุ่นคิดก่อนจะพูดขึ้น “ความจริงแล้ว ผมคิดว่าคุณไม่เหมือนกับแม่ของคุณเลย เจฟฟี่และภรรยาของเขาก็ดูเหมือนจะปฏิบัติกับคุณไม่ดีเหมือนกัน ความจริงแล้วคุณเป็นลูกสาวของคุณน้าคุณหรือเปล่า?”

แคทเธอรีนตกใจทว่าก็รีบส่ายหน้าทันที “เรื่องนั้นเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ คุณน้าของฉันไม่เคยแต่งงานและเสียไปตั้งแต่ท่านยังอายุน้อย ๆ แล้วท่านจะมีลูกสาวได้ยังไงล่ะคะ? ไม่ต้องสนใจหรอกค่ะ มีพ่อแม่ใจร้ายอยู่ออกเกลื่อนไป”

ฌอนตกอยู่ในความเงียบ

หลังจากที่คนทั้งคู่ลงจากเนินเขาแล้ว แคทเธอรีนมองขึ้นไปด้วยความวิตกกังวลแล้วพูดขึ้น “วันนี้ฉันขอไปทำงานได้ไหมคะ?”

ฌอนแสดงความไม่พอใจออกมา “ทีหลังคุณไม่ต้องระวังเนื้อระวังตัวเมื่ออยู่ต่อหน้าผมขนาดนี้หรอก คุณแค่ต้องอยู่ให้ห่างจากอีธาน โลว์ เวสลีย์ โลว์ยอนส์ และเพศตรงข้ามทุกคน นอกจากนั้น คุณต้องรับสายผมไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตามด้วย”

“...รับทราบค่ะ”

แคทเธอรีนพยักหน้ารับแต่โดยดี เธอก็แค่ช่างมัน แค่รีบหาเงินมากขึ้นให้เร็วที่สุด เธอจะได้กล้าที่จะทิ้งเขาให้จบ ๆ ไป