คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 205

ฌอนเดินเอามือล้วงกระเป๋าเข้ามาในครัว

แคทเธอรีนสวมชุดสูทและมีออร่านักธุรกิจแผ่ออกมาชัดเจน ทว่าในตอนนั้น เธอสวมผ้ากันเปื้อนและกำลังทำเกี๊ยวให้กับเขาอยู่ แสงจากโคมไฟอันอบอุ่นที่อยู่เหนือศีรษะของเธอ ทำให้ผู้ชายทุกคนอยากเอาชนะใจเธอให้ได้

เขาเดินเข้ามาแล้วสวมกอดเธอจากด้านหลังอย่างอ่อนโยน พลางวางคางลงบนศีรษะของเธอ “ทำอาหารเยอะ ๆ เกี๊ยวแค่นั้น ไม่ทำให้ผมพอใจหรอกนะ”

“ต้องพอใจสิคะ เพราะฉันเป็นคนทำให้คุณเองเลยนะ” แคทเธอรีนถองแผ่นอกของเขา “ถ้าคุณอยากทานก็ไปหั่นส่วนผสมเอาไว้สิคะ”

ฌอนเหมือนได้ยินอะไรที่น่าเหลือเชื่อ “คุณกล้าสั่งผมเหรอ?”

แคทเธอรีนคิดไตร่ตรอง ก่อนจะหยิบบัตรออกมาจากกระเป๋าของเธอแล้วส่งให้เขา

“นี่คืออะไร?”

“มีเงิน 500 ล้านดอลล่าร์ อยู่ในบัตรใบนี้ มันเป็นค่าธรรมเนียมสำหรับการว่าความให้กับคดีความของฉันก่อนหน้านี้...”

แคทเธอรีนยังพูดไม่ทันจบเมื่อเธอรู้สึกได้ถึงออร่าของความเย็นชาและความอึดอัดที่แผ่ออกมา ดวงตาของฌอนดูเหมือนจะถูกปกคลุมด้วยน้ำแข็งหลายชั้น ราวกับว่ามันสามารถทำให้เกิดความเย็นที่กัดเซาะผิวหนังได้

“เรื่องนี้คุณหมายความว่ายังไง?” ฌอนใช้สองนิ้วคีบการ์ดเอาไว้ และมีแววเยาะเย้ยอยู่ในแววตาของเขา “วันนี้คุณได้เป็นประธานแล้ว ตอนนี้ก็มีเงินแล้ว คุณเลยอยากตัดความสัมพันธ์กับผมอย่างนั้นเหรอ?”

เขาพูด และเกือบจะหักการ์ดเป็นสองท่อนด้วยความโกรธเคือง “ฝันไปเถอะ คุณเซ็นสัญญาแล้ว ไม่ว่าคุณจะมีตำแหน่งอะไรก็ตาม คุณต้องลาออกมาอยู่กับผมแต่โดยดี”

“คุณรอให้ฉันจัดการให้เสร็จ...” แคทเธอรีนมองไปที่บัตรใบนั้น แล้วกระทืบเท้าด้วยความโกรธ “ฉันอยากชดใช้สิ่งที่เป็นหนี้คืนให้แก่คุณ แล้วเดทกับคุณในสถานะที่เท่าเทียมกัน ฉันไม่อยากเป็นผู้หญิงของคุณ ฉันอยากจะเป็นแฟนของคุณที่เพียบพร้อมในทุก ๆ ด้าน”

“หมายความว่ายังไง?” ฌอนขมวดคิ้วด้วยความไม่เข้าใจ

แคทเธอรีนสูดหายใจเข้าลึก ๆ “ฉันรู้สึกว่าฉันด้อยกว่าเสมอมา เพราะเราเซ็นสัญญากัน แล้วคุณก็ช่วยว่าความให้ฉัน ฉันเป็นเหมือนคนรักของคุณ และคนรับใช้ของคุณ แล้วฉันก็ต้องคอยระมัดระวังตัวอยู่เสมอเมื่ออยู่ต่อหน้าคุณ ฉันไม่สามารถขัดใจคุณได้เลย”