จากจุมพิตที่ไม่คุ้นชินในแรกเริ่ม ทว่าในตอนนี้ได้กลายมาเป็นความคุ้นเคยสำหรับแคทเธอรีนไปเสียแล้ว
แม้แต่ร่างกายของเธอก็ดูเหมือนจะปรับตัวเข้ากับการจูบได้
ทว่า เธอกลับรู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นแรงเสียยิ่งกว่าก่อนหน้านี้ จุมพิตนี้มาพร้อมกับความวาบหวามที่ซ่อนเร้นอยู่ในนั้นด้วยเช่นกัน
ย้อนกลับไปเมื่อก่อน เธอมักจะหงุดหงิดกับการที่ฌอนใช้คำพูดคำจาที่รุนแรงอยู่บ่อย ๆ แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ได้ช่วยเธอไว้มากจริง ๆ
การจูบสิ้นสุดลงด้วยเสียงท้องร้องของเธอ
หลังจากผละออกจากอ้อมแขนของเขา แคทเธอรีนก็เดินเข้าครัวไปทำอาหารด้วยความเขินอาย
ฌอนมองตามหลังของหญิงสาวแล้วระบายยิ้มออกมา
...
หลังจากที่รับประทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว แคทเธอรีนติดต่อคุณแฟรงค์เพื่อแจ้งให้เขาทราบว่า เธอร่างแบบร่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว
คุณแฟรงค์ตอบกลับมาว่า เขาต้องออกไปทำงานข้างนอกตลอดทั้งวัน แล้วขอให้เธอมาที่คลับเฮาส์ลินเดนแทน เจ้านายของเขาอยู่ที่นั่น ถ้าเป็นอย่างนั้นพวกเขาก็สามารถพูดคุยหารือเกี่ยวกับการออกแบบได้
แคทเธอรีนเคยเข้าร่วมการพบปะสังสรรค์แบบนี้อยู่บ่อยครั้งเมื่อเธอต้องพบกับลูกค้าของเธอ
แม้ว่าเธอจะไม่อยากไป สุดท้ายแล้วเธอก็ตกปากรับคำว่าจะไป
เวลา 20:00 น. เธอเคาะประตูห้องส่วนตัวก่อนที่เธอจะผลักประตูเข้าไป ภายในห้องหรูหราและกว้างขวางผสมผสานด้วยการตกแต่งแบบตะวันตก
สิ่งที่ทำให้แคทเธอรีนรู้สึกแปลกใจคือ รีเบคก้า เธอสวมเสื้อคลุมขนสัตว์แล้วนั่งอยู่ตรงกลางโซฟา คุณแฟรงค์ยืนอยู่ข้าง ๆ รีเบคก้าพลางรินไวน์ให้เธออย่างพิถีพิถัน
ในตอนนั้นเองที่แคทเธอรีนรู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่างผิดปกติ เธอหันหลังเตรียมจะกลับ ทว่า ชายร่างกำยำสองคนพุ่งเข้ามาจับตัวเธอเอาไว้ทันที แบบร่างที่เธอกำลังถืออยู่ตกลงบนพื้นโดยไม่ทันได้รู้ตัว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...