“ไม่ต้องเป็นห่วง ผมจะรีบลงไปจัดการทันที”
...
แคทเธอรีนรออยู่ข้างล่างเป็นเวลาครึ่งชั่วโมงกว่าจะมีคนมาพาเธอไปพบผู้จัดการ… ที่ห้องทำงานของคุณแฟรงค์
แฟรงค์รินชาใส่ถ้วยให้กับเธอ เมื่อพวกเขานั่งลง โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นทันที
เขาเอ่ยขอโทษแล้วพูดขึ้น “คุณโจนส์ครับ มีเรื่องเร่งด่วนเกิดขึ้นในแผนกวิศวกร กรุณารออีกหน่อยนะครับ”
แคทเธอรีนทำอะไรไม่ได้นอกจากพยักหน้ารับ
หลังจากที่รอนานกว่า 20 นาที เกือบจะถึงเวลา 17:30 น.เธอแอบรู้สึกกังวลขึ้นมา ดูเหมือนว่าวันนี้เธอจะต้องกลับดึกอีกแล้ว
ด้วยเกรงว่าฌอนจะสงสัยเธออีก เธอจึงตัดสินใจโทรหาเขา “วันนี้ฉันอาจจะกลับดึกนะคะ ฉันยังรอลูกค้าอยู่เลยค่ะ”
ฌอนรู้สึกพอใจอยู่เงียบ ๆ ที่เธอเริ่มตัดสินใจที่จะรายงานตารางงานของเธอ ทว่าเขารู้สึกไม่พอใจแปลก ๆ ที่ผู้หญิงของเขาจะต้องไปรอคนอื่น “คุณอยู่ที่ไหน?”
“ฉันอยู่ที่ฮัดสัน คอร์ปอเรชั่นค่ะ”
ฌอนมองออกไปที่ด้านนอก ดูเหมือนว่าเขาจะอยู่ไม่ไกลจากฮัดสัน “อืม”
แคทเธอรีนเข้าใจว่าเขาไม่ได้อยากจะถามอะไรเพิ่มเติมอีกแล้ว จึงวางสายไปหลังจากที่พูดคุยไม่กี่คำ
ในเวลาไม่นาน ก็มีผู้ชายสวมสูทสีดำเดินเข้ามา “สวัสดีครับ คุณคือคุณโจนส์ใช่ไหม? ตอนนี้คุณแฟรงค์ไม่ว่าง เลยให้ผมพาคุณไปที่สนามเพื่อชมบ้านครับ นี่คือนามบัตรของผม”
แคทเธอรีนมองไปที่นามบัตร ชื่อของเขาคือ เฮกเตอร์ วิทเทคเกอร์
“เราเข้าไปในบ้านได้แล้วเหรอคะ?” แคทเธอรีนรู้สึกว่ามันแปลก ๆ
“หนึ่งในนั้นได้ทำการมุงหลังคาเรียบร้อยแล้วและขาดแค่กำแพงด้านนอก เราจึงเข้าไปดูได้ครับ” เฮกเตอร์หัวเราะขึ้น “บริษัทของเราให้ความสำคัญกับบ้านเหล่านี้เป็นอย่างมากครับ บริษัทออกแบบที่มามักจะมาทำการวัดในสถานที่”
หัวใจของแคทเธอรีนกระตุกเล็กน้อย “มีบริษัทออกแบบอื่นที่กำลังจะมาอีกไหมคะ?”
“มีครับ มีบริษัทอื่นที่ผู้จัดการของเรารู้จักอีก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...