คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 184

แคทเธอรีนอ้าปากจะพูดแต่ถูกขัดขึ้นโดยเวสลีย์เสียก่อน “มีเอกสารมากมายที่จำเป็นต้องทำที่โรงพยาบาล และการมีคนช่วยย่อมดีกว่าไม่มี ในฐานะพี่ชาย ผมไม่สามารถยืนดูเฉย ๆ และไม่ช่วยคุณได้ อีกอย่าง นี่ไม่ใช่เวลาที่จะมารักษาระยะห่างจากผม”

ความกังวลที่ถาโถมเข้ามาทำให้เธอไม่ยืนกรานต่อ

เมื่อมาถึงที่โรงพยาบาล ใครบางคนกำลังตะโกนอยู่ที่ประตูห้องฉุกเฉิน “ญาติของคุณเวนดี้? แสดงตัวแล้วตรงไปที่ฝ่ายประชาสัมพันธ์เพื่อจัดการค่าใช้จ่ายให้เร็วที่สุดด้วยค่ะ”

“ฉันอยู่นี่ค่ะ” แคทเธอรีนวิ่งเข้ามา “คุณหมอ เธอเป็นอย่างไรบ้างคะ?”

“หลอดเลือดในสมองอุดตันอย่างเฉียบพลัน การขยายหลอดเลือดโดยการใส่ขดลวดต้องทำทันที ไปจัดการเรื่องค่ารักษาเดี๋ยวนี้” หมอวางใบแจ้งหนี้บนมือของเธอ

เธอรีบลงไปชั้นล่างเพื่อจัดการเรื่องค่าใช้จ่าย การผ่าตัดได้เริ่มขึ้นแล้วเมื่อเธอกลับขึ้นมาชั้นบน

“ผมรู้จักผู้บริหารของโรงพยาบาล ดังนั้นผมจึงโทรหาเขาก่อนหน้านี้เพื่อให้เริ่มการผ่าตัด” เวสลีย์อธิบาย

“ขอบคุณค่ะ” เธอรู้สึกซาบซึ้ง

ในที่สุดการผ่าตัดก็เสร็จสิ้นในสามชั่วโมงต่อมา คุณป้าเวนดี้ถูกเข็นออกมาจากห้องฉุกเฉิน แคทเธอรีนเกือบจำหญิงสาวท่าทางอ่อนแอไม่ได้

คุณป้าเวนดี้มักจะดูสุขภาพดีและกระตือรือร้นเมื่อครั้งที่เธอยังเป็นผู้ดูแลคุณย่า แต่ตอนนี้เธอดูแตกต่างเป็นอย่างมาก นอกจากศีรษะของเธอที่เต็มไปด้วยผมขาวแล้ว แก้มที่ตอบของเธอก็ทำให้เธอดูแก่ขึ้นด้วยเช่นกัน

เกิดอะไรขึ้นระหว่างนั้น?

17:00 น. น้ำตาอาบลงทั้งสองข้างแก้มของป้าเวนดี้ในตอนที่เธอลืมตาขึ้นมา และเห็นแคทเธอรีน “คุณหนูใหญ่ ป้าไม่คิดว่าป้าจะได้เจอคุณหนูใหญ่อีกครั้ง”

“คุณป้าไม่ต้องเรียกฉันแบบนั้นอีกแล้วค่ะ” เธอฝืนยิ้มนิดหน่อย

“ไม่ค่ะ คุณเป็น...”

“ป้าเวนดี้ ไม่เป็นไรค่ะ ฉันรู้ความจริงแล้วว่าฉันถูกตระกูลโจนส์เก็บมาเลี้ยง ฉันรู้ว่าป้าน่าจะรู้เหมือนกัน หลังจากที่เป็นผู้ดูแลคุณย่าในช่วงสองสามทศวรรษที่ผ่านมา”

“ใครบอกแบบนั้นคะ?” ป้าเวนดี้ตอบอย่างกระวนกระวายใจ “คุณหนูใหญ่เป็นส่วนหนึ่งของตระกูลโจนส์อย่างแน่นอน!”