ร่างทั้งร่างของแคทเธอรีนสั่นเทา ดูเหมือนว่าเธอจะลืมไปแล้วว่าก่อนหน้านี้เธอทำพุดดิ้งสำหรับแมวตามสูตรในหนังสือ
“เอ่อ... ความจริงแล้ว...”
“คุณจะทำอะไรให้ผมก็ได้ ตราบใดที่มันอร่อยอย่างนั้นสิ”
ฌอนเตือนเธอด้วยท่าทางเคร่งขรึม ในขณะนั้นเอง เขาก็เริ่มรู้สึกคลื่นไส้เมื่อรู้ว่าเขากินอาหารแมวเข้าไป
แคทเธอรีนไม่รู้จะทำอย่างไร “จริง ๆแล้ว ฉันทำให้ฟัดจ์ค่ะ แต่คุณกินเข้าไปแล้วแถมยังบอกว่าอร่อยอีกด้วย ในตอนนั้น...ฉันไม่กล้าบอกความจริงกับคุณค่ะ”
“แคทเธอรีน”
ฌอนขบฟัน อยู่มา 28 ปี นี่เป็นครั้งแรกที่เขาอยากจะฆ่าผู้หญิงที่เลวร้ายอย่างนี้
เธอหดคอด้วยความกลัวเมื่อถูกตะโกนใส่ “จริง ๆ แล้ว ส่วนผสม... ค่อนข้างมีประโยชน์นะคะ”
“ในเมื่อมันมีประโยชน์แล้วทำไมคุณถึงไม่กินเองล่ะ?”
“เอ่อ ฉันคิดว่ามันไม่อร่อย”
“เยี่ยม”
ขณะที่กำลังชี้นิ้วไปที่เธอ ฌอนก็จำได้ว่าชมรสชาติของอาหารไป เขาเริ่มรู้สึกโกรธมากขึ้นจนหน้ามืดตามัว
แคทเธอรีนอยากจะอธิบายมากขึ้นกว่านี้ ทว่าฌอนก็หนีเข้าไปในห้องทำงานของเขาแล้วและกระแทกประตูปิดอย่างแรง
ไม่นะ เขาโกรธจริง ๆ
แคทเธอรีนจนปัญญา
ในตอนแรก เธอวางแผนที่จะเอาใจเขาระหว่างที่เธออยู่ที่นี่ในตอนนี้ อย่างไรก็ตาม เธอกลับทำให้เขาโกรธเสียทั้งที่เขาเพิ่งกลับมาถึงบ้านในเวลาไม่ถึงชั่วโมงด้วยซ้ำ
ทำไมหนทางที่จะได้เป็นป้าของอีธานของถึงยาวไกลอย่างนี้?
สิบนาทีต่อมา เธอรวบรวมความกล้าไปเคาะประตูห้องทำงานของเขา
“ไปให้พ้น”
ได้ยินเสียงตะโกนดังออกมา
แคทเธอรีนหลับตาลงด้วยความผิดหวัง เพราะเขายังคงโกรธอยู่ในตอนนี้ เธอควรจะรอก่อนที่เธอจะพูดกับเขาอีกครั้ง
เธอไปอาบน้ำก่อน แล้วจัดการเปลี่ยนเป็นชุดนอนน่ารัก เธอปล่อยผมยาวสีดำสนิทของเธอลงมาบนบ่า
เมื่อเธอส่องกระจกและขยิบตาให้ตัวเอง เธอหลงใหลในความสวยของตัวเอง ด้วยผิวขาวและดวงตากลมโต เธอพบกว่าตัวเองสมบูรณ์แบบและมีเสน่ห์จริง ๆ
เธอเชื่อว่ารูปลักษณ์ของเธอจะทำให้ฌอนสนใจเธอ
“คุณทำอะไรอยู่?”
ทันใดนั้นเองเสียงของฌอนก็ดังขึ้นจากด้านหลังของเธอ
แคทเธอรีนตัวสั่นด้วยความกลัว เธอเอียงศีรษะของเธอ และสังเกตว่าฌอนกำลังจ้องมองเธอด้วยความดูหมิ่นพร้อมกับถือถ้วยกาแฟเอาไว้ในมือข้างขวาของเขา
เขามาตั้งแต่เมื่อไร? ทำเธอถึงไม่ได้ยินเสียงฝีเท้าของเขา?
“ฉัน...”
‘เห็นได้ชัดว่าฉันกำลังแอบฝึกวิธีอ่อยคุณอยู่’
“ฉันแค่กำลังหลงใหลในความสวยของฉันตอนที่ฉันส่องกระจกอยู่ค่ะ” เธอตอบด้วยความเขินอาย หลังจากที่พูดติดขัดอยู่ครู่หนึ่ง
ฌอนพูดอะไรไม่ออก
ที่จริงแล้ว ความหน้าไม่อายของเธอได้พัฒนาขึ้นมาอีกหนึ่งระดับแล้ว
แต่ถึงอย่างไรก็ตาม เขายอมรับว่าใบหน้าที่ไร้เครื่องสำอางของผู้หญิงคนนี้ดูสดใสและสวยงามจริง ๆ แม้แต่ในแคนเบอร์รา เมืองที่เต็มไปด้วยผู้หญิงสวย ๆ ก็แทบจะไม่มีผู้หญิงคนไหนที่ดูสวยอย่างเป็นธรรมชาติเหมือนกับเธอเลย
“ผมเห็นแต่ความเสแสร้งของคุณ” เมื่อเขาพูดจบด้วยท่าทางดูถูก เขาก็หันหลังกลับไปเทน้ำให้กับตัวเอง
แคทเธอรีนเดินตามเขาไป “คุณยังโกรธอยู่เหรอคะ? ฉันต้องทำอย่างไรคุณถึงจะหายโกรธ? ให้ฉันกินพุดดิ้งของแมวด้วยดีไหมคะ?”
ทันใดนั้นเองริมฝีปากของเขาก็ระบายยิ้มเหยียดออกมาและหยิบถุงอาหารแมวออกมาจากตู้เก็บของ “ผมจะไม่หายโกรธจนกว่าคุณจะกินอาหารแมวเข้าไปสักชาม”
แคทเธอรีนรู้สึกตกใจเมื่อพบว่าเขาโหดร้ายมาก
“มัน...ไม่เหมือนกันนะคะ พุดดิ้งของแมวฉันทำมาจากส่วนผสมที่มีประโยชน์ และแม้แต่คุณยังรู้สึกว่ามันอร่อย – “
“หยุดพูดไปเลย”
ใบหน้าของฌอนบึ้งตึงเมื่อพูดถึงเหตุการณ์นั้น “ไม่ต้องกังวล กินอาหารแมวคงไม่ทำให้คุณถึงตาย มันเป็นส่วนผสมจากปลาและเนื้อวัวที่คัดสรรมาเป็นอย่างดี เอ่อ อีกอย่างหนึ่ง ยังมีพรีไบโอติกที่มีส่วนช่วยในการย่อยอาหารของคุณอีกด้วย รวมไปถึงทอรีน แคลเซียม ธาตุเหล็ก และสังกะสี ที่เสริมสร้างร่างกายของคุณได้ มีประโยชน์ยิ่งกว่าอะไรทั้งนั้น!”
“...”
‘ถ้ามีประโยชน์ แล้วทำไมคุณถึงไม่กินอาหารแมวกับฉันล่ะ? หึ ผู้ชายอะไรขี้ขลาดตาขาวขนาดนี้’
เธออดทนกับพฤติกรรมของเขา เพื่อที่เธอจะได้เป็นป้าของอีธาน
หลังจากที่รับอาหารแมวมาแล้ว เธอก็เทมันใส่ชามของเธอ เธอกัดเข้าไปเพียงเล็กน้อยและรู้สึกว่ารสชาติของมันเกินที่จะบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้
ฌอนคิดไม่ถึงว่าเธอจะกินอาหารแมวเข้าไปจริง ๆ และความโกรธของเขาก็จางหายไปบางแล้ว “รสชาติเป็นอย่างไรบ้าง?”
“ก็อร่อยใช้ได้นะคะ คุณอยากจะกินกับฉันไหมล่ะคะ?” แคทเธอรีนแกล้งพูดออกไป บรรยากาศโดยรอบเปลี่ยนกลับเป็นเยือกเย็นในนาทีที่เธอพูดจบ
ฌอนเติมอาหารแมวใส่ลงไปในชามของเธอเพิ่มขึ้นด้วยรอยยิ้มที่สุขุม “จริงเหรอ? ถ้าคุณชอบ คุณก็กินอีกเยอะ ๆ เลยนะ”
“...”
หึ ผู้ชายคนนี้สมควรที่จะอยู่คนเดียวตลอดไป
สุดท้ายแล้วในคืนนั้นแคทเธอรีนก็ถูกบังคับให้กินอาหารแมวเข้าไปเยอะพอสมควรโดยมีเขาคอยเฝ้าดู
“ทำได้ดีมาก” ฌอนล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงและเดินกลับเข้าไปในห้องของเขาด้วยความพึงพอใจ เมื่อเขาเข้าไปในห้องของเขา เขาหันกลับไปมองแคทเธอรีนที่หันกลับไปวิ่งเข้าห้องน้ำ ดวงตาสีเข้มของเขาเป็นประกายฉายความรู้สึกเยาะเย้ยออกมา เมื่อเขาได้ยินเสียงเธอแปรงฟัน
เธอเกลียดอาหารแมว แคทเธอรีนนอนไม่หลับตลอดทั้งคืน เมื่อเธอตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่ เธอยังรู้สึกถึงความคาวในปากของเธอ
อย่างไรก็ตาม เธอต้องตื่นแต่เช้าเพื่อเตรียมอาหารเช้าให้กับฌอน
เธอสาบานว่าจะทำให้ผู้ชายใจร้ายคนนี้ตกหลุมรักเธอให้ได้ จากนั้นเธอก็จะเหยียดหยามและแก้แค้นเขาอย่างสาสม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...