คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 188

แคทเธอรีนพยักหน้าอย่างอ่อนแรง

“นี่เป็นเอกสารที่คุณปู่ของคุณให้ไว้กับผมเพื่อความปลอดภัย” คริสถอนหายใจเมื่อเขาดึงแฟ้มออกมา “โชคดีที่คุณปู่ของคุณวางแผนสำรองไว้สำหรับตอบโต้เจฟฟี่ แม้ว่าผมจะแน่ใจว่า เขาไม่อยากให้วันนี้เกิดขึ้น เหอะ เจฟฟี่ไม่ได้ทำอะไรเพื่อความสำเร็จของฮัดสันวันนี้เลย เขาได้รับส่วนแบ่งหุ้น 30% สำหรับการเลี้ยงดูคุณ แต่เขาก็ยังไม่รู้สึกขอบคุณ”

“ใช่ค่ะ เขาควรที่จะได้มันหลังจากที่คุณย่าเสีย แต่เขาไม่อยากรอ เขาจึงฆาตกรรมเธออย่างเลือดเย็นแทน” เธอใช้นิ้วของตัวเองกำรอบแฟ้ม “ด้วยเอกสารเหล่านี้ เขาสามารถลืมการเป็นประธานของฮัดสันในเดือนหน้าได้เลย”

“ไม่ต้องเป็นห่วง ผมจะช่วยคุณยึดตำแหน่งนั้นมาให้ได้” คริสยิ้ม

“ขอบคุณค่ะ คุณลุงคริส” เธอรู้สึกซาบซึ้ง “คุณทำงานกับแม่ของฉันมาเป็นเวลานาน คุณเคยเจอพ่อของฉันมาก่อนไหมคะ?” เธอถามอย่างลังเล

ใบหน้าของชายวัยกลางคนเปลี่ยนไปเป็นสลด เป็นเวลานานก่อนที่เขาจะตอบกลับ “ผมเคย แต่อย่าอารมณ์เสียกับมันมากเกินไป เขาไม่รู้ถึงการมีอยู่ของคุณ”

ทันใดนั้นเธอรู้สึกโล่งอก “ไม่เป็นไรค่ะ ตราบใดที่ฉันไม่ใช่คนที่ถูกทอดทิ้งโดยพ่อแม่”

“ความจริงแล้ว การช่วยเหลือของเขาเป็นสิ่งที่ทำให้ฮัดสันประสบความสำเร็จในทุกวันนี้ แต่… เขามีครอบครัวแล้ว” คริสมองเธออย่างรู้สึกสงสาร

เธอเข้าใจ “มันเป็นเพียงสิ่งที่เธอคาดหวัง อย่างไรก็ตาม มันก็ผ่านมา 20 ปีแล้ว ไม่มีใครจะรอตลอดไป”

คริสทำหน้าบูดบึ้ง “เจฟฟี่พยายามประจบประแจงพวกผู้ถือหุ้น และพนักงานระดับผู้บริหารของบริษัท คุณต้องทำอย่างระมัดระวัง”

“ได้ค่ะ ฉันจะเอาของของฉันคืนมาอย่างแน่นอน”

ตอนบ่ายวันนั้น เธอปฏิเสธคำชวนของคริสที่ขอให้เธออยู่ต่ออีกหน่อยและขึ้นไฟล์ทบินกลับเมลเบิร์นไป

เธอเปิดเครื่องหลังจากลงจากเครื่องบิน แต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรจากฌอน

ความรู้สึกขมขื่นปรากฏขึ้นมาในหัวใจของเธอ เธอสงสัยว่าเกิดข้อผิดพลาดอะไรระหว่างพวกเขา

เมื่อคิดอีกครั้ง เธอส่งข้อความหาเขา [คุณอยู่ที่ไหน?]