คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 185

แคทเธอรีนล้มลงบนเก้าอี้เมื่อได้รับข่าวที่น่าตกใจกลัวนั้น

หลังจากที่ซัมมิทตกต่ำลง มันเป็นไปได้ว่าเจฟฟี่วางแผนฆาตกรรมคุณย่า เพื่อที่จะได้รับมรดกหุ้นจากฮัดสัน คอร์ปอเรชั่น?

“ไม่จริง เป็นไปไม่ได้ ยังไงก็ตามคุณย่าก็เป็นแม่ของเขา”

เวสลีย์ถอนหายใจ “เจฟฟี่เคยชินที่อยู่ในตำแหน่งที่มีอำนาจมาทั้งชีวิตของเขา คุณอาจจะไม่รู้ แต่คนเราสามารถทำอะไรก็ตามเพื่อที่จะรักษาชีวิตที่เต็มไปด้วยความมั่งคั่งและอิทธิพลเอาไว้ให้ได้ ตั้งแต่แรกเริ่มของประวัติศาสตร์เอง ก็มีบันทึกที่พี่น้องร่วมสายเลือดต่อสู้ทำร้ายกันและกัน เพื่อที่จะได้เป็นผู้สืบทอดของครอบครัวที่ร่ำรวย นอกจากนี้คุณย่ายังเป็นอัมพาตมาก่อน เขาคงเห็นว่าเธอเป็นภาระ”

ป้าเวนดี้พยักหน้าตาม “อีกอย่าง ป้าไม่เคยเชื่อสักครั้งว่าการที่คุณย่าของคุณเป็นอัมพาตจะเกิดจากอุบัติเหตุ วันนั้นรีเบคก้ามาที่สวนพลัม และคุณย่าของคุณก็ตกลงมาจากชั้นสองไม่นานหลังจากที่เธอขึ้นไป เธออ้างว่าคุณย่าทรงตัวไม่อยู่ แต่คุณย่าของคุณเป็นคนที่แข็งแรงอยู่เสมอ ดังนั้นป้าจึงเชื่อไม่ลง”

แคทเธอรีนเงยหน้าขึ้นจากพื้นขณะที่ตัวของเธอสั่นสะท้าน

คนหนึ่งคนทำร้ายคุณย่าของเธออย่างโหดร้ายถึงเพียงนี้ได้อย่างไร?

“ป้าพนันได้เลยว่าเธอต้องรู้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของคุณและฮัดสัน และรู้ว่าคุณไม่ใช่ลูกสาวโดยกำเนิดของเจฟฟี่” ป้าเวนดี้เดา

“ป้าเวนดี้ คุณควรบอกเรื่องนี้กับฉันก่อนหน้านี้” แคทเธอรีนรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก

“ป้าอยากบอกจริง ๆ ค่ะ แต่ตระกูลโจนส์ออกหมายค้นหาตัวป้า คาดว่าเจฟฟี่ไม่พอใจที่ไม่รู้ว่าหุ้น 30% หายไปไหน หรือบางทีเขาอาจต้องการที่จะฆ่าป้า เพื่อที่จะได้เก็บความลับนี้ไว้ในหลุมฝังศพ นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้ป้าต้องมีชีวิตอยู่อย่างหลบ ๆ ซ่อน ๆ และไม่กล้าที่จะไปในที่สาธารณะสักเท่าไหร่”

ป้าเวนดี้จับมือของแคทเธอรีน “ตามหาหนึ่งในผู้ถือหุ้นของฮัดสันที่ชื่อ คริส เจฟเฟอร์สัน แม่ของคุณช่วยชีวิตเขามาก่อน เขามีเอกสารสำคัญ ”

ท้ายที่สุด แคทเธอรีนก็ถามอย่างไม่แน่ใจ “ป้าเวนดี้ ป้ารู้ไหมว่าใครเป็นพ่อแท้ ๆ ของฉัน?”

หญิงชราส่ายหัวพลางถอนหายใจ “ป้าไม่แน่ใจ แต่ป้าคิดว่าเขามาจากครอบครัวที่มีอำนาจในแคนเบอร์รา”

ความหวังริบหรี่ประกายขึ้นมาในดวงตาของแคทเธอรีน มันแสดงว่าเธอมีโอกาสที่จะได้พบพ่อผู้ให้กำเนิดอยู่

อย่างไรก็ตาม ทำไมเขาจึงทอดทิ้งเธอและแม่ของเธอล่ะ?

บางทีเขาอาจจะมีครอบครัวอยู่ก่อนแล้ว

ผู้หญิงทั้งสองคนนั้นซึ่งอยู่ในหอผู้ป่วยของโรงพยาบาลต่างก็ตกอยู่ในความเงียบ ทันใดนั้น เวสลีย์แนะนำ “เพื่อความปลอดภัยของป้าเวนดี้ มันจะดีกว่าถ้าเราย้ายเธอไปโรงพยาบาลอื่น เพื่อที่พวกโจนส์จะไม่สามารถพบเธอได้ ฉันรู้จักผู้อำนวยการของโรงพยาบาลเอกชนที่สามารถช่วยได้”

“คุณพูดถูก ป้าเวนดี้ไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้” แคทเธอรีนเห็นด้วย

หลังจากนั้น พวกเขาใช้เวลาชั่วโมงต่อมาในการส่งเอกสารเพื่อทำเรื่องในการขอย้าย